Η Ελλάδα σήμερα μπορεί να χτίσει ένα νέο, πιο παραγωγικό και βιώσιμο μέλλον, και η πρόκληση είναι η συστηματική ενδυνάμωση της εγχώριας παραγωγής καθώς και η διασύνδεσή της με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά και παγκόσμια δίκτυα εφοδιασμού, είναι το βασικό συμπέρασμα της μεγάλης συζήτησης που αναπτύχθηκε χθες στο πλαίσιο του Βιομηχανικού Συνεδρίου που διοργάνωσε ο ΣΕΒ. Παγκόσμιοι κίνδυνοι, που αγγίζουν σε μεγάλο βαθμό και την Ελλάδα, είναι η βραδύτερη οικονομική ανάπτυξη, οι ελλείψεις ανθρώπων και μυαλών, καθώς και ο υψηλός πληθωρισμός.
«Ο κόσμος αλλάζει, αλλά η βιομηχανία παραμένει πυλώνας σταθερότητας. Στην πορεία της ελληνικής βιομηχανίας 2030 υπάρχουν ευκαιρίες που δεν πρέπει να χαθούν αλλά και μικρές επαναστάσεις που πρέπει να γίνουν τώρα», τόνισε στην παρέμβασή του ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημήτρης Παπαλεξόπουλος.
Απαρίθμησε πέντε τομείς στους οποίους απαιτούνται «μικρές επαναστάσεις» και συγκεκριμένα την ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας, ειδικά προγράμματα ενθάρρυνσης των επενδύσεων, διεθνή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων στην πορεία προς την πράσινη μετάβαση, ενίσχυση των γνώσεων και δεξιοτήτων σε ένα σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον, και μείωση της γραφειοκρατίας και των διοικητικών βαρών της νομοθεσίας στη λειτουργία των επιχειρήσεων. Ζητούμενο για τη βιομηχανία, σύμφωνα με τον ίδιο, παραμένει η διακυβέρνηση όλων των πολιτικών για τη βιομηχανία, ενώ «η δημιουργία υπουργείου Βιομηχανίας και Καινοτομίας είναι επιβεβλημένη ώστε να υπάρχει ενιαία διακυβέρνηση και διασύνδεση της βιομηχανικής πολιτικής με τις πολιτικές καινοτομίας και τεχνολογικής ανάπτυξης».
Για τεράστιες αλλαγές έκανε λόγο ο αντιπρόεδρος του ΣΕΒ, Σπύρος Θεοδωρόπουλος. Τόνισε ότι περίπου 69 εκατ. νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν έως το 2027, αλλά ταυτόχρονα θα χαθούν 83 εκατ. τρέχουσες θέσεις εργασίας. Σημείωσε, επίσης, ότι η Ελλάδα αποκλίνει σε σχέση με την Ευρώπη στα θέματα της οργάνωσης της εργασίας και αυτό της δημιουργεί ανταγωνιστικό μειονέκτημα σε σχέση με τις άλλες ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές οικονομίες.
Εκπρόσωποι ενεργειακών επιχειρήσεων μιλώντας για την ενεργειακή μετάβαση επισήμαναν με έμφαση το ζήτημα του κόστους αλλά και τις καθυστερήσεις στον τομέα των αδειοδοτήσεων και της επέκτασης των δικτύων. «Είναι μεγάλα τα ποσά που πρέπει να επενδυθούν για την ενεργειακή μετάβαση. Πολλές μελέτες έχουν απλουστευμένη προσέγγιση που λέει ότι η μετάβαση είναι αυτοχρηματοδοτούμενη. Η αλήθεια είναι ότι αυτό δεν ισχύει σε μια μεταβατική περίοδο και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στο τι λέμε και τι σχεδιάζουμε», τόνισε χαρακτηριστικά ο επικεφαλής της HELLENiQ ENERGY, Ανδρέας Σιάμισιης.
«Σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχουμε μια μάλλον αντιβιομηχανική αντίληψη», τόνισε ο εκτελεστικός διευθυντής ευρωπαϊκών υποθέσεων της Mytilineos, Νίκος Κεραμίδας. «Βλέπουμε αμέτρητες βιομηχανίες να έχουν κλείσει, χιλιάδες άνθρωποι να έχουν χάσει τη δουλειά τους και η Φον ντερ Λάιεν θεωρεί ότι όλα πάνε καλά», είπε και αναφερόμενος στο σχέδιο πράσινης μετάβασης ανέφερε ότι «πρέπει κάθε κείμενο να σχεδιάζεται για να εξυπηρετεί την ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης».
