Ολοι επιθυμούν το δολάριο και όλοι το μισούν. Το ενισχυμένο αμερικανικό νόμισμα ήταν ο ανεπιθύμητος προσκεκλημένος στις ετήσιες συνεδριάσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας αυτής της εβδομάδας στην Ουάσιγκτον, δίνοντας λαβή για διαμαρτυρίες σχετικά με εκροές κεφαλαίων, διολίσθηση νομισμάτων και στραγγαλισμένη οικονομική ανάπτυξη. Τα πράγματα που κάνουν το δολάριο έναν τόσο άσπονδο φίλο, είναι τα ίδια που φανερώνουν πως ο κόσμος το χρειάζεται ακόμα. Δύο πράγματα έχουν ωθήσει το δολάριο στα υψηλότερα επίπεδα έναντι άλλων νομισμάτων εδώ και 20 χρόνια. Το ένα είναι ο φόβος. Ο πόλεμος, οι ασθένειες και η αστάθεια οδηγούν τους επενδυτές στο νόμισμα που θεωρείται το ασφαλέστερο και πιο εύκολο να τοποθετήσει κανείς κεφάλαια και να τα αποσύρει. Το άλλο έχει να κάνει με την αιφνίδια άνοδο των επιτοκίων, που σχεδίασε η Fed για να επιβραδύνει τον πληθωρισμό, ο οποίος ανήλθε στο 8,2% τον Σεπτέμβριο. Αυτό κάνει τα περιουσιακά στοιχεία σε δολάρια σχετικά πιο ελκυστικά και ασκεί πίεση σε άλλες κεντρικές τράπεζες να αυξήσουν επίσης τα επιτόκια. Ενα διετές ομόλογο αμερικανικού δημοσίου προσφέρει τώρα απόδοση 4,5% περισσότερο από ό,τι θα είχαν οι επενδυτές από ένα πενταετές κρατικό ομόλογο του Μεξικού στις αρχές του 2021.
Το ισχυρό δολάριο πλήττει τις άλλες χώρες στα θεμέλιά τους με διαφορετικούς τρόπους. Οι χώρες των οποίων οι εξαγωγές δεν καλύπτουν τις εισαγωγές τους, πρέπει να χρηματοδοτήσουν τη διαφορά – συχνά σε δολάρια. Οι κυβερνήσεις που έχουν δημοσιονομικά ελλείμματα, πρέπει να δανείζονται για να χρηματοδοτήσουν τις δαπάνες τους. Ορισμένες χώρες, όπως η Κολομβία, η Ινδία και η Τουρκία, θα φθάσουν στη λήξη του 2022 σε χειρότερη κατάσταση ή χωρίς κάποια καλυτέρευση και με τα δύο ανωτέρω κριτήρια σε σύγκριση με το 2013, όταν η απειλή της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ για σύσφιγξη της νομισματικής πολιτικής προκάλεσε μαζικές εκροές κεφαλαίων από τις αναδυόμενες οικονομίες (το φαινόμενο taper tantrum, με βάση τις εκτιμήσεις του ΔΝΤ). Είναι αλήθεια ότι το δολάριο και τα επιτόκια των ΗΠΑ δεν είναι η μόνη αιτία δυσφορίας των αναδυόμενων αγορών. Το αυξημένο ενεργειακό κόστος λόγω Ουκρανίας και οι συνεχιζόμενες αναταραχές στην οικονομική δραστηριότητα λόγω κορωνοϊού είναι επιζήμιες επιπτώσεις. Ομως, το ισχυρό δολάριο μπορεί να μετατρέψει τέτοια δράματα σε οικονομικές κρίσεις. Περίπου τα 2/3 του εξωτερικού δανεισμού των αναδυόμενων αγορών είναι σε δολάρια, σύμφωνα με το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Το ΔΝΤ υπολογίζει ότι οι μισές από τις χώρες χαμηλού εισοδήματος αντιμετωπίζουν προβλήματα χρέους ή τείνουν να εμφανίσουν.
