«Αλλαγή»: το μονολεκτικό σύνθημα με το οποίο το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας αγωνίζεται στις επικείμενες εκλογές είναι λακωνικό και αποτελεσματικό. Οι Εργατικοί προηγούνται του κυβερνώντος Συντηρητικού Κόμματος με περισσότερες από 20 μονάδες. Ωστόσο, όσον αφορά τη δημοσιονομική πολιτική η αλλαγή είναι δυσδιάκριτη. Η σκιώδης υπουργός Οικονομικών Ρέιτσελ Ριβς δεσμεύθηκε να αφήσει άθικτη την ανεξαρτησία της Τράπεζας της Αγγλίας και υποσχέθηκε ότι ο στόχος της για πληθωρισμό 2% είναι ιερός. Η μοναδική καινοτομία είναι η κλιματική αλλαγή να προστεθεί ως συμπληρωματικός στόχος, αν και ουσιαστικά πρόκειται για την αναβίωση αντίστοιχης πρότασης από τον τότε υπουργό Ρίσι Σούνακ το 2021.
Επίσης, οι Εργατικοί απέκλεισαν αυξήσεις σε οποιαδήποτε από τις τρεις μεγαλύτερες πηγές εσόδων της κυβέρνησης: φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων, εθνικές ασφαλιστικές εισφορές και ΦΠΑ. Οι δημόσιες δαπάνες, εν τω μεταξύ, θα εξακολουθήσουν να υπόκεινται στον σημερινό δημοσιονομικό κανόνα, που ορίζει το δημόσιο χρέος να μειώνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ στο τέλος μιας κυλιόμενης πενταετούς περιόδου πρόβλεψης. Η δέσμευση του Εργατικού Κόμματος στην τρέχουσα πολιτική των Συντηρητικών προκαλεί μεγάλη έκπληξη. Ανεξάρτητοι παρατηρητές εκτιμούν ότι η επόμενη κυβέρνηση της Βρετανίας είναι απίθανο να επιτύχει αυτούς τους στόχους.
Πώς, όμως, οι Εργατικοί κατέληξαν εδώ; Υπάρχουν τρεις πιθανότητες. Η πρώτη και κυνικότερη εξήγηση είναι ότι πρόκειται για εκλογικό παίγνιο, μιας και το Εργατικό Κόμμα βρίσκεται τόσο κοντά στην εξουσία ώστε να ακολουθεί τη στρατηγική του «βάζου Μινγκ». Οπως ένας τρομοκρατημένος επιμελητής που μεταφέρει ένα ανεκτίμητο αρχαίο κεραμικό σε ένα εξαιρετικά γυαλισμένο δάπεδο, έτσι και οι Εργατικοί εστιάζουν στην ελαχιστοποίηση κάθε πιθανότητας λάθους ενόψει εκλογών. Οπότε, οι Εργατικοί δεν πιστεύουν πραγματικά στο status quo και οι επενδυτές θα πρέπει να προετοιμαστούν για εκπλήξεις.
Ωστόσο, οι πιθανότητες μιας ξαφνικής αλλαγής κατεύθυνσης είναι λιγότερες αυτή τη φορά από ό,τι στο παρελθόν, διότι έχουν ρητώς δεσμευθεί και μεσοπρόθεσμα. Η Ρέιτσελ Ριβς δεσμεύεται ότι δεν θα υπάρξει νέος προϋπολογισμός πριν από τον Σεπτέμβριο και ότι δεν θα αυξήσει τους εταιρικούς φόρους στη διάρκεια του επόμενου Κοινοβουλίου. Μια δεύτερη, πιο αξιόπιστη, εξήγηση είναι πως οι Εργατικοί πιστεύουν ότι η συναινετική προσέγγιση συνδράμει στην επίτευξη του στόχου τους. Και, τέλος, μια τρίτη, απλούστερη και πιο ανησυχητική εξήγηση είναι να θεωρούν την τήρηση της τρέχουσας προσέγγισης ως αφ’ εαυτού αναπτυξιακό εργαλείο. Συνεκτιμώντας την αναταραχή από τη διαδοχή Συντηρητικών κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια, μια σταθερότερη προσέγγιση σίγουρα διαφέρει.
