Σε αυτόν τον κόσμο μέχρι σήμερα γνωρίζαμε αρκετά για τους διαβόητους φορολογικούς παραδείσους των ολίγων πλουσίων, οι οποίοι ύστερα από αρκετά χρόνια σταδιακά υπήχθησαν σε ένα σύστημα διεθνούς ελέγχου και περιορισμών. Υπάρχουν, εντούτοις, κι άλλοι παράδεισοι, για τους απλούς, καθημερινούς εργαζομένους, όπου μπορούν και ευημερούν, σύμφωνα με σχετική έρευνα/έκθεση για την κατάσταση της παγκόσμιας εργασίας από πλευράς της εταιρείας ερευνών αγοράς Gallup για το 2024. Η χώρα που ευνοεί περισσότερο από όλες τις άλλες το εργατικό δυναμικό της είναι η Φινλανδία, ύστερα η Δανία και τρίτη η Ισλανδία. Ειδικότερα, το 83% των ερωτηθέντων στη Φινλανδία απαντά ότι βρίσκεται σε καθεστώς ευημερίας και ακμής συνολικά. Αλλωστε ας μη λησμονούμε ότι στην πλειονότητά μας το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας, πλην των ωρών του ύπνου, το περνάμε στη δουλειά μας.
Συνεπώς δεν αποτελεί έκπληξη, όπως επισημαίνει στο σχετικό δημοσίευμά του το CNBC, το ότι η δουλειά μας μπορεί να έχει μεγάλο αντίκτυπο στη συνολική ψυχική υγεία, στην ευεξία και στην ευημερία μας. Αν και η εργασία μπορεί να προσθέσει άγχος, θλίψη και θυμό στη ζωή μας, μερικοί βρίσκουν σε αυτήν πληρότητα, ένα σκοπό να επιτελέσουν, και νιώθουν ευτυχείς. Σύμφωνα με την έκθεση της Gallup του 2024 για την Κατάσταση του Παγκόσμιου Χώρου Εργασίας, το 34% των ερωτηθέντων παγκοσμίως δηλώνει ότι «ευημερεί», ενώ το 58% «δυσκολεύεται». Περίπου το 8% παραδέχεται ότι «υποφέρει» στη δουλειά. Οσοι ευημερούν αναφέρουν «σαφώς λιγότερα προβλήματα υγείας και λιγότερη ανησυχία, άγχος, θλίψη, μοναξιά, κατάθλιψη και θυμό». Επιπλέον, τρέφουν ελπίδες για το μέλλον, νιώθουν ευτυχία και σεβασμό για την εργασία τους, έχουν ενέργεια και ενδιαφέρονται γι’ αυτήν.
Η έρευνα της Gallup βασίζεται στη συνολική αξιολόγηση της ζωής, η οποία συνδυάζει τις αντιλήψεις των ερωτηθέντων για το πού βρίσκονται τώρα και τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Οι ερευνητές/ριες θέλησαν να αξιολογήσουν την ψυχική υγεία και την ευημερία των εργαζομένων μέσω θετικών εμπειριών, όπως η ευημερία/ευεξία και η απόλαυση, καθώς και αρνητικών εμπειριών, όπως το άγχος, ο θυμός, η ανησυχία, η λύπη και η μοναξιά. Η όλη διαδικασία συμπεριέλαβε ενήλικους εργαζομένους/ες σε πάνω από 160 χώρες και περιοχές. Τα δεδομένα για τη συγκεκριμένη έρευνα/έκθεση που συνελέγησαν εμπεριέχουν αποτελέσματα ερωτηματολογίων με τη συμμετοχή πάνω από 128.000 απασχολουμένων, όπως αναφέρει το CNBC.
Στην κατάταξη με τις δέκα πιο ευνοϊκές για τους εργαζομένους χώρες, τρεις σκανδιναβικές εμφανίζονται στην κορυφή, ήτοι η Φινλανδία, η Δανία και η Ισλανδία. Τις ακολουθούν η Ολλανδία, η Σουηδία, το Ισραήλ, η Νορβηγία, μία χώρα της Κεντρικής Αμερικής, η Κόστα Ρίκα, το Βέλγιο και η Αυστραλία. Στην πρώτη δεκάδα, τα επτά κράτη ανήκουν στη Γηραιά Ηπειρο, η οποία και κατέγραψε το χαμηλότερο ποσοστό εργαζομένων που δήλωσαν ότι «παρακολουθούν ή αναζητούν ενεργά μια νέα δουλειά» και το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό εργαζομένων που «βιώνουν καθημερινή θλίψη», σύμφωνα με την έκθεση. Συγκεκριμένα, η Ευρώπη κατέγραψε επίσης το «χαμηλότερο περιφερειακό ποσοστό αφοσιωμένων εργαζομένων», στο 13%, αλλά η περιοχή είναι γνωστή για τη δυναμική και θεσμική προστασία της εργασίας, όπως τονίζεται στην έκθεση.
Αντιθέτως οι ΗΠΑ κατατάσσονται χαμηλότερα όσον αφορά την προστασία της εργασίας, αλλά υψηλότερα όσον αφορά τη δέσμευση των εργαζομένων, σύμφωνα με τη μελέτη της Gallup. «Οι άνθρωποι συχνά αντιπαραβάλλουν την κουλτούρα “εργάζομαι για να ζω” της Δυτικής Ευρώπης με τη νοοτροπία “ζήσε για να εργάζεσαι” των ΗΠΑ», σύμφωνα με την Gallup. Τελικά, «οι αφοσιωμένοι εργαζόμενοι σε χώρες με ουσιαστικούς νόμους για τα εργασιακά δικαιώματα έχουν την ισχυρότερη συναισθηματική υγεία». Η Ασία, τέλος, υστέρησε, αν και υπάρχουν και δέκα κράτη όπου εντοπίζεται συγκριτικά το υψηλότερο ποσοστό ικανοποιημένων εργαζομένων, και η σειρά είναι Βιετνάμ με ποσοστό 51%, Ταϊβάν, Σιγκαπούρη, Ταϊλάνδη, Φιλιππίνες, Κίνα, Ν. Κορέα, Μαλαισία, Ιαπωνία και Μογγολία, όπου είναι 29% το ποσοστό επί του συνολικού.
