H γαλλική Μιλούζ, η ελβετική Bασιλεία και το γερμανικό Φράιμπουργκ εξυπηρετούνται από ένα αεροδρόμιο (EuroAirport Basel Mulhouse Freiburg) που συνδιοικείται από τη Γαλλία και την Ελβετία. Βρίσκεται σε γαλλικό έδαφος, αλλά στις εγκαταστάσεις του λειτουργεί ελβετικός συνοριακός σταθμός και τελωνείο.
Η οικονομική λογική ενός κοινού αεροδρομίου, έναντι δύο –de facto ανταγωνιστικών λόγω εγγύτητας– είναι προφανής. Τα ρίσκα και τα κόστη μιας βαριάς υποδομής, όπως είναι ένας αερολιμένας, μοιράζονται, όπως μοιράζονται και τα οφέλη από το γεγονός ότι δύο μεγάλες περιοχές, η Αλσατία στη Γαλλία και το Μπάζελ Στατ στην Ελβετία, έχουν βιώσιμη αεροπορική σύνδεση.
Θυμήθηκα το EuroAirport, ακούγοντας τον Αντνάν Πολάτ στο Ελληνοτουρκικό Φόρουμ Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και Ακαδημαϊκών που πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην Κωνσταντινούπολη, λίγες ώρες πριν από τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ερντογάν στην Αγκυρα. Ο Α. Πολάτ είναι ιδρυτής και επικεφαλής ενός τεράστιου ομίλου που δραστηριοποιείται στον κλάδο των κατασκευών και στις ΑΠΕ. Είναι επίσης πρόεδρος του ελληνοτουρκικού επιχειρηματικού συμβουλίου. Ανιχνεύοντας δυνητικά πεδία οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, ο κ. Πολάτ πρότεινε την ηλεκτρική διασύνδεση των ελληνικών νησιών με την κοντινή ηπειρωτική Τουρκία και την αξιοποίηση του αιολικού δυναμικού του Αιγαίου από ελληνικές και τουρκικές επιχειρήσεις.
Εάν η συζήτηση αφορούσε την Αλσατία και το γειτονικό της ελβετικό καντόνι θα κάναμε ήδη business plan. Στη δική μας γειτονιά, όμως, όπου η ανακήρυξη θαλάσσιων πάρκων κάπου μεταξύ Μήλου και Νισύρου δεν απασχολεί την WWF, αλλά υπουργούς Εξωτερικών, πρέσβεις και ναυάρχους, το ενδεχόμενο να ηλεκτροδοτείται η Σάμος από ένα φωτοβολταϊκό στο Κουσάντασι ή από ένα πλωτό αιολικό κοντά στο Αγαθονήσι δεν φαίνεται πολύ ρεαλιστικό.
Ωστόσο, όπως είπε, στο πλαίσιο του Φόρουμ, ο Κωνσταντίνος Φίλης, διευθυντής του Ινστιτούτου Διεθνών Υποθέσεων (IGA) και καθηγητής του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, αυτές οι διαφορές δεν καθιστούν απαγορευτικές συνεργασίες σε κάποιους τομείς. Εξάλλου, σημείωσε εύστοχα, «η γεωγραφία είναι πεπρωμένο». Για παράδειγμα, μου φάνηκε πολύ ρεαλιστική η πρόταση της Ιωάννας Δρέττα, προέδρου του Marketing Greece, για τη δημιουργία πακέτων που θα απευθύνονται σε Αμερικανούς τουρίστες και θα περιλαμβάνουν επισκέψεις σε Αθήνα και Κωνσταντινούπολη.
Σ’ αυτή την πρόταση, η γεωγραφία και η ιστορία δεν χωρίζουν, ενώνουν και επιπλέον βγάζουν λεφτά. Το ελληνοτουρκικό επιχειρηματικό συμβούλιο, που θα συσταθεί και θα λειτουργήσει υπό τους Γιώργο Προκοπίου και Αντνάν Πολάτ, θα φέρει σε επαφή Ελληνες και Τούρκους επιχειρηματίες, οι οποίοι θα βρουν σε ποια πεδία υπάρχουν δυνατότητες επικερδών συνεργασιών. Κι όσο θα αυξάνονται τέτοιες δραστηριότητες, θα μειώνονται οι «δουλειές» των επαγγελματιών «πατριωτών» και «εθνοφυλάκων» στην Ελλάδα και την Τουρκία. Κι αυτό από μόνο του είναι κέρδος για όλους.
