Ο όγκος του χρέους της Ευρωπαϊκής Ενωσης αναμένεται να φθάσει στα 900 δισ. ευρώ έως την εκπνοή του 2026, διότι χρειάζεται να χρηματοδοτήσει προγράμματα ανάκαμψης από τον κορωνοϊό και να στηρίξει την Ουκρανία, όπως αναφέρει σε σχετικό δημοσίευμά της η βρετανική εφημερίδα Financial Times. Εντούτοις, οι διεθνείς επενδυτές, παρά την άριστη βαθμολογία των τίτλων με ΑΑΑ, δείχνουν επιφυλακτικοί, θεωρώντας τους λιγότερο ελκυστικούς από εκείνους της Γαλλίας ή της Γερμανίας με βαθμολογία ΑΑ και ζητώντας επασφάλιστρο για να τους αποκτήσουν. Επισημαίνουν, μάλιστα, τη σχετικά μικρή ποσότητα ομολόγων που διατίθενται ελεύθερα προς διαπραγμάτευση, καθιστώντας τα λιγότερο ρευστά ή πιο ακριβά για αγορά και πώληση. Πάντως, οι αποδόσεις των ευρωομολόγων φθάνουν στο 3,6%, των γαλλικών στο 3,4% και των γερμανικών στο 2,8%. Συγκεκριμένα, το από κοινού χρέος των κρατών-μελών της Ε.Ε. έχει εκτιναχθεί από τα μόλις 50 δισ. ευρώ του 2020 στα 450 δισ. ευρώ σήμερα και εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 500 δισ. ευρώ του χρόνου και στα 900 δισ. ευρώ το 2026.
Η απαρχή έγινε το 2020, όταν συναίνεσαν τα κράτη-μέλη στην έκδοση κοινού τίτλου, ούτως ώστε να καλυφθεί το Ταμείο Ανάκαμψης από την πανδημία και να χρηματοδοτηθεί η πράσινη και ψηφιακή μετάβαση της Ευρώπης. Τώρα, πλέον, η Ευρωπαϊκή Ενωση αναγνωρίζεται ως σημαντική παίκτρια στη διεθνή ομολογιακή αγορά, όπως ανέφερε στους Financial Times αξιωματούχος που θέλησε να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Μέχρι το τέλος του 2026, θα έχουμε ανεξόφλητο χρέος 900 δισ. ευρώ», προσέθεσε ο ίδιος. «Αυτό το απόθεμα απαιτεί αναχρηματοδότηση, όπερ σημαίνει ότι οφείλουμε να κάνουμε αυτή την αγορά να λειτουργήσει εξαιτίας αυτού».
Παρά τις φιλοδοξίες των Βρυξελλών να εκδίδει χρεόγραφα σε επίπεδα ανάλογα με τις μεμονωμένες ευρωπαϊκές χώρες, ανακύπτουν εμπόδια από την έλλειψη πολιτικής βούλησης να συνεχιστεί η διαδικασία αυτή πέραν του 2027 και από τον αποκλεισμό των ομολόγων από τους κρατικούς δείκτες. Αυτό έχει αφήσει τους επενδυτές σε αβεβαιότητα για το πόσο μεγάλη θα είναι η αγορά στο μέλλον τελικά. «Το μεγάλο ερώτημα για την αγορά είναι μήπως το Ταμείο Ανάκαμψης λειτούργησε ως εφάπαξ πρωτοβουλία ή πλέον συνιστά ένα νέο μακρόπνοο μοντέλο;» παρατηρεί ο Ρόαν Κάνα, διευθυντής στρατηγικής για τις ισοτιμίες του ευρώ στην Barclays. «Θέλουμε να το χρησιμοποιήσουμε ως τρόπο χρηματοδότησης έργων υποδομής και να έχουμε έναν κοινό προϋπολογισμό, κάνοντας την Ε.Ε. να μοιάζει περισσότερο με ενιαίο κράτος;» πρόσθεσε, τέλος, ο Αντρές Σάντεθ Μπαλκαθάρ, διευθυντής του τμήματος των παγκόσμιων ομολόγων της Pictet. «Δεν είμαι σίγουρος ότι υπάρχει η πολιτική βούληση να πάμε προς αυτή την κατεύθυνση».
