Ενας στους τρεις οφειλέτες μεταξύ αυτών που κάνουν αίτηση ρύθμισης του δανείου στον εξωδικαστικό μηχανισμό απορρίπτει την πρόταση που προκύπτει από την πλατφόρμα, καθώς το 18,45% μεταξύ αυτών που απέρριψαν την πρόταση ρύθμισης εκτιμά ότι αδυνατεί να την εξυπηρετήσει. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία για την πορεία των αιτήσεων του εξωδικαστικού μηχανισμού τον Ιούνιο, μήνα που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το μέτρο της αιτιολόγησης από την πλευρά των οφειλετών του λόγου βάσει του οποίου απέρριψαν τη ρύθμιση.
Το ποσοστό απόρριψης από την πλευρά των πιστωτών, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουνίου, είναι χαμηλότερο και διαμορφώθηκε στο 22%.
Η δυνατότητα απόρριψης της ρύθμισης που προκύπτει από την πλατφόρμα του εξωδικαστικού βάσει ενός αλγορίθμου, αποτελεί δυνατότητα που παρέχεται τόσο στους οφειλέτες όσο και στους πιστωτές και σύμφωνα με τα στοιχεία της Γενικής Γραμματείας Χρηματοπιστωτικού Τομέα και Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, το ποσοστό απόρριψης παραμένει υψηλό από την πλευρά των οφειλετών. Τον Ιούνιο ανήλθε στο 32% σε ό,τι αφορά τις αιτήσεις ρύθμισης για χρέη σε τράπεζες και funds, ενώ στο 19% ανήλθε το ποσοστό των απορρίψεων για τις διμερείς ρυθμίσεις, δηλαδή αυτές που αφορούν το Δημόσιο. Αν και η πλειονότητα των οφειλετών δεν αιτιολόγησε την απόφαση να απορρίψει την πρόταση, μεταξύ αυτών που απάντησαν σε ποσοστό 18,45% προβάλλουν την «αδυναμία εξυπηρέτησης της πρότασης για ρύθμιση» ως πρώτη βασική αιτία και αμέσως μετά ακολουθεί η απόρριψη της ρύθμισης ως «μη συμφέρουσα πρόταση» σε ποσοστό 10,87%. Βασική παρανόηση που χαρακτηρίζει τη διάθεση των οφειλετών για τη ρύθμιση των χρεών τους είναι το γεγονός ότι θεωρούν ότι η πρόταση που προκύπτει από τον αλγόριθμο και άρα η δόση που θα πρέπει να πληρώνουν λαμβάνει υπόψη της μόνο τα εισοδήματά τους. Αυτό δεν ισχύει. Η πρόταση ρύθμισης βασίζεται στο σύνολο της περιουσίας τους και άρα η δόση που προκύπτει είναι συνισταμένη τόσο των εισοδημάτων τους όσο και της αξίας της περιουσίας που διαθέτει ο οφειλέτης.
Ο κανόνας αυτός βασίζεται στην αρχή ότι μετά τη ρύθμιση, ο πιστωτής δεν μπορεί να βρεθεί σε δυσχερέστερη θέση από αυτή που θα βρισκόταν σε περίπτωση που προχωρούσε σε πλειστηριασμό, αλλά και στη γενική αρχή ότι δεν μπορεί ένα δάνειο να κουρευτεί και ο οφειλέτης να διατηρήσει το σύνολο της περιουσίας του. Το στοιχείο αυτό εκτιμάται ότι αποθαρρύνει τους οφειλέτες και γι’ αυτό στις βελτιώσεις του εξωδικαστικού μηχανισμού που δρομολογεί το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών εξετάζεται να δοθεί η δυνατότητα να γίνει μεγαλύτερο κούρεμα οφειλής όταν η αξία του ακινήτου υπολείπεται της αξίας του δανείου. Το σκεπτικό είναι ότι ακόμη και οι πλειστηριασμοί έχουν ενσωματώσει τη δυνατότητα της μείωσης αρχικά στο 80% και σταδιακά έως και το 65% της τιμής πρώτης προσφοράς, εάν δεν υπάρξει ενδιαφέρον στην αρχική τιμή με βάση την οποία βγαίνει ένα ακίνητο στον πλειστηριασμό.
Το ποσοστό απόρριψης από την πλευρά των πιστωτών είναι χαμηλότερο και σύμφωνα με τα στοιχεία του Ιουνίου διαμορφώθηκε στο 22%, καθώς από τις 1.327 αιτήσεις εγκρίθηκαν οι 1.033. Για τη βελτίωση της εγκρισιμότητας από την πλευρά των πιστωτών προτείνεται να δοθεί η δυνατότητα ο οφειλέτης να καταβάλει ένα μέρος της οφειλής ως προκαταβολή, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι αφενός η ρύθμιση θα «περάσει» από τον αλγόριθμο και αφετέρου ότι ο οφειλέτης θα τηρήσει τη ρύθμιση. Σύμφωνα με στοιχεία από τις εταιρείες διαχείρισης, βασικό πρόβλημα του εξωδικαστικού είναι ότι περίπου ένας στους τρεις δεν τηρεί τη ρύθμιση που προέκυψε από την πλατφόρμα και για τον λόγο αυτό προτείνουν η σύμβαση που υπογράφεται να αποτελέσει εκτελεστό τίτλο, δηλαδή να μπορεί βάσει αυτού στη συνέχεια να προχωρήσει σε αναγκαστικά μέτρα.
