Νευρικότητα και επιλεκτικές κινήσεις κυριάρχησαν στο Χρηματιστήριο Αθηνών, με την αγορά να σταθεροποιείται κοντά στη ζώνη των 1.090 μονάδων, εμφανίζοντας ωστόσο και πάλι άμυνες έναντι των ενδοσυνεδριακών πιέσεων.
Ο τζίρος εμφανίστηκε μειωμένος αισθητά από τα επίπεδα των 120-150 εκατ. ευρώ που μας έχει συνηθίσει από τις αρχές του έτους, επιβεβαιώνοντας έτσι τη στάση αναμονής εκ μέρους των επενδυτών και όχι την τάση φυγής τους, σε μια πτωτική συνεδρίαση όπως η χθεσινή, με το βλέμμα να είναι στραμμένο στα αποτελέσματα χρήσης 2022 των εισηγμένων, τα οποία ανακοινώνονται αυτή την περίοδο.
Ετσι, στα στατιστικά της συνεδρίασης ο Γενικός Δείκτης έκλεισε με πτώση 0,14% στις 1.091,62 μονάδες, ενώ ο τζίρος ανήλθε στα 81,5 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τη Merit Securities, τα σημεία στήριξης εντοπίζονται στις 1.090 και 1.033 μονάδες και τα σημεία αντίστασης στις 1.197 και 1.323.
Ο δείκτης υψηλής κεφαλαιοποίησης υποχώρησε κατά 0,21% στις 2.640,49 μονάδες, ενώ στις 1.630,95 μονάδες, με απώλειες 0,05%, έκλεισε ο δείκτης μεσαίας κεφαλαιοποίησης.
Εμφανίστηκαν και πάλι άμυνες έναντι των ενδοσυνεδριακών πιέσεων, μεικτή η εικόνα σε τράπεζες και blue chips.
Στα μη τραπεζικά blue chips, κέρδη άνω του 1% σημείωσαν οι Βιοχάλκο, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, Mytilineos, ΤΙΤΑΝ και ΕΛΒΑΛΧαλκόρ, ενώ, στον αντίποδα, με πτώση 2,63% έκλεισε η Coca-Cola και άνω του 1% ήταν οι απώλειες σε Aegean, ΔΕΗ και Lamda Development.
Ο τραπεζικός δείκτης υποχώρησε κατά 0,28%, στις 837,01 μονάδες, με τη Eurobank να σημειώνει απώλειες 1,69%, την Πειραιώς 0,46%, ωστόσο κέρδη 0,97% κατέγραψε η Εθνική και στο +0,33% έκλεισε η Alpha Bank. Το τρέχον ανοδικό σερί των τεσσάρων τελευταίων μηνών έχει ανεβάσει τις αποτιμήσεις στο μεγαλύτερο μέρος του ταμπλό, δημιουργώντας διάχυτη αισιοδοξία –και τα παρεπόμενά της– που χρόνια είχαν να κάνουν την εμφάνισή τους στην ταλαιπωρημένη χρηματιστηριακή αγορά μας, όπως σχολιάζει ο Πέτρος Στεριώτης, ανώτατο στέλεχος ΚΕΠΕΥ.
Το μείγμα καλών εταιρικών θεμελιωδών, βελτιωμένων μακροοικονομικών, ενσωμάτωσης των γνωστών διεθνών ρίσκων κ.λπ. βοηθάει στη συντήρηση των προσδοκιών για ανατίμηση των καλύτερων τουλάχιστον εισηγμένων τίτλων, όπως προσθέτει. Υπάρχουν, μάλιστα, και τίτλοι που φαίνεται να έχουν μείνει πίσω, οι οποίοι όμως θα εισέλθουν εκ των πραγμάτων στα «ραντάρ» των θεμελιωδώς αλλά και τεχνικώς σκεπτόμενων επενδυτών, Ελλήνων και ξένων, ιδιωτών και θεσμικών.
Οσοι επενδυτές συνεχίζουν να γράφουν απώλειες στα πλαίσια της πολυετούς, υπερδεκαετούς «περιπέτειας» του Χ.Α., νιώθουν αυξημένη ικανοποίηση, ίσως και δικαίωση, αλλά δεν γνωρίζουν –ποιος γνωρίζει, άλλωστε;– μέχρι πού θα φθάσει το ανοδικό τρένο των αποτιμήσεων, επισημαίνει ο αναλυτής. Από την άλλη, οι «απόντες» του ράλι προσπαθούν ίσως να εκλογικεύσουν τα σενάρια και τις πιθανότητες μιας διόρθωσης –αυτή θα συμβεί νομοτελειακά αργά ή γρήγορα– προκειμένου να εισέλθουν στα μετοχολόγια από χαμηλότερες τιμές και με την ελπίδα της επιβεβαίωσης μιας νέας κίνησης προς τα καταγραφόμενα υψηλά.
«Κλειδί», σύμφωνα με τον κ. Στεριώτη, ειδικά σε αυτό το χρηματιστηριακό περιβάλλον, είναι η σύνεση και η αποφυγή των λογικών του «γρήγορου πλουτισμού». Μεσομακροπρόθεσμα, σημασία και αξία έχει η διεύρυνση του αριθμού των επενδυτών που θα «αγκαλιάσουν» το Χ.Α., έπειτα από χρόνια, χωρίς ακρότητες και επιπολαιότητες.
