Σε μια Ευρώπη που βλέπει όλο και περισσότερους ακροδεξιούς ηγέτες να αναλαμβάνουν τα ηνία της χώρας τους, από την Ιταλία της Μελόνι και τον Βίλντερς της Ολλανδίας μέχρι την Εναλλακτική για τη Γερμανία, ο Γάλλος πρόεδρος επιχειρεί να θεσπίσει νόμους που δεν θα δυσαρεστούν το κοινό της Μαρίν Λεπέν αλλά παράλληλα θα διασφαλίζουν την παραμονή στη Γαλλία όσων μεταναστών χρειάζονται για τη λειτουργία της οικονομίας της. Αποδεικνύεται, όμως, πως οι νομοθετικές ακροβασίες του Γάλλου προέδρου αποτυγχάνουν οικτρά.
Στη Γαλλία οι μετανάστες καταλαμβάνουν μία στις δέκα θέσεις εργασίας και ειδικότερα τουλάχιστον μία στις πέντε θέσεις μαγείρων, σχεδόν τα 2/5 του προσωπικού υπηρεσίας κατοικιών και πάνω από το 25% των ανειδίκευτων εργατών του κατασκευαστικού κλάδου. Αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα τα εμπόδια που δυσχεραίνουν τις προσλήψεις μεταναστών όταν λάβει υπόψη ότι η ανεργία στη Γαλλία ανέρχεται στο 15% αλλά είναι διπλάσια μεταξύ όσων δεν είναι μετανάστες. Μιλώντας στο Bloomberg ο Αλέν Φοντέν, ιδιοκτήτης εστιατορίου στο Παρίσι, χαρακτηρίζει την αντιμεταναστευτική ρητορική «υποκρισία». Οπως τονίζει, «οι άνθρωποι δεν θέλουν να μιλούν για το μεταναστευτικό, αλλά εξυπηρετούνται από μετανάστες όταν πηγαίνουν στο ρεστοράν, όταν επισκέπτονται τους γονείς τους στον οίκο ευγηρίας ή όταν χτίζουν τα σπίτια τους».
Ετσι, ο Γάλλος πρόεδρος επιχείρησε να θεσπίσει νέα νομοθεσία για το μεταναστευτικό που να διευκολύνει την απέλαση όσων παραμένουν παράνομα στη χώρα αλλά και να απλοποιεί ταυτοχρόνως τη γραφειοκρατική διαδικασία για τη χορήγηση προσωρινής άδειας παραμονής σε όσους χρειάζονται στη γαλλική οικονομία αλλά δεν διαθέτουν τα αναγκαία έγγραφα. Το νομοσχέδιό του στόχευε ιδιαιτέρως σε όσους μπορούν να απασχοληθούν στους τομείς που αντιμετωπίζουν τις μεγαλύτερες δυσκολίες στην ανεύρεση προσωπικού. Προέβλεπε μάλιστα την ανανέωση της άδειας παραμονής ανά έτος για όσους μετανάστες δεν διαθέτουν τα αναγκαία έγγραφα.
Το ακανθώδες θέμα του μεταναστευτικού καθιστά εξαιρετικά δύσκολη τη δημιουργία συμμαχιών και το νομοσχέδιο του Γάλλου προέδρου προσέκρουσε στο βέτο πολλών βουλευτών από όλο το πολιτικό φάσμα, από την άκρα Δεξιά μέχρι την άκρα Αριστερά, που εμπόδισαν την παραπομπή του στην Εθνοσυνέλευση προς ψήφιση. Στη συνέχεια ο Γάλλος πρόεδρος ανέθεσε στον υπουργό Εσωτερικών και θεωρούμενο ως πιθανότερο διάδοχό του, Ζεράρ Νταρμανέν, να αναζητήσει συμμαχίες για τον σχηματισμό πλειοψηφίας, αλλά οι Ρεπουμπλικανοί προέβαλαν αντιρρήσεις.
Στο μεταξύ, η Μαρίν Λεπέν, που βλέπει και πάλι τη δημοτικότητά της να εκτοξεύεται στα ύψη, άδραξε την ευκαιρία και σε ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υποστήριξε πως το κόμμα της «προστάτευσε τον γαλλικό λαό από ένα νομοσχέδιο που θα ενθάρρυνε τους μετανάστες και θα έφερνε όλο και περισσότερους στη χώρα». Και ο επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος του κ. Μακρόν, Ολιβιέ Βεράν, απορρίπτει την ιδέα να καταφύγει στην πρόβλεψη του γαλλικού Συντάγματος που δίνει στον πρόεδρο τη δυνατότητα να προωθήσει νομοσχέδιο χωρίς αυτό να περάσει από ψηφοφορία στη Βουλή. Ηταν αυτό που χρησιμοποίησε προ μηνών ο κ. Μακρόν για τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού.
