Θα συνεχίσουν να μεταφέρουν τους επιβάτες τους στους προορισμούς του Αργοσαρωνικού –και όχι μόνον– τα ιπτάμενα δελφίνια της εταιρείας «Ιπτάμενα Δελφίνια Αιγαίου V, VI, VII ναυτική εταιρεία». Τα flying dolphin «Αθηνά», «Venus» και «Ερατώ», που ανήκουν στην εν λόγω ακτοπλοϊκή, γνωστή και ως Aegean Flying Dolphins, δεν αποσύρονται, όπως αποσύρονται αυτά που ανήκουν στη Hellenic Seaways της Attica Group. Η εταιρεία «Ιπτάμενα Δελφίνια Αιγαίου» θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί ιπτάμενα δελφίνια και δεν θα εξαφανιστούν από τις ελληνικές θάλασσες τα γνώριμα σε όλους δικά της σκαριά. Πρόκειται για ρωσικής, ως επί το πλείστον, σχεδίασης και ναυπήγησης ταχύπλοα σκάφη, που αν και αναπτύχθηκαν κυρίως για πλεύση σε ποτάμια και λίμνες βρήκαν φιλόξενη αγορά στα νερά του Σαρωνικού και άλλων ελληνικών θαλασσών.
Τα υδροπτέρυγα «Αθηνά», «Venus» και «Ερατώ» παραμένουν στις ελληνικές θάλασσες.
Τη διαβεβαίωση για τη συνέχιση των δρομολογίων τους διεμήνυσε στην «Καθημερινή» η πλοιοκτήτρια και διαχειρίστρια εταιρεία, προς διευκρίνιση τυχόν παρανοήσεων που ίσως ανέκυψαν από φωτογραφία που δημοσιεύθηκε με την είδηση πως η Hellenic Seaways αποσύρει τα δικά της εξ ολοκλήρου από την ενεργό υπηρεσία. Τα υδροπτέρυγα ιπτάμενα δελφίνια εκμεταλλεύονται τον σχεδιασμό τους για να καταφέρουν να μηδενίσουν σχεδόν την τριβή με το νερό και να αναπτύξουν υψηλές ταχύτητες με χαμηλή σχετικά κατανάλωση. Κάποτε στα ελληνικά νερά υπήρχε πλήθος από τέτοια δελφίνια δρομολογημένα όχι μόνο στον Αργοσαρωνικό, αλλά και στα Δωδεκάνησα, στην Τζια, στις ανατολικές ακτές της Πελοποννήσου, στις βόρειες Σποράδες, αλλά και στο Ιόνιο. Εφτασαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’60 αλλά η διαδεδομένη και συγκροτημένη χρήση τους ξεκίνησε μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Ο αστικός μύθος θέλει τότε τον εφοπλιστή Γιώργο Λιβανό να αγοράζει δύο παρατημένα στην Ελευσίνα σοβιετικής κατασκευής υδροπτέρυγα και σταδιακά να αναπτύσσει τον στόλο της Ceres σε κυρίαρχη δύναμη με βάση τη μαρίνα Ζέας.
