Σε τουλάχιστον 200 εκατ. ευρώ θα πρέπει να υπολογίζονται τα έσοδα που προσδοκά η διοίκηση του ομίλου Ελλάκτωρ από μια ενδεχόμενη πώληση του υπόλοιπου ποσοστού 25% που συνεχίζει να ελέγχει στην Anemos RES, την εταιρεία που έχει δημιουργηθεί μετά την πώληση του 75% του τομέα των ΑΠΕ στη θυγατρική του ομίλου Motor Oil, την εταιρεία MORE.
Επί του παρόντος δεν έχει ληφθεί κάποια απόφαση, ωστόσο ήταν σαφές ήδη από τα τέλη του 2022 ότι η πρόθεση του ομίλου Reggeborgh, βασικού μετόχου της «Ελλάκτωρ», ήταν και η πώληση της εναπομένουσας συμμετοχής στον τομέα των ΑΠΕ, ώστε να αντληθεί πρόσθετη ρευστότητα για επενδύσεις στον τομέα των ΣΔΙΤ και των παραχωρήσεων, αλλά και στην ανάπτυξη ακινήτων, όπου επιχειρείται να τεθεί σε τροχιά υλοποίησης ένα φιλόδοξο πρόγραμμα επενδύσεων, συνολικού ύψους άνω των 350 εκατ. ευρώ. Οπως ανέφερε εντός της εβδομάδας η διοίκηση του ομίλου, απαντώντας σε σχετική ερώτηση της Επ. Κεφαλαιαγοράς, έχει αναθέσει σε εξειδικευμένο χρηματοοικονομικό σύμβουλο την αξιολόγηση των στρατηγικών επιλογών για τη συμμετοχή στην Anemos RES, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται ασφαλώς και η πώλησή της.
Με βάση τη συμφωνία που έχει συναφθεί με τον όμιλο Βαρδινογιάννη, η MORE διατηρεί το δικαίωμα πρώτης προτίμησης για την εξαγορά και του υπολοίπου 25% της Anemos RES. Στο ενδεχόμενο που τελικά επιλέξει να μην ασκήσει το σχετικό δικαίωμα, ο επενδυτής που θα επιλεγεί από την «Ελλάκτωρ», θα πρέπει να τυγχάνει και της έγκρισης της MORE. Οσον αφορά το πιθανό τίμημα, πηγές που πρόσκεινται στον όμιλο Ελλάκτωρ είχαν αφήσει να εννοηθεί στο παρελθόν ότι ένα ποσό της τάξεως των 200-250 εκατ. ευρώ είναι ρεαλιστικό, δεδομένου άλλωστε ότι το 75% της εν λόγω δραστηριότητας που μεταβιβάστηκε, αποτιμήθηκε προς 750 εκατ. ευρώ.
Εν τω μεταξύ, ο προσεχής Σεπτέμβριος αναμένεται να αποδειχθεί κρίσιμος για την ενδεχόμενη λήψη αποφάσεων και για τον τομέα των παραχωρήσεων. Τότε προβλέπεται να ανακοινωθεί από το ΤΑΙΠΕΔ ο προσωρινός ανάδοχος για τη νέα σύμβαση παραχώρησης της εκμετάλλευσης της Αττικής Οδού. Οπως διαμήνυαν στελέχη του ομίλου Ελλάκτωρ το προηγούμενο διάστημα, η επικράτηση στον συγκεκριμένο διαγωνισμό αποτελεί βασικό στόχο και η προσφορά που θα υποβαλλόταν, θα αποτελούσε αντανάκλαση της επιθυμίας για την ανάληψη της σύμβασης. Το γεγονός άλλωστε ότι δεν υπάρχει πλέον ουσιαστικό τεχνικό αντικείμενο, πιθανώς να εξυπηρετεί τον σχεδιασμό της «Ακτωρ Παραχωρήσεις», που πλέον δεν έχει την υποστήριξη της «Ακτωρ», δηλαδή ενός κατασκευαστικού «βραχίονα» εντός του ίδιου ομίλου.
Εως τότε, τα σενάρια για μια πιθανή πώληση και της «Ακτωρ Παραχωρήσεις» θα συνεχίσουν να «εξυφαίνονται» από τους χρηματιστηριακούς κύκλους, που θεωρούν ότι μια αποδυναμωμένη θυγατρική σε έναν από τους δύο βασικούς τομείς δραστηριοποίησης της «Ελλάκτωρ», ίσως επισπεύσει τη λήψη οριστικών αποφάσεων για τις τύχες και της εν λόγω εταιρείας. Η λογική πάντως λέει ότι η «Ακτωρ Παραχωρήσεις» θα έχει μεγαλύτερη αξία ως «νύφη», έχοντας σημαντικές συμβάσεις στη φαρέτρα της.
