Αν και η βιωσιμότητα είναι σημαντική υπόθεση για την πλειονότητα των ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων, παραμένουν ισχνή μειοψηφία όσες θέτουν στο επίκεντρο της στρατηγικής τους την υιοθέτηση κριτηρίων αειφορίας. Αυτό προκύπτει από τη μελέτη που κατάρτισε η Deloitte Ελλάδας σε συνεργασία με το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΙΝΣΕΤΕ), που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, αλλά τα βασικά ευρήματά της παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά τον Ιούνιο στην πρωτοβουλία της «Καθημερινής» Reimagine Tourism in Greece. H μελέτη βασίστηκε σε πρωτογενή έρευνα που έλαβε χώρα το διάστημα Ιανουαρίου – Απριλίου 2023, ενώ συμμετείχαν σε αυτήν περισσότερες από 200 τουριστικές επιχειρήσεις-μέλη του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ).
Τι προκύπτει; Οτι παρότι οκτώ στις δέκα τουριστικές επιχειρήσεις εφαρμόζουν ήδη ή προτίθενται να υιοθετήσουν άμεσα τουλάχιστον ένα μέτρο περιβαλλοντικής και κοινωνικοοικονομικής βιωσιμότητας, ένας στους δύο παίκτες δεν συμμετέχουν σε στρατηγικές συνεργασίες για την προώθηση της βιωσιμότητας. Το 60% των συμμετεχόντων στην έρευνα δεν πραγματοποιεί μετρήσεις για τη βιωσιμότητα, κυρίως επειδή αγνοεί το πώς. Με άλλα λόγια, η βιωσιμότητα και οι αντίστοιχες πρακτικές δεν βρίσκονται ακόμα στο επίκεντρο της στρατηγικής και λειτουργίας των ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων, αποτελώντας περισσότερο μια παράπλευρη πρωτοβουλία.
Ως εκ τούτου, το 73% των ερωτηθέντων δεν έχει θέσει στόχο μείωσης των εκπομπών άνθρακα για το 2030, ενώ μόλις το 34% βρίσκεται στη διαδικασία ορισμού κάποιου σχετικού στόχου. Παράλληλα, οκτώ στις δέκα επιχειρήσεις ούτε έχουν υιοθετήσει ούτε σκοπεύουν να υιοθετήσουν πρακτικές, εργαλεία και πρότυπα αναφοράς βιωσιμότητας, όπως το πλαίσιο κατευθυντηρίων αρχών και οδηγιών για την έκδοση εκθέσεων βιώσιμης ανάπτυξης (Global Reporting Initiative) ή τον οδηγό δημοσιοποίησης πληροφοριών ESG του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Και ούτε εκφράζουν την πρόθεση να το κάνουν στο άμεσο διάστημα. Αντίστοιχα, περισσότερες από τις μισές (55%) από τις ερωτηθείσες επιχειρήσεις δεν έχουν οποιαδήποτε πιστοποίηση βιωσιμότητας, ενώ οι μισές δεν ενδιαφέρονται να αποκτήσουν. Επιπλέον, η συντριπτική πλειονότητα δεν έχει εντάξει τη βιωσιμότητα στις δομές διακυβέρνησης και στην οργανωτική τους δομή, ενώ μόνο το 20% θεωρεί ότι παρέχει επαρκή εκπαίδευση για τη βιωσιμότητα στο προσωπικό τους.
Οι περισσότερες τουριστικές επιχειρήσεις δεν ακολουθούν πρακτικές αειφορίας.
Κατά την έρευνα, οι τουριστικές επιχειρήσεις με έσοδα μικρότερα από 10 εκατ. ευρώ, δυσκολεύονται σημαντικά να αναλάβουν δράσεις βιωσιμότητας, κυρίως εξαιτίας της έλλειψης ενημέρωσης και γνώσης, αλλά και χρηματικών και ανθρώπινων πόρων. Ανεξαρτήτως όμως μεγέθους, ευρύτερα, ο βασικός περιορισμός για τις ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις σχετίζεται με το υψηλό κόστος, ενώ τρεις στις 10 αδυνατούν να βρουν επαρκείς βιώσιμες λύσεις. Επίσης, σε ποσοστό 20% οι ερωτηθείσες επιχειρήσεις ούτε είναι σε θέση να τεκμηριώσουν την απόδοση των επενδύσεων σε βιωσιμότητα ούτε γνωρίζουν τι είδους βιώσιμες πρακτικές και επενδύσεις θα πρέπει να υιοθετήσουν.
Κατά την έρευνα, οι επιχειρήσεις δεν κάθονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού με τους τουρίστες ως προς την υιοθέτηση δράσεων βιωσιμότητας. Αν και βάσει διεθνών ερευνών, εννέα στους δέκα ταξιδιώτες αναζητούν καταλύματα με κυρίαρχο το στοιχείο της αειφορίας, μόλις το 45% των ελληνικών τουριστικών επιχειρήσεων θεωρεί ότι η βιωσιμότητα λειτουργεί ως κριτήριο επιλογής.
