Οι εντάσεις ανάμεσα στη Δύση και την Κίνα διευρύνονται και κλιμακώνονται, από τους δασμούς στο εμπόριο μέχρι τον τεχνολογικό ανταγωνισμό και τις καταγγελίες για κατασκοπεία. Οι συνέπειες για τις παγκόσμιες αγορές είναι σημαντικές, δεδομένου ότι τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Πεκίνο είναι αποφασισμένοι να χαλαρώσουν την εξάρτηση μεταξύ τους, αποδυναμώνοντας τις μακροχρόνιες αλυσίδες εφοδιασμού. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στη διατήρηση του πληθωρισμού και των επιτοκίων σε υψηλά επίπεδα. Ωστόσο, ταυτόχρονα υπάρχουν οφέλη για τις αναδυόμενες οικονομίες, καθώς και τους τεχνολογικούς γίγαντες, που βρίσκονται στη σωστή πλευρά της διαμάχης. Ειδικότερα, στο θέμα του πληθωρισμού, ας σκεφθούμε πως ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είναι αποφασισμένος να επαναφέρει την παραγωγή εντός συνόρων και δη σε στρατηγικούς τομείς, όπως τα ηλεκτρικά οχήματα και οι ημιαγωγοί – τσιπ. Η ταϊβανέζικη TSMC, η μεγαλύτερη κατασκευάστρια τσιπ στον κόσμο, μεταφέρει μέρος της παραγωγής στη Γερμανία για να ικανοποιήσει την ανάγκη των πολυεθνικών να απομακρύνει τις αλυσίδες εφοδιασμού από την Κίνα. Ερευνα της Goldman Sachs διαπίστωσε ότι η επαναφορά της παραγωγής εντός ΗΠΑ μπορεί να έχει πληθωριστικές επιπτώσεις, ιδιαίτερα εάν ο κλάδος της μεταποίησης δεν αναπτυχθεί επαρκώς γρήγορα, ώστε να μπορέσει να αντισταθμίσει τη μείωση των εισαγωγών. «Χτίσαμε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο και για κάποιον λόγο αποδείχθηκε αποτελεσματικός και φθηνός», δήλωσε ο Βούτερ Στούρκενμπουμ –διευθυντής στρατηγικών επενδύσεων στην Ευρώπη, στη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοανατολική Ασία και τις χώρες του Ειρηνικού– στη Νorthern Trust. «Αν αποδομήσουμε ένα τέτοιο κατασκεύασμα, θα αυξηθεί το κόστος».
Συν τοις άλλοις, ένας μακράς διαρκείας πληθωρισμός στις ΗΠΑ σημαίνει, επίσης, ότι τα επιτόκια παραμένουν υψηλότερα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Το δολάριο ενισχύεται και μπορεί να εξαγάγει τον πληθωρισμό σε χώρες της Ευρώπης που εισάγουν πρώτες ύλες, αναγκάζοντάς τες να τις πληρώνουν ακριβότερα. Η Ουάσιγκτον, επιπροσθέτως, προωθεί την ιδέα της αντικατάστασης του ρόλου της Κίνας στις αλυσίδες εφοδιασμού με φιλικά προς αυτήν κράτη. Ερευνα με επικεφαλής τη Λόρα Αλφαρο της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων του Χάρβαρντ προσδιορίζει το Βιετνάμ και το Μεξικό ως τους κύριους δικαιούχους της αλλαγής στο σύστημα προμηθειών των ΗΠΑ μέχρι στιγμής. Ακόμη, η Μογγολία αναζητεί επενδύσεις από τις ΗΠΑ στην εξόρυξη σπάνιων γαιών, υλικών που χρησιμοποιούνται σε προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, όπως τα έξυπνα κινητά, ενώ οι Φιλιππίνες προσελκύουν επενδύσεις στις υποδομές των ΗΠΑ. Η Αννα Ρόζενμπεργκ, επικεφαλής γεωπολιτικής στο Ινστιτούτο Επενδύσεων Αμούντι, δήλωσε ότι οι σινοαμερικανικές εντάσεις προσφέρουν ένα νέο πρίσμα, μέσω του οποίου πλέον αναλύονται οι προοπτικές ανάπτυξης των αναδυομένων αγορών.
Αναφορικά με την Ινδία, τώρα, αυτή θεωρείται η ικανότερη να ανταγωνιστεί την Κίνα σε μια χαμηλού κόστους και μεγάλης κλίμακας παραγωγή. Ο μεγάλος πληθυσμός της και ταυτόχρονα το γεγονός πως είναι νεαρής ηλικίας, καθώς και η ανερχόμενη μεσαία τάξη δημιουργούν επίσης ευκαιρίες για τις πολυεθνικές, που ενδιαφέρονται να περιορίσουν την παρουσία τους στην Κίνα. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί πως οι μετοχές των ινδικών ομίλων έχουν εμφανίσει από τις αρχές του τρέχοντος έτους άνοδο της τάξης του 8%, ενώ και οι προοπτικές των επενδυτικών ροών στην ομολογιακή αγορά της χώρας μόλις έλαβαν περαιτέρω ώθηση από το σχέδιο της JPMorgan να συμπεριλάβει την Ινδία σε έναν βασικό δείκτη κρατικών ομολόγων το επόμενο έτος.
