Την ανάγκη να επιστρέψει η παραγωγή φαρμάκου σε ευρωπαϊκό έδαφος και να γίνει η Ευρώπη ανεξάρτητη σε κρίσιμους τομείς, όπως η ενέργεια, τα τρόφιμα και τα φάρμακα, επισήμαναν από το βήμα του συνεδρίου του Economist εκπρόσωποι της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, τονίζοντας παράλληλα ότι, παρά το σοκ που δημιούργησαν ο πληθωρισμός και ο πόλεμος, η φαρμακοβιομηχανία θα χρειαστεί να βρει γρήγορα λύσεις για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά της και να καλύψει τις ανάγκες των ασθενών σε φάρμακα. Αναφερόμενος στην Ελλάδα, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας Θεόδωρος Τρύφων στάθηκε στην αύξηση του ελλείμματος εμπορικού ισοζυγίου, που αποτελεί ένδειξη ότι η ανταγωνιστικότητά της χώρας ασθενεί, ενώ αναφέρθηκε και στην ανάγκη ενδυνάμωσης όλου του κλάδου της βιομηχανίας τα επόμενα χρόνια. «Πρέπει η βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα να πάει στο 15% του ΑΕΠ, αυτό το βλέπουμε και στον ΣΕΒ», δήλωσε, συμπληρώνοντας πως «προσπαθούμε να φτιάξουμε ένα πλαίσιο για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος μέσα στην επόμενη τριετία-τετραετία».
Συνεχίζοντας την τοποθέτησή του ο κ. Τρύφων σημείωσε πως μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η αύξηση του ελλείμματος στο εμπορικό ισοζύγιο, προσθέτοντας πως «αυτό σημαίνει τεράστια μείωση της ανταγωνιστικότητας. Η Ελλάδα πρέπει να προσελκύσει επενδύσεις σε προϊόντα που είναι διεθνώς ανταγωνιστικά και να καλύψει την εγχώρια ζήτηση με τοπικά παραγόμενα προϊόντα». Κατά τον ίδιο, λόγω των αναγκαστικών επιστροφών (clawback, rebate) και της υποχρηματοδότησης του κλάδου, οι ελληνικές και ξένες εταιρείες στερήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια κεφάλαια άνω των 500 εκατ. ευρώ τα οποία θα μπορούσαν να διοχετεύσουν σε επενδύσεις στη χώρα μας. Παράλληλα όμως σημείωσε πως έχουν δοθεί κίνητρα (μείωση φορολογικών συντελεστών, αναπτυξιακό clawback) και μαζί με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης φέρνουν επενδύσεις ύψους 1,2 δισ. ευρώ μέχρι το 2025. Κατά τον ίδιο, τρεις είναι οι προκλήσεις που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ο κλάδος στην Ελλάδα, ξεκινώντας από την ανάγκη –και σε ευρωπαϊκό επίπεδο– να υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία στους κανόνες περί ανταγωνισμού και των κρατικών ενισχύσεων. «Δεν γίνεται λόγω του γεωγραφικού περιορισμού μιας επένδυσης να μην υπάρχουν τα κίνητρα που υπάρχουν και σε άλλες περιοχές», δήλωσε ο κ. Τρύφων. Αλλη μία πρόκληση είναι ο πληθωρισμός και η αύξηση του κόστους παραγωγής, που στην Ελλάδα είναι υψηλότερος «γιατί ερχόμαστε από ύφεση», και, τέλος, το clawback και οι εκπτώσεις που δίνει η φαρμακοβιομηχανία στην Ελλάδα.
Με τη σειρά του ο Δημήτρης Δέμος, αντιπρόεδρος της ΠΕΦ, ανέφερε πως έχει δημιουργηθεί ένα «οικονομικό δίπολο ανάμεσα σε αυτούς που έχουν τοπική παραγωγή αλλά και σε αυτούς που δεν έχουν», γεγονός που έγινε αντιληπτό τόσο την περίοδο της πανδημίας με τις ελλείψεις σε φάρμακα πρώτης γραμμής όσο και με το φυσικό αέριο τώρα, την περίοδο του πολέμου. Μιλώντας για την αυτονομία που χρειάζεται να αποκτήσει η Ευρώπη σε επίπεδο παραγωγής, ο ίδιος δήλωσε ότι «η Ευρώπη πρέπει να είναι ανεξάρτητη σε κρίσιμους τομείς, όπως η ενέργεια, τα τρόφιμα και τα φάρμακα». Ο υπουργός Υγείας Θάνος Πλεύρης, μιλώντας για τη φύση των μέτρων που λαμβάνει η κυβέρνηση για να καταστήσει προβλέψιμο το clawback στις εταιρείες, τόνισε πως «προσπαθούμε και με διαρθρωτικά και πυροσβεστικά μέτρα να ισορροπήσουμε μια αγορά και να μειώσουμε τις στρεβλώσεις», προαναγγέλλοντας πως οι υπουργικές αποφάσεις που εκκρεμούν για τα μέτρα σχετικά με τα φάρμακα θα εκδοθούν την επόμενη Δευτέρα ή Τρίτη.
