Η Ομάδα των Επτά αποτελεί τον πηδαλιούχο του ελεύθερου κόσμου, όπως διακήρυξε το 2022 ο Τζέικ Σάλιβαν, σύμβουλος εθνικής ασφαλείας των ΗΠΑ – μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα. Η λέσχη των μεγάλων και πλούσιων δημοκρατικών χωρών έχει ανοιχτά μέτωπα στη Γάζα και στην Ουκρανία. Επίσης, οι περισσότεροι από τους ηγέτες που συγκεντρώθηκαν προ ημερών για την επετειακή 50ή σύνοδο των «Επτά» στην Ιταλία αποδείχθηκαν αποδυναμωμένοι. Εάν, δε, αναδειχθεί νέος πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντόναλντ Τραμπ και η Μαρίν Λεπέν κατισχύσει στη Γαλλία, ο θεσμός θα παραλύσει.
Το να επέλθει πολιτικοοικονομικός συντονισμός μεταξύ ΗΠΑ, Γερμανίας, Γαλλίας, Ιταλίας, Βρετανίας, Ιαπωνίας και Καναδά φαντάζει δυσκολότερο από ποτέ. Οταν προέβη στα ανωτέρω σχόλια ο Σάλιβαν, οι «Επτά» είχαν αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, συμφωνώντας να συμβάλουν στην άμυνα της Ουκρανίας έναντι της ρωσικής εισβολής. Κατάρτισαν σχέδιο, στο πλαίσιο του οποίου εντάχθηκαν υποσχέσεις για αποδέσμευση 600 δισ. δολαρίων, ώστε να βοηθηθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες να κατασκευάσουν βιώσιμες υποδομές ανταγωνιστικές στη νέα Πρωτοβουλία του Μεταξιού της Κίνας. Πέρυσι, όταν οι «Επτά» συναντήθηκαν στη Χιροσίμα, ομονόησαν να απεξαρτήσουν τις οικονομίες τους από την Κίνα, χωρίς να διαρρήξουν πλήρως τους δεσμούς.
Φέτος, άπασες οι χώρες και οι ηγεσίες τους τελούν σε επισφαλή κατάσταση, εκτός ίσως της πρωθυπουργού της Ιταλίας Μελόνι. Τα πρόσφατα αποτελέσματα των ευρωεκλογών υποχρέωσαν αφενός τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, οι οποίες ίσως προξενήσουν ακυβερνησία, αφετέρου αποδυνάμωσαν τον Γερμανό καγκελάριο Σολτς. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Σούνακ πιθανώς θα βρίσκεται σε αυτήν τη θέση μόνον για τρεις εβδομάδες ακόμη, ο δε Ιάπωνας ομόλογός του Κισίντα ίσως χάσει τη δουλειά του το φθινόπωρο λόγω φθίνουσας δημοτικότητας. Ο Καναδός πρωθυπουργός Τριντό δεν κρύβει ότι συχνά εξετάζει την πιθανότητα παραίτησης. Βέβαια, τα προβλήματα της Ομάδας των Επτά είναι πολύ πιο θεμελιώδη από τα επιμέρους των χωρών που τη συναπαρτίζουν. Δύο λέξεις αρκούν, Γάζα και Ουκρανία.
Οι «Επτά» διαδραμάτισαν περιορισμένο ρόλο στον πόλεμο στη Γάζα, για τον οποίο άργησαν να συζητήσουν. Οταν το έκαναν δύο μήνες μετά την επίθεση της Χαμάς, υιοθέτησαν διαφορετικές θέσεις σχετικά με την κατάπαυση πυρός. Τώρα οι ΗΠΑ πιέζουν προς μια τέτοια κατεύθυνση, αλλά η πρόθυμη στήριξή τους προς το Ισραήλ, παρά τις μαζικές δολοφονίες Παλαιστίνιων πολιτών, την ίδια ώρα που ο ΟΗΕ τις χαρακτηρίζει «έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», επισύρει κριτική για δύο μέτρα και σταθμά. Κι αυτή η πραγματικότητα υποσκάπτει δύο καίρια ζητήματα που συζήτησε η λέσχη πέρυσι στη Χιροσίμα: την περιφρούρηση της διεθνούς τάξης και την αρωγή του παγκόσμιου Νότου.
