Η Ουκρανία χρειάζεται μετρητά για να συνεχίσει να αμύνεται έναντι της ρωσικής επιθετικότητας. Οι ΗΠΑ και η Ε.Ε. προσπαθούν να μην παύσουν να κόβουν επιταγές για τη χώρα. Είναι επίσης απρόθυμες να παραδώσουν περιουσιακά στοιχεία 300 δισ. δολαρίων από τα αποθεματικά της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας, τα οποία οι δυτικές κυβερνήσεις «πάγωσαν» μόλις ξεκίνησε ο πόλεμος.
Σε αυτό το σημείο υπάρχει εναλλακτική πρόταση. Το Κίεβο δυνητικά θα συγκέντρωνε χρήματα πουλώντας ομόλογα που υποστηρίζονται από μελλοντικές αξιώσεις για πολεμικές αποζημιώσεις από τη Μόσχα. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δεν κατόρθωσε μέχρι στιγμής να πείσει το Κογκρέσο να εγκρίνει νέο πρόγραμμα 61 δισ. δολαρίων για το Κίεβο και η Ουγγαρία παρεμπόδισε την προγραμματισμένη βοήθεια της Ε.Ε. ύψους 50 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο.
Πάντως, άλλα κράτη-μέλη είναι αποφασισμένα να βρουν μια λύση. Οι προσπάθειες για κατάσχεση των «παγωμένων» περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας σημειώνουν επίσης αργή πρόοδο. Οχι μόνο οι δικηγόροι διερωτώνται για τη νομιμότητα της κατάσχεσης, αλλά και οι πολιτικοί δεν γνωρίζουν αν πρόκειται για μια σοφή κίνηση, παρότι αναζητούν τρόπους να το κάνουν, σύμφωνα με τους Financial Times.
Ωστόσο, μια έκδοση «ομολογιών επανόρθωσης» θα αποφύγει αυτά τα προβλήματα. Η Ουκρανία θα πουλούσε τίτλους, οι οποίοι θα πλήρωναν τους ομολογιούχους, εάν και μόνο εάν λάμβανε αποζημιώσεις από τη Ρωσία για τη βλάβη που προκλήθηκε από τον πόλεμο. Οι καταβολές τόκων θα μπορούσαν, επίσης, να αυξηθούν και να γίνουν πληρωτέες μόνο εάν το Κίεβο αποζημιωθεί. Οι κάτοχοι ομολόγων δεν θα είχαν συμβατική αξίωση για τα «παγωμένα» αποθεματικά του Κρεμλίνου. Επειδή, όμως, είναι απίθανο η Ρωσία να πληρώσει εκούσια, αυτά τα περιουσιακά στοιχεία θα ήταν η πιο πιθανή πηγή μετρητών για την κάλυψη των ζημιών.
Δεδομένου ότι τα αποθεματικά συγκεντρώνουν τόκους, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την πληρωμή τόσο του κεφαλαίου όσο και των τοκομεριδίων των ομολόγων. Αυτό θα ήταν διαφορετικό από τη δήμευση, επειδή τα περιουσιακά στοιχεία θα μεταβιβάζονταν μόνο εάν ένας νόμιμος μηχανισμός αποζημίωσης έκρινε πρώτα ότι οι ζημίες οφείλονταν στην Ουκρανία. Η Ουκρανία θα είχε έναν εύλογο τρόπο να εισπράξει τυχόν αξιώσεις που επιδικάστηκαν σε επίπεδα έως και την αξία των αποθεματικών. Θα μπορούσε, επομένως, να εκδώσει ομόλογα επανόρθωσης έως και 300 δισ. δολαρίων. Βέβαια θα συγκέντρωνε ένα τέτοιο ποσό μόνο εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι κυβερνήσεις της Ε.Ε. και άλλοι σύμμαχοι ήταν πρόθυμοι να αγοράσουν τους τίτλους.
Το Κίεβο έχει μια πειστική υπόθεση για ζημίες άνω των 300 δισ. δολαρίων που του προκάλεσε η Μόσχα. Το κόστος της ανοικοδόμησης της χώρας λόγω πολέμου είχε φθάσει στα 411 δισ. δολάρια πέρυσι τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, και βαίνει αυξανόμενο. Η νομική αρχή ότι μια χώρα πρέπει να «αποκαταστήσει πλήρως τη ζημία που προκλήθηκε από [μια] διεθνώς παράνομη πράξη» είναι καλά εδραιωμένη.
Κυρίως η διεθνής κοινότητα θα δυσκολευθεί να επιβάλει τη βούλησή της στη Ρωσία. Εξάλλου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν θα ψηφίσει για τη σύσταση επιτροπής αποζημιώσεων, διότι η Ρωσία είναι μία από τις πέντε χώρες που μπορούν να ασκήσουν βέτο. Ωστόσο, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η οποία έχει λιγότερη εξουσία από το Συμβούλιο, αλλά σε αυτήν κανένα κράτος δεν έχει δικαίωμα αρνησικυρίας, έχει ήδη πει ότι χρειάζεται ένας διεθνής μηχανισμός αποζημίωσης. Σε απάντηση, το Συμβούλιο της Ευρώπης δημιουργεί ένα σχετικό μητρώο. Η διαδικασία καταβολής αποζημιώσεων από τη Ρωσία θα αποτελέσει μακρά δοκιμασία. Η Ουκρανία χρειάζεται χρήματα τώρα. Τα ομόλογα αποκατάστασης θα μπορούσαν να λύσουν αυτό το πρόβλημα.
