Την άνοιξη του 2018 ο τότε πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ υπέγραψε νόμο με τον οποίο χαλάρωνε το ρυθμιστικό πλαίσιο που είχε επιβάλει στον τραπεζικό τομέα ο προκάτοχός του μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Την κίνησή του υποστήριξε ο μόνος άνθρωπος που δεν θα διανοείτο κανείς: ο πρώην βουλευτής Μπάρνεϊ Φρανκ. Ο κ. Φρανκ υπήρξε αρχιτέκτονας της μεταρρύθμισης της Wall Street, που έμεινε γνωστή ως νόμος Ντοτ-Φρανκ από τα ονόματα των δημιουργών του. Από τη συνταξιοδότησή του το 2013 και μετά, όμως, επανειλημμένως ζητούσε τη χαλάρωση μιας από τις σημαντικότερες προβλέψεις του επίμαχου νόμου: την υποχρέωση κάθε τράπεζας με ενεργητικό άνω των 50 δισ. δολ. να υπόκειται σε διεξοδική εποπτεία από τις ομοσπονδιακές αρχές. Το όριο ανέβηκε, έτσι, στα 250 δισ. δολ. και έκτοτε διαφεύγουν τους ελέγχους διάφορες κάθε άλλο παρά μικρές τράπεζες, που υπόκεινται σε πολύ χαλαρότερες ρυθμίσεις.
Το όριο για την αυστηρή εποπτεία των τραπεζών ανέβηκε από τα 50 δισ. δολ. ενεργητικού στα 250 δισ. δολ.
Μια από τις τράπεζες αυτές ήταν και η Signature Bank, μέλος του Δ.Σ. της οποίας ήταν και ο κ. Φρανκ. Και τώρα η Signature Bank δεν υπάρχει πλέον, καθώς έπεσε θύμα αυτής της νέας κρίσης που έφερε στο φως σε ποιο βαθμό η τραπεζική βιομηχανία και διάφοροι άλλοι πολέμιοι της τραπεζικής εποπτείας κατήργησαν τις ασφαλιστικές δικλίδες που είχαν επιβληθεί μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση. Την Κυριακή οι ρυθμιστικές αρχές έκλεισαν τη Signature Bank φοβούμενες τα αποτελέσματα από τις μαζικές αναλήψεις μετρητών. Ολα αυτά έγιναν λιγότερο από 48 ώρες μετά την κατάρρευση της Silicon Valley Bank, τα στελέχη της οποίας είχαν συνταχθεί με τον κ. Φρανκ και είχαν επιτύχει τη χαλάρωση των ρυθμίσεων για τράπεζες με ενεργητικό μέχρι 50 δισ. δολ. Μεγάλο μέρος των ρυθμίσεων που επέβαλε η τότε κυβέρνηση Ομπάμα μετά την κρίση του 2008 παραμένει ενεργό και ο τραπεζικός τομέας είναι γενικά πολύ ισχυρότερος και οικονομικά υγιής σε σύγκριση με αυτό που ήταν πριν από 15 χρόνια. Σε συνέντευξη που παραχώρησε την περασμένη Δευτέρα ο κ. Φρανκ υποστήριξε πως οι πρόσφατες πτωχεύσεις και η ευρύτερη τραπεζική κρίση δεν οφείλονται σε αυτή τη χαλάρωση. Ορισμένες, όμως, από τις τράπεζες που αντιμετωπίζουν τώρα αυτή την κρίση εμπιστοσύνης είναι εκείνες που πριν από λίγα χρόνια ισχυρίζονταν ότι είναι ασφαλείς και δεν πρέπει να βρίσκονται στο στόχαστρο των ρυθμιστικών αρχών. Πολλές από αυτές υποστήριζαν μάλιστα πως οι αυστηρές ρυθμίσεις θα τις εμπόδιζαν να λειτουργήσουν ως εναλλακτικές έναντι των τραπεζικών κολοσσών, όπως οι Bank of America, JPMorgan Chase και Wells Fargo. Και τώρα αυτοί οι γίγαντες δέχονται ιλιγγιώδεις εισροές κεφαλαίων, καθώς οι πανικόβλητοι καταθέτες σπεύδουν να αναζητήσουν ασφαλείς τράπεζες. Εξ άλλου οι περιφερειακές αυτές τράπεζες είχαν πείσει το Κογκρέσο ότι δεν ήταν συστημικά σημαντικές το 2018, αλλά προφανώς οι ρυθμιστικές αρχές έχουν διαφορετική γνώμη. Αυτό προδίδει το γεγονός ότι συμφώνησαν να διασώσουν τις καταθέσεις της Signature και της Silicon Valley Bank προκειμένου να θωρακίσουν το ευρύτερο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Η κίνησή τους αποτελεί θλιβερή υπενθύμιση του πόσο μπορεί να κλονίσει ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα ο φόβος για μερικές τράπεζες, ακόμη κι όταν δεν πρόκειται για τις μεγαλύτερες της Αμερικής.
