Αγοραστή εκ νέου, πέντε χρόνια μετά την πώληση της «Σελόντα» και της «Νηρεύς» στον όμιλο Ανδρομέδα, φέρεται να αναζητούν οι πιστώτριες τράπεζες για το σχήμα που δημιουργήθηκε υπό την ονομασία Avramar και συγκεκριμένα για τις δραστηριότητες στην Ελλάδα.
Αν και δεν έχει κινηθεί επισήμως σχετική διαδικασία ούτε από τις πιστώτριες τράπεζες, οι οποίες θα υποχρεώνονταν σε κάτι τέτοιο εάν υπήρχε πιστωτικό γεγονός, ούτε από τους σημερινούς μετόχους, ήτοι τα funds Amerra Capital Management και Mubadala Investment Company, βολιδοσκοπούνται ανεπισήμως πιθανοί επενδυτές. Πιθανότερο σενάριο, πάντως, σε περίπτωση που προχωρήσει η διαδικασία πώλησης, είναι οι δραστηριότητες της Avramar να μην πουληθούν εν συνόλω σε έναν επενδυτή, αλλά σε κομμάτια σε διαφόρους ενδιαφερομένους, αφού θα έχει προηγηθεί και ένα γενναίο «κούρεμα» στις δανειακές υποχρεώσεις της (σήμερα υπολογίζονται σε περίπου 380 εκατ. ευρώ), το οποίο εκτιμάται ότι θα είναι της τάξης περίπου του 70%. Αυτό, πάντως, που τονίζουν παράγοντες της αγοράς είναι ότι ήδη έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και η κατάσταση κάθε ημέρα που περνάει γίνεται όλο και πιο δύσκολη όχι μόνο για την Avramar, αλλά συνολικά για τον κλάδο των ιχθυοκαλλιεργειών.
Οι δανειακές υποχρεώσεις της εταιρείας υπολογίζονται σε περίπου 380 εκατ. ευρώ.
Μέσα στις επόμενες ημέρες οι πιστώτριες τράπεζες (Πειραιώς, Alpha, Εθνική και Eurobank) αναμένεται να στείλουν επιστολή στην Amerra και τη Mubadala ζητώντας τη συναίνεσή τους για την έναρξη του εγχειρήματος πώλησης των δραστηριοτήτων της Avramar στην Ελλάδα. Οι τράπεζες, πηγές των οποίων επιβεβαίωσαν στην «Κ» σχετικό δημοσίευμα του ειδησεογραφικού σάιτ Euro2day, προσφέρουν ενδιάμεση χρηματοδότηση, με αντάλλαγμα τη σύσταση ενεχύρου επί του συνόλου των μετοχών και την παροχή συναίνεσης από πλευράς μετόχων επί της διαδικασίας πώλησης. Αυτή η επιστολή, σύμφωνα με τραπεζικές πηγές αλλά και με πηγές της αγοράς, αποτελεί περισσότερο μέσο πίεσης, στην παρούσα φάση, προς τους ιδιοκτήτες της Avramar προκειμένου να αναλάβουν δράση, και είτε να βάλουν νέα κεφάλαια στην εταιρεία είτε τελικά «να παραδώσουν τα κλειδιά» στους πιστωτές. Η λύση της προσφυγής στον Πτωχευτικό Κώδικα και συγκεκριμένα σε συμφωνία εξυγίανσης (άρθρο 106β) δεν προκρίνεται –τουλάχιστον σε αυτή τη φάση– καθώς, αν και ο επόμενος ιδιοκτήτης θα έπαιρνε σε αυτή την περίπτωση μια εταιρεία «καθαρή», ελεύθερη από βάρη, πρόκειται για μια αρκετά χρονοβόρο διαδικασία. Ενας άλλος λόγος που δεν προκρίνεται στην παρούσα φάση είναι ότι η Avramar έχει έκθεση κυρίως σε τραπεζικά δάνεια και όχι σε προμηθευτές. Εάν είχε συσσωρευμένες υποχρεώσεις σε προμηθευτές πιθανόν θα προκρινόταν η συμφωνία εξυγίανσης με «κούρεμα» και στις οφειλές προς αυτούς, προκειμένου να υπάρχει η νομιμοποίηση μιας τέτοιας κίνησης, όπως συνέβη για παράδειγμα στην περίπτωση της «Μαρινόπουλος».
Για ποιο λόγο θεωρείται πιθανότερη η πώληση της Avramar σε κομμάτια και όχι ολόκληρης, εάν τελικά υπάρξει αυτή η διαδικασία; Ο μόνος που θεωρείται ότι μπορεί να την αγοράσει ολόκληρη είναι ένα fund, που δύσκολα, όμως, μετά τις νέες περιπέτειες θα έρθει να επενδύσει, ειδικά μάλιστα καθώς δεν προβλέπεται γρήγορη απόδοση της επένδυσης. Η πώληση του συνόλου της δραστηριότητας της Avramar στην Ελλάδα σε μόνο μία από τις υφιστάμενες εταιρείες ιχθυοκαλλιέργειας θεωρείται ότι θα προσκρούσει στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες και η ίδια η Avramar έχει εδώ και καιρό στο πλάνο της την πώληση περιουσιακών στοιχείων, πλάνο, όμως, που αφενός δεν έχει υλοποιηθεί και αφετέρου θεωρείται ότι έχει αποσπασματικό χαρακτήρα. Η πώληση, δε, κάποιων περιουσιακών στοιχείων και κυρίως χερσαίων εγκαταστάσεων ίσως αποδειχθεί πολύ δύσκολο εγχείρημα για ακόμη ένα λόγο: τις εκκρεμότητες σε άδειες που υπάρχουν, εκκρεμότητες που μόνο γρήγορα δεν επιλύονται.
Οι υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου παρακολουθούν με προβληματισμό τις εξελίξεις, καθώς ενδεχόμενη κατάρρευση του μεγαλύτερου «παίκτη» της αγοράς θα έχει αρνητικές συνέπειες σε όλους, πολύ μεγαλύτερες μάλιστα από αυτές που θα υπήρχαν στην περίπτωση της μη διάσωσης των «Σελόντα» και «Νηρεύς». Ηδη το περιβάλλον, εν μέσω καλοκαιριού, είναι αρνητικό, με την κατανάλωση ψαριών στις βασικές αγορές-στόχους να έχει μειωθεί, παρά τις χαμηλές τιμές στις οποίες διατίθενται τα προϊόντα.
