Mέλη του κοινοβουλίου της Νότιας Κορέας κατέκριναν τον νόμο του 2022 για μείωση του πληθωρισμού των ΗΠΑ και την τόνωση των επενδύσεων ενεργειακής μετάβασης (ΙRA) ως προδοσία. Οι ηγέτες της Ε.Ε. ανησυχούσαν ότι θα άφηνε τις εταιρείες των κρατών-μελών σε μειονεκτική θέση, ενώ μεγάλοι εξορυκτικοί όμιλοι, όπως η αυστραλιανή Fortescue, είπαν ότι δεν τους άφησε άλλη επιλογή από το να κατευθύνουν πολλές επενδύσεις στις ΗΠΑ. Ωστόσο, οι προβληματισμοί αυτοί αμβλύνονται.
Σε αυτό έχει βοηθήσει η προθυμία της κυβέρνησης Τζο Μπάιντεν να διαπραγματευθεί το πακέτο φορολογικών ελαφρύνσεων και άλλα μέτρα ύψους 370 δισ. δολ. που εντάσσονται στη νομοθεσία. Η Σεούλ άσκησε σκληρές πιέσεις για να μπορούν τα ηλεκτρικά οχήματα, που κατασκευάζονται στη Νότια Κορέα και πωλούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες, να είναι επιλέξιμα για έκπτωση φόρου 7.500 δολαρίων του IRA. Η Αυστραλία σύναψε συμφωνία με την Ουάσιγκτον για κρίσιμα ορυκτά, ώστε να αποκτήσουν πρόσβαση στα οικονομικά οφέλη της νομοθεσίας, ενώ η Ε.Ε. τα συζητάει ακόμη.
Αυτή η πρόοδος αποδέσμευσε την πραγματική δύναμη του νόμου, ήτοι το να ξεκλειδώνει το ιδιωτικό κεφάλαιο με κατεύθυνση τα πράσινα προϊόντα. Η νομοθεσία IRA περιέχει φοροαπαλλαγές για την αναθέρμανση της ζήτησης για τα πάντα, από ηλεκτρικά οχήματα έως αντλίες θερμότητας, καθώς και κεφάλαια για να παρακινήσει τις εταιρείες σε δράση. Τους πρώτους 12 μήνες του νόμου παρουσιάστηκαν πάνω από 270 νέα έργα καθαρής ενέργειας, με επενδύσεις περίπου 130 δισ. δολαρίων.
Αθροιστικά ο νόμος IRA θα μπορούσε να εκταμιεύσει 3 τρισ. δολάρια για επενδύσεις σε τεχνολογία ΑΠΕ έως το 2032, ενώ έως το 2050 θα μπορούσε να εξασφαλίσει έως και 11 τρισ. δολ. Αυτό σημαίνει σχεδόν 1,5 εκατ. νέες θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ έως το 2030. Πρόκειται, ουσιαστικά, για δελεαστικό μείγμα μειώσεων των ρύπων, περισσότερης απασχόλησης, καθώς και μιας τόνωσης της παραγωγικότητας, μείγμα το οποίο οι πολιτικοί σε όλο τον κόσμο θα προσπαθήσουν να το μιμηθούν. Το ζητούμενο είναι να βρουν κιόλας πώς θα το χρηματοδοτήσουν.
Ομολογουμένως, με την πάροδο του χρόνου η αυξημένη οικονομική δραστηριότητα και τα συνακόλουθα φορολογικά έσοδα, θα μπορούσαν να καλύψουν πολλές φορές την αρχική δαπάνη. Η Ιαπωνία επέλεξε διαφορετικό δρόμο για τον πράσινο μετασχηματισμό, προβλέποντας τη χρήση των εσόδων από την πώληση περίπου 20 τρισ. γιεν (135 δισ. δολ.) του δημοσίου χρέους για προσέλκυση 150 τρισ. γιεν (1 τρισ. δολ.) ιδιωτικού κεφαλαίου την επόμενη δεκαετία. Τέλος, η Ε.Ε. βρίσκεται σε δυσκολότερη θέση, διότι δεν επιτρέπει στα κράτη-μέλη της να δανείζονται χρήματα ως ομάδα.
