Η μείωση, με χρονικό ορίζοντα το 2030, της εξάρτησης της Ε.Ε. από τρίτες χώρες όσον αφορά την πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες προϋποθέτει την επιτάχυνση της υλοποίησης σειράς επενδύσεων, αναφέρει σε άρθρο του στον ιστότοπο Euractiv ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, με την ιδιότητα του προέδρου του ευρωπαϊκού συνδέσμου των παραγωγών μη σιδηρούχων μεταλλευμάτων (Eurometaux). Oπως τονίζει, η επίτευξη των στόχων της Ε.Ε. για τις πρώτες ύλες το 2030 προϋποθέτει τη δημιουργία τουλάχιστον 10 νέων ορυχείων, 15 μονάδων επεξεργασίας και 15 μονάδων ανακύκλωσης στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη, σημειώνει ο κ. Μυτιληναίος, βρίσκονται σήμερα υπό σχεδιασμό περισσότερα από 70 έργα εξόρυξης, επεξεργασίας και ανακύκλωσης. Ωστόσο, όπως σημειώνει, μέχρι σήμερα για ελάχιστα έργα έχουν ληφθεί τελικές επενδυτικές αποφάσεις.
Αναλυτικότερα, τα βασικά σημεία της παρέμβασης του προέδρου της Eurometaux έχουν ως εξής: «[…] Ο κλάδος εκπέμπει σαφές μήνυμα. Μπορούμε να κάνουμε το χρέος μας, αρκεί και η Ευρώπη να κάνει το δικό της και να απελευθερώσει το πλήρες δυναμικό μας. Ομως τα περιθώρια δράσης στενεύουν με ταχείς ρυθμούς, με κίνδυνο η ενεργειακή μας μετάβαση να βασίζεται σε μια μη βιώσιμη εξάρτηση από τρίτους για την προμήθεια των απαραίτητων μετάλλων. Σύμφωνα με τις νέες προβλέψεις μας, η επίτευξη των στόχων της Ε.Ε. για τις πρώτες ύλες το 2030 προϋποθέτει τη δημιουργία τουλάχιστον 10 νέων ορυχείων, 15 μονάδων επεξεργασίας και 15 μονάδων ανακύκλωσης στην Ευρώπη.
Επιπλέον, η Ευρώπη πρέπει επειγόντως να επαναφέρει την παραγωγική δραστηριότητά της στα προ κρίσης επίπεδα, καθώς οι περικοπές που έγιναν, εξακολουθούν να επηρεάζουν πάνω από 20 υφιστάμενες επιχειρήσεις, οι οποίες αντιστοιχούν περίπου στο 50% του συνολικού δυναμικού της Ε.Ε. στους τομείς του αλουμινίου, του πυριτίου και του ψευδαργύρου. Η Ευρώπη οφείλει επίσης να ξεκινήσει τη χρηματοδότηση διεθνών έργων εξόρυξης, να λάβει μέτρα για την αύξηση των ποσοστών ανακύκλωσης και να αντιμετωπίσει το έλλειμμα δεξιοτήτων στον τομέα των πρώτων υλών.
Ας δούμε πρώτα τα καλά νέα. Στην Ευρώπη βρίσκονται σήμερα υπό σχεδιασμό πάνω από 70 έργα εξόρυξης, επεξεργασίας και ανακύκλωσης. Εάν η πλειονότητά τους τεθεί σε λειτουργία έως το 2030, η Ευρώπη θα μπορούσε να επιτύχει ορισμένα ή όλα τα ορόσημα για το λίθιο, τον χαλκό, το αλουμίνιο, το νικέλιο, το κοβάλτιο και το πυρίτιο. Για άλλες πρώτες ύλες, όπως τα μέταλλα της ομάδας του λευκόχρυσου, βασική προτεραιότητα αποτελεί η ενίσχυση της υφιστάμενης βάσης και των εμπορικών δεσμών της Ευρώπης. Και σε αυτό το πεδίο, όμως, απαιτούνται νέα έργα, από τις σπάνιες γαίες έως το γάλλιο και το γερμάνιο. Εως τώρα, όμως, για ελάχιστα έργα έχουν ληφθεί τελικές επενδυτικές αποφάσεις. […] Λάβετε ως παράδειγμα το λίθιο: αν και στην Ευρώπη βρίσκονται σε εξέλιξη σχεδόν 20 έργα εξόρυξης και επεξεργασίας, έχει επιβεβαιωθεί η ημερομηνία έναρξης μόνο δύο εξ αυτών.
Κατά την ίδια περίοδο, άλλες περιοχές ξεκίνησαν τα δικά τους προγράμματα στήριξης κρίσιμων ορυκτών, από τον νόμο των ΗΠΑ για τη μείωση του πληθωρισμού μέχρι τη δρομολόγηση νέων κεφαλαίων από τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία», εξηγεί ο κ. Μυτιληναίος.
