Η Ευρωζώνη αγωνίζεται να ξεπεράσει την κάμψη του κλάδου της μεταποίησης παγκοσμίως και τις πολιτικές νομισματικής σύσφιγξης εντός και εκτός συνόρων. Προβλέπουμε πως το τρίτο τρίμηνο του 2023 το πραγματικό ΑΕΠ θα παραμείνει στάσιμο, ακολουθούμενο από μια μέτρια συρρίκνωση (-0,2% σε τριμηνιαία βάση) το τέταρτο τρίμηνο. Εάν η αποκατάσταση των αποθεμάτων στη μεταποίηση έχει προχωρήσει μέχρι το τέλος του 2023, όπως εκτιμούμε, η οικονομία μπορεί να αρχίσει να ανακάμπτει αργά από τις αρχές του επόμενου έτους. Προϊόντος του χρόνου, οι ζωηρότερες καταναλωτικές δαπάνες, που πηγάζουν από αυξήσεις στο πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα στο σχεδόν 2% σε ετήσια βάση πιθανώς έως την άνοιξη του 2024, η καλυτέρευση στις επιχειρηματικές επενδύσεις και τα συνεχή και συγκρατημένα δημοσιονομικά κίνητρα από το Ταμείο Ανάκαμψης των 800 δισ. ευρώ θα μπορούσαν να επισπεύσουν τον αναπτυξιακό ρυθμό, πέραν της επικρατούσας τάσης από την άνοιξη του 2024 και μετά. Αλλά μέχρι τότε πρέπει πρώτα να προετοιμαστούμε για άσχημα νέα. Η Στατιστική Υπηρεσία της Ε.Ε. αναθεώρησε προς τα κάτω την εκτίμησή της για την αύξηση του ΑΕΠ το δεύτερο τρίμηνο από 0,3% σε 0,1% σε τριμηνιαία βάση.
Ακόμη και χωρίς να αλλάξουμε την πρόγνωσή μας για τα επόμενα τρίμηνα, αυτό τροποποιεί τις προβλέψεις μας για την ετήσια μεταβολή του ΑΕΠ της Ευρωζώνης από 0,5% σε 0,4% το 2023 και από 0,9% σε 0,8% το 2024. Καθώς η ΕΚΤ πιθανότατα θα πρέπει να υποβαθμίσει τις υπεραισιόδοξες εκτιμήσεις της για ανάπτυξη 0,9% το 2023 και 1,5% το 2024, ουσιαστικά στη μεθαυριανή της συνεδρίαση στις 14 Σεπτεμβρίου πιστεύουμε ότι υπάρχει 60% πιθανότητα να διατηρήσει τα επιτόκια ως έχουν. Εντός της Ευρωζώνης, τώρα, οι προοπτικές των μεμονωμένων κρατών-μελών αποκλίνουν σε μέγιστο βαθμό. Η Γερμανία, η οποία είχε αντιμετωπίσει την πανδημία καλύτερα από τις περισσότερες άλλες προηγμένες οικονομίες, σήμερα πλήττεται σκληρά από την ύφεση της μεταποίησης. Κι αυτό διότι παραδοσιακά εστιάζει στην παραγωγή και την εξαγωγή προϊόντων υψηλής κυκλικής συμπεριφοράς, όπως αυτοκίνητα και εργαλειομηχανές. Επιπλέον, ορισμένες ενεργοβόρες γραμμές παραγωγής, για παράδειγμα στον συγκριτικά μεγάλο τομέα των χημικών της Γερμανίας, φαίνεται να έχουν κλείσει οριστικά. Εντούτοις, οι περισσότερες από τις χώρες που προξένησαν την κρίση του ευρώ αντέχουν συγκριτικά καλύτερα. Η Ελλάδα, δρέποντας τους καρπούς των σοβαρών μεταρρυθμίσεων υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, έχει μετατραπεί σε πρωταγωνίστρια στην Ευρώπη. Η δε γαλλική οικονομία, ούσα λιγότερο εκτεθειμένη στις διακυμάνσεις του παγκόσμιου κύκλου παραγωγής και με έντονη εστίαση σε καταναλωτικά αγαθά υψηλής ποιότητας, πιθανότατα θα έχει ανάπτυξη 0,7% το 2023 και 1,1% το 2024.
* Ο κ. Χόλγκερ Σμίντινγκ είναι οικονομολόγος της Berenberg Bank.
