Ενας στους τρεις μισθωτούς καταβάλλει τουλάχιστον έναν κατώτατο μισθό για την εκπαίδευση των παιδιών του, με το κόστος να βαραίνει περισσότερο όσους έχουν χαμηλότερο εισόδημα. Παρ’ όλα αυτά, ειδικά στις οικογένειες με παιδιά που πηγαίνουν στο λύκειο, το ποσοστό των μισθωτών που δαπανά χρήματα για φροντιστήρια αγγίζει το 100%. Η ΓΣΕΕ και το Ινστιτούτο Εργασίας διενήργησαν, σε συνεργασία με την εταιρεία Alco, ειδική θεματική έρευνα κοινής γνώμης, που απευθύνεται σε εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα, για την καταγραφή του κόστους των εκπαιδευτικών δαπανών στα οικογενειακά εισοδήματα των μισθωτών.
Και αυτό, όπως επισημαίνει στην «Κ» ο διευθυντής του ΙΝΕ Χρήστος Γούλας, σε μια συγκυρία όπου οι πιέσεις από τις αυξήσεις των τιμών σε αγαθά και υπηρεσίες δεν μπορούν να καλυφθούν με επάρκεια από τις προτεινόμενες ή και εφαρμοζόμενες αυξήσεις των μισθών του ιδιωτικού τομέα. Παράλληλα, η ΓΣΕΕ επιδίωξε να καταδείξει ότι τίθενται στη δημόσια σφαίρα νέες δημόσιες εκπαιδευτικές πολιτικές, χωρίς όμως να αποτελεί αντικείμενο συζήτησης το κόστος που ενδεχομένως αυτές θα έχουν για τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς των νοικοκυριών. Τα σημαντικότερα ευρήματά της είναι τα παρακάτω:
– Το 74% του δείγματος δηλώνει ότι τους τελευταίους 12 μήνες έχει καταβάλει δαπάνες για φροντιστήρια. Το 36% αφορούσε φροντιστήρια ενίσχυσης της σχολικής επίδοσης, ενώ ένα ακόμη 38% χρειάστηκε να πληρώσει ιδιωτικές υπηρεσίες διδασκαλίας ξένων γλωσσών.
– Από το ποσοστό του δείγματος των εργαζομένων των οποίων τα παιδιά φοιτούν στο λύκειο, δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην καταβάλλει δίδακτρα για φροντιστήρια και φροντιστήρια ξένων γλωσσών, ενώ ήδη από το γυμνάσιο τα αντίστοιχα ποσοστά ανέρχονται στο 80%.
– Ενας στους δύο εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα (49%) καταβάλλει τουλάχιστον 500 ευρώ σε εκπαιδευτικές δαπάνες για τα παιδιά του σε μηνιαία βάση, ενώ το 30% ξοδεύει τουλάχιστον 750 ευρώ, δηλαδή σχεδόν τουλάχιστον έναν μηνιαίο κατώτατο μισθό.
– Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα με παιδιά εκτιμούν ότι οι ιδιωτικές δαπάνες για την εκπαίδευσή τους είναι ανελαστικές και δύσκολα μπορούν να μειωθούν. Μόνο το 9% δηλώνει ότι τις μείωσε σημαντικά, το 48% λίγο και το 43% καθόλου.
– Οι μειώσεις είναι ευθέως ανάλογες του ύψους του οικογενειακού εισοδήματος. Στα οικογενειακά εισοδήματα μέχρι 1.000 ευρώ τον μήνα, μόνο το 14% δηλώνει ότι δεν προχώρησε σε καμιά μείωση των εκπαιδευτικών δαπανών. Αντιθέτως, το 100% των μηνιαίων οικογενειακών εισοδημάτων άνω των 2.500 ευρώ δηλώνει ότι δεν έχει προχωρήσει σε απολύτως καμιά περικοπή.
– Το 91% των συμμετεχόντων στο δείγμα δηλώνει ότι τα τελευταία τρία χρόνια το κόστος των εκπαιδευτικών δαπανών αυξάνεται συνεχώς. Παράλληλα, ένα 20% των απαντήσεων του δείγματος δηλώνει ότι λαμβάνει υποστήριξη από συγγενείς του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος, προκειμένου να καλύψει τα κόστη των οικογενειακών ιδιωτικών εκπαιδευτικών δαπανών.
