Το σύνολο των κεφαλαίων που έχει δεσμεύσει η Γερμανία για να αντιμετωπίσει την ενεργειακή κρίση πλησιάζει το μισό τρισεκατομμύριο δολάρια, αν αθροιστούν όλες οι ενισχύσεις, κρατικοποιήσεις, τα μέτρα στήριξης και οι επιδοτήσεις που έχει επιστρατεύσει στους εννέα μήνες από την αρχή του πολέμου. Αυτό περίπου υπολογίζει το Reuters και την ίδια στιγμή πιθανολογεί πως οι δυσθεώρητες αυτές δαπάνες ενδέχεται να αποδειχθούν ανεπαρκείς.
Σε έναν πρώτο υπολογισμό όσων κεφαλαίων έχει διαθέσει το Βερολίνο για να διατηρήσει τα φώτα αναμμένα, τις βιομηχανίες σε λειτουργία και τις μηχανές ζεστές, το Reuters καταλήγει στην εκτίμηση ότι οι δαπάνες της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής οικονομίας ανέρχονται σε τουλάχιστον 440 δισ. ευρώ, ποσό αντίστοιχο των 465 δισ. δολ. Το ποσό αυτό ισοδυναμεί με 1,5 δισ. ευρώ την ημέρα αν κατανεμηθεί στο χρονικό διάστημα που έχει παρέλθει από τις 24 Φεβρουαρίου και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Αντιπροσωπεύει όμως περίπου το 12% του γερμανικού ΑΕΠ και περίπου 5.400 ευρώ για κάθε άτομο στη Γερμανία. Οπως επισημαίνει το οικονομικό ινστιτούτο της Κολωνίας IW, τα 440 δισ. ευρώ πλησιάζουν ήδη τα 480 δισ. ευρώ που έχει δαπανήσει το Βερολίνο από το 2020 και μετά για να θωρακίσει την οικονομία της χώρας έναντι της πανδημίας και της συνεπακόλουθης ύφεσης. Το κεφάλαιο αυτό περιλαμβάνει τα τέσσερα πακέτα στήριξης συνολικού ύψους 295 δισ. ευρώ για επιχειρήσεις και νοικοκυριά, μεταξύ των οποίων και τα 51,5 δισ. ευρώ για τη χορήγηση ενίσχυσης στην κρατική ενεργειακή εταιρεία Uniper. Περιλαμβάνει επίσης πακέτο στήριξης ύψους 14 δισ. ευρώ για τη διάσωση της άλλοτε διάσημης Gazprom Germania, την ένεση ρευστότητας 100 δισ. ευρώ στις εταιρείες κοινής ωφελείας, ώστε να διασφαλισθούν έναντι κινδύνου πτώχευσης και λίγο λιγότερα από 10 δισ. ευρώ για τη χρηματοδότηση υποδομών για τις εισαγωγές LNG. Και τέλος περιλαμβάνει και τις προηγούμενες δεσμεύσεις 52,2 δισ. ευρώ που έχει αναλάβει η κρατική αναπτυξιακή τράπεζα KfW για να στηρίξει τις εταιρείες κοινής ωφελείας και να γεμίσει τους ταμιευτήρες φυσικού αερίου, να αγοράσει άνθρακα και να αντικαταστήσει τις δημοπρασίες φυσικού αερίου.
Και όμως, παρά όλες αυτές τις προσπάθειες στη Γερμανία επικρατεί πολύ μεγάλη αβεβαιότητα και ανησυχία για το κατά πόσον θα μπορέσει η χώρα να υποκαταστήσει τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Η Γερμανία εισήγαγε πέρυσι περίπου 58 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου από τη Ρωσία, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat και της γερμανικής ένωσης βιομηχανιών BDEW, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 17% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας στη χώρα. Σε ό,τι αφορά τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η Γερμανία έχει θέσει στόχο να τις αναπτύξει τόσο ώστε το 2030 να αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 80% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα, ενώ μόλις το περασμένο έτος το αντίστοιχο ποσοστό δεν υπερέβη το 42%. Κάτι τέτοιο πάντως δεν φαίνεται ρεαλιστικό για το εγγύς μέλλον.
Ετσι η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία, άλλοτε συνώνυμο της συνετής οικονομικής διαχείρισης, βρίσκεται σήμερα στο έλεος του καιρού. Ενδέχεται να αναγκαστεί να επιβάλει δελτίο στην κατανάλωση ενέργειας στην περίπτωση που ο χειμώνας αποδειχθεί εξαιρετικά βαρύς. Θα είναι ο πρώτος χειμώνας έπειτα από μισό αιώνα που η Γερμανία θα ζήσει χωρίς το ρωσικό φυσικό αέριο. Εχει αναγκαστεί να αγοράσει σαφώς ακριβότερο αέριο από τη διεθνή αγορά για να αναπληρώσει το ρωσικό.
