Ο τρόπος τού να κάνει κανείς τη δουλειά του ως συνήθως δεν συνιστά βιώσιμο σενάριο για τη φύση, η οποία συρρικνώνεται γρηγορότερα από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στην ανθρώπινη Ιστορία. Λαμβάνοντας υπόψη ότι όλη η ζωή σε αυτόν τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας, εξαρτάται από τα οικοσυστήματα, χρειαζόμαστε επειγόντως μια παγκόσμια συμφωνία για την προστασία και την αποκατάστασή τους στη διάσκεψη COP15 του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, που ξεκίνησε αυτήν την εβδομάδα στον Καναδά. Ο στόχος της είναι να επιτευχθεί μια «Συμφωνία του Παρισιού για τη Φύση». Η προστασία και η αποκατάσταση της φύσης δεν είναι δυνατή χωρίς τη βοήθεια του ιδιωτικού τομέα. Οι αλυσίδες των περισσότερων μεγάλων επιχειρήσεων συμβάλλουν στην απώλεια της βιοποικιλότητας, επομένως η επίτευξη μιας τέτοιας συμφωνίας θα βασίζεται στη συμμετοχή τους και στη χρηματοδότηση για την υλοποίησή της. Αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, λιγότερο από 1% των εταιρειών με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο γνωρίζουν πόσο εξαρτώνται οι δραστηριότητές τους από τη φύση. Μόνο το 5% έχει πραγματοποιήσει μια επιστημονική αξιολόγηση για να δει πώς οι δραστηριότητές τους επηρεάζουν την άγρια ζωή, τα δέντρα και τα φυτά. Η αξιοποίηση της γνώσης των τοπικών κοινοτήτων και των αυτοχθόνων πληθυσμών στο πλαίσιο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη φύση είναι καίριας σημασίας. Μπορούν να μεγιστοποιήσουν τις δοκιμασμένες πρακτικές και να εξασφαλίσουν αποτελεσματική προστασία του οικοσυστήματος.
Αυτά τα ευρήματα από την πρώτη αξιολόγηση του παράγοντα της φύσης της Παγκόσμιας Συμμαχίας Περιβαλλοντικής Αξιολόγησης Εταιρειών, που εξετάζει τις πρακτικές σχεδόν 400 μονάδων, δείχνουν μια κυρίαρχη τάση. Οι επιχειρήσεις με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο σε τομείς με σημαντικό αντίκτυπο στη φύση, όπως η εξόρυξη, οι κατασκευές, τα φαρμακευτικά προϊόντα, οι συσκευασίες, τα ελαστικά, η ένδυση και τα χημικά, δεν δραστηριοποιούνται για την προστασία και την αποκατάστασή της. Εάν οι εταιρείες θέλουν να επιβιώσουν σε ένα περιβάλλον με αυστηρότερο και πιεστικότερο ρυθμιστικό πλαίσιο, αυτό πρέπει να αλλάξει. Η έρευνά μας μάς λέει ότι το 97% των εταιρειών που αξιολογούνται με κριτήριο τον αντίκτυπό τους στη φύση δεν έχει δεσμευτεί σε μια στρατηγική θετική για αυτήν, αν και το 50% αναλαμβάνει δράση για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου. Ωστόσο, η επίτευξη του μηδενικού ανθρακικού αποτυπώματος δεν είναι εφικτή άνευ προστασίας των δασών, των πηγών νερού, των εντόμων, των ζώων, της θαλάσσιας ζωής, των πτηνών και της ποιότητας του αέρα. Η προστασία του κλίματος και του φυσικού κόσμου πάνε χέρι χέρι. Είναι επείγον όλες οι εταιρείες να κατανοήσουν τη σχέση τους με τον φυσικό κόσμο, προτού μπορέσουν να τον βελτιώσουν.
