Η βιομηχανία ορυχείων χρυσού δυσκολεύεται πλέον να διατηρήσει έναν αξιόλογο ρυθμό αύξησης της παραγωγής της, καθώς γίνεται ολοένα και πιο δύσκολος ο εντοπισμός των κοιτασμάτων του μετάλλου όπως και η έγκριση και η χρηματοδότηση των εξορύξεων. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, το α΄ τρίμηνο του έτους η παραγωγή των ορυχείων χρυσού αυξήθηκε κατά 4% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του περασμένου έτους. Πρόκειται, όμως, για μια μεμονωμένη περίοδο σημαντικής ανάπτυξης, ενώ η συνολική εικόνα είναι εντελώς διαφορετική και προδίδει σταδιακή επιβράδυνση της παραγωγής του λαμπερότερου των μετάλλων. Στο μεταξύ, έχει ανακοπεί η συνεχής άνοδος των τιμών του χρυσού που εκτοξεύθηκε σε ιστορικά ρεκόρ τους τελευταίους μήνες, κυρίως εξαιτίας της μεγάλης ζήτησης από την Κίνα. Το μέταλλο κυμαινόταν χθες στις 2.321,10 δολ. η ουγγιά, σημειώνοντας ελαφρά υποχώρηση κατά 0,17%.
Ορόσημο για τη βιομηχανία των ορυχείων χρυσού υπήρξε το 2020, όταν η εξορυκτική δραστηριότητα και η παραγωγή μειώθηκε κατά 1% σε παγκόσμιο επίπεδο. Κατέγραψε, έτσι, την πρώτη μείωσή της μετά μια δεκαετία. Στη συνέχεια, η παραγωγή των ορυχείων χρυσού επέστρεψε σε αυξητική πορεία, αλλά με τον ρυθμό της αύξησης να φθίνει σταθερά. Στο σύνολο του περασμένου έτους η παραγωγή χρυσού αυξήθηκε μόλις κατά 0,5% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2022, όταν η παραγωγή είχε αυξηθεί κατά 1,35% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2021. Σχολιάζοντας τα στοιχεία ο Τζον Ριντ, στρατηγικός αναλυτής του Παγκόσμιου Συμβουλίου Χρυσού, διαπιστώνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η παγκόσμια βιομηχανία ορυχείων «έπειτα από 10 χρόνια ραγδαίας αύξησης της παραγωγής». Οπως εξηγεί ο ίδιος, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να εντοπισθούν νέα κοιτάσματα χρυσού ανά τον κόσμο καθώς η βιομηχανία έχει ήδη εξετάσει διεξοδικά και έχει αποκλείσει πολλές από τις υποψήφιες περιοχές για εξόρυξη του μετάλλου.
Στο σύνολο του περασμένου έτους η παραγωγή χρυσού αυξήθηκε μόλις κατά 0,5% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2022.
Πρόσθετο επιβαρυντικό παράγοντα αποτελεί, άλλωστε, το υψηλό κόστος των εξορύξεων χρυσού μεγάλης κλίμακας, ενώ οι εργασίες για την αξιοποίηση ενός κοιτάσματος και την ολοκλήρωση του ορυχείου διαρκούν από 10 έως 20 χρόνια. Και όπως τονίζει το Παγκόσμιο Συμβούλιο Χρυσού, σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και στη φάση της ολοκλήρωσης ενός ορυχείου, είναι μικρές οι δυνατότητες εκμετάλλευσής του. Κι αυτό, γιατί μόλις το 10% των παγκόσμιων διαπιστωμένων κοιτασμάτων χρυσού περιέχει επαρκή ποσότητα του μετάλλου ώστε να καθιστούν εφικτή την εξόρυξη. Εως τώρα η παραγωγή από τις εξορύξεις έχει φτάσει στους 187.000 μετρικούς τόνους χρυσού, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου προέρχεται από την Κίνα, τη Νότια Αφρική και την Αυστραλία. Σύμφωνα με τη Γεωλογική Επιθεώρηση των ΗΠΑ, υπάρχει δυνατότητα για εξορύξεις σε αποθέματα χρυσού που φτάνουν περίπου στους 57.000 τόνους.
Πέραν των δυσκολιών στον εντοπισμό των κοιτασμάτων, η βιομηχανία εξορύξεων χρυσού αντιμετωπίζει διαρκώς αυξανόμενες δυσκολίες στην έκδοση των απαιτούμενων αδειών που οι κυβερνήσεις παραχωρούν όλο και πιο δύσκολα και ύστερα από πολύ πιο χρονοβόρες διαδικασίες. Τις περισσότερες φορές μεσολαβούν αρκετά χρόνια μέχρις ότου διεκπεραιωθούν αυτές οι διαδικασίες και καταστεί δυνατή η έναρξη των εργασιών. Σε πολλές περιπτώσεις, άλλωστε, τα κοιτάσματα εντοπίζονται σε απόμακρες περιοχές και πριν ακόμη από τις εργασίες των ορυχείων τα σχετικά σχέδια προϋποθέτουν έργα υποδομής όπως την κατασκευή οδικών αρτηριών αλλά και την επέκταση δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος και ύδρευσης που ανεβάζουν το κόστος.
