Στον ελαιοτουρισμό στρέφονται οι παραγωγοί στη Μεσόγειο, σε μια προσπάθεια να καλύψουν το αυξανόμενο κόστος παραγωγής και το πλήγμα στη συγκομιδή από τις ακραίες καιρικές συνθήκες. Γιόγκα στους ελαιώνες, συναυλίες ανάμεσα σε υπεραιωνόβια δέντρα, αλλά και… ράβδισμα για τους πιο τολμηρούς είναι το νέο αντίδοτο στην κρίση του ελαιολάδου και τις τσουχτερές τιμές. Η Mαρία Αντζελα Μάτσια έχει μία αγροικία του 19ου αιώνα στην Τοσκάνη, νοτιοανατολικά της Πίζας. Φέτος, η παραγωγή της προβλέπεται μειωμένη κατά τρία τέταρτα, καθώς οι καταρρακτώδεις βροχές που έπληξαν την Ιταλία έριξαν πολλά από τα άνθη στα ελαιόδεντρά της, πριν προλάβουν να μετατραπούν σε καρπούς. Για να αντισταθμίσει τη ζημιά, φιλοξενεί τουρίστες που αγοράζουν πακέτα μέσω της ταξιδιωτικής εταιρείας του Ρότερνταμ Triptoscana, μένουν στη φάρμα της και βοηθούν στη συγκομιδή. Στο τέλος παίρνουν πίσω στην πατρίδα τους ένα μπουκάλι μισού λίτρου από το ελαιόλαδο που βοήθησαν να παραχθεί. Ο τουρισμός του ελαιολάδου αποτελεί μια αυξανόμενη τάση σε όλη τη Μεσόγειο, σύμφωνα με το Bloomberg.
Οι ταξιδιώτες παίρνουν μια γεύση από τη δουλειά που απαιτείται για την παραγωγή των κορυφαίων έξτρα παρθένων ελαιόλαδων στον κόσμο, ενώ δίνουν μια εναλλακτική πηγή εσόδων στους αγρότες που βλέπουν τα κέρδη τους να μειώνονται. Ενα πακέτο 5 ημερών της Triptoscana κοστίζει 745 ευρώ και περιλαμβάνει δύο ημέρες για τη συγκομιδή της ελιάς και μια επίσκεψη στο ελαιοτριβείο. Η Mάτσια επωφελείται διπλά: νοικιάζει τα δωμάτια της αγροικίας της που θα ήταν άδεια στην off season και εξασφαλίζει δωρεάν εργατικά χέρια, σε μια δύσκολη περίοδο.
Τα ακραία καιρικά φαινόμενα που έπληξαν τη σοδειά συμπίπτουν χρονικά με την εκτίναξη της ζήτησης, καθώς οι καταναλωτές σε όλο τον κόσμο εστιάζουν περισσότερο στην υγιεινή διατροφή. Η παγκόσμια παραγωγή ελαιολάδου αναμένεται να μειωθεί αυτή τη σεζόν στο 1,97 εκατ. τόνους, δηλαδή 23% χαμηλότερα από τον μέσο όρο των 4 προηγούμενων ετών. Η Ισπανία, η οποία παραδοσιακά παράγει το μισό από το ελαιόλαδο του κόσμου, πλήττεται από μία δεύτερη χρονιά ξηρασίας, που έριξε την παραγωγή κάτω από το μισό. Οι παραγωγοί στην Ελλάδα χτυπήθηκαν από τις βροχές και το χαλάζι του Σεπτεμβρίου, με αποτέλεσμα η παραγωγή τους να αναμένεται μειωμένη κατά 40% σε σχέση με πέρυσι. Και στην Ιταλία, το κόστος του ελαιολάδου ήταν κατά 49% υψηλότερο τον Οκτώβριο.
Αυτές οι αυξήσεις στις τιμές δεν είναι αρκετές για να αντισταθμίσουν τη μείωση της παραγωγής και την αύξηση του κόστους των λιπασμάτων, των εργατικών χεριών και του ρεύματος. Η τάση του ελαιοτουρισμού επιχειρεί να καλύψει το κενό. Στις χώρες της Μεσογείου, εμπειρίες συγκομιδής και δοκιμής λαδιού προσφέρονται εδώ και χρόνια, αλλά η Ιταλία χρησιμοποιεί έναν νέο νόμο που τέθηκε σε ισχύ πέρυσι για να προσελκύσει τουρίστες στους ελαιώνες. Ο νόμος 169/19 διευκολύνει τους παραγωγούς να χρεώνουν είσοδο για εκδηλώσεις που σχετίζονται με την παραγωγή του ελαιολάδου και στηρίζεται πάνω σε έναν παρόμοιο νόμο για τους οινοπαραγωγούς. Οι εκδηλώσεις μπορεί να είναι από συναυλίες μέσα σε ελαιώνες έως μαθήματα γιόγκα και διαλογισμού στα χωράφια και βόλτες με ποδήλατα ή πεζοπορίες. «Το πιο σημαντικό είναι ότι ο κόσμος βλέπει πως δεν ανοίγεις απλά μια βρύση και βγαίνει λάδι», καταλήγει η Mάτσια.
