Ο αυξανόμενος αριθμός των κενών γραφείων και τα οικονομικά προβλήματα που συνεπάγεται για τους ιδιοκτήτες τους έχουν ανησυχήσει ορισμένες τράπεζες της Wall Street και όχι μόνον για το ενδεχόμενο να αντιμετωπίσουν νέο κύμα μη εξυπηρετούμενων δανείων. Γι’ αυτό και έχουν αρχίσει να πουλάνε τα δάνεια για την αγορά γραφείων που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους ελπίζοντας να περιορίσουν τις ζημιές. Είναι μια ένδειξη της κρίσης που κυοφορεί η αγορά επαγγελματικής στέγης, η οποία πλήττεται αφενός από τα υψηλά επιτόκια και τη συνεπακόλουθη αύξηση του κόστους εξυπηρέτησης των δανείων και αφετέρου από τον μεγάλο αριθμό κενών γραφείων, παρενέργεια της πανδημίας.
Στα τέλη του περασμένου έτους, μια θυγατρική της Deutsche Bank και μια άλλη λιγότερο γνωστή γερμανική τράπεζα πούλησαν στον δισεκατομμυριούχο επενδυτή Τζορτζ Σόρος τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια που είχαν στο χαρτοφυλάκιό τους και προορίζονταν για την αγορά του κτιριακού συγκροτήματος Argonaut στο κέντρο του Μανχάταν. Την ίδια εποχή περίπου η Goldman Sachs πούλησε πακέτο προβληματικών δανείων που είχε χορηγήσει για την αγορά γραφείων σε σειρά κτιρίων στη Νέα Υόρκη, στο Σαν Φρανσίσκο και στη Βοστώνη. Και τον Μάιο η καναδική τράπεζα CIBC ολοκλήρωσε την πώληση ενός πακέτου δανείων για την αγορά ομάδας κτιρίων ανά τη χώρα συνολικής αξίας 300 εκατ. δολ.
Δεν πρόκειται ακριβώς για κρίση αν κρίνει κανείς από τον αριθμό και την αξία των μη εξυπηρετούμενων δανείων που πουλάνε οι τράπεζες. Σύμφωνα με την S&P Global Market Intelligence, πρόκειται για ένα μικρό τμήμα από το σύνολο των δανείων για την αγορά επαγγελματικής στέγης συνολικής αξίας 2,5 τρισ. δολ. που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι τράπεζες στις ΗΠΑ.
Η αγορά πλήττεται αφενός από τα υψηλά επιτόκια και αφετέρου από τον μεγάλο αριθμό κενών γραφείων.
Ωστόσο όλες αυτές οι κινήσεις των τραπεζών αντανακλούν την πεποίθησή τους πως η τακτική τους να δίνουν χρόνο στους ιδιοκτήτες των ακινήτων τους δεν αποδίδει πλέον και ότι πολλοί από τους ιδιοκτήτες επαγγελματικών κτιρίων και γραφείων δεν θα μπορούν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους. Αυτό σημαίνει πως είναι αναπόφευκτο να υποστούν μεγάλες ζημιές οι τράπεζες και να μειωθούν τα έσοδά τους. Συνήθως παρατείνουν τον χρόνο που δίνουν σε όσους ιδιοκτήτες προσπαθούν να βρουν ενοικιαστές για τα σχεδόν άδεια κτίριά τους και αυταπατώνται πως με αυτήν την πίστωση χρόνου θα καταφέρουν τελικά οι ιδιοκτήτες να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις.
Εχουν, άλλωστε, αποφύγει να πιέσουν για μια επαναδιαπραγμάτευση των δανείων που λήγουν επειδή τα επιτόκια είναι πλέον σε υψηλά επίπεδα. Και δεν τηρούν αυτήν την τακτική από συμπόνια. Αφ’ ης στιγμής μια τράπεζα αποφασίζει ότι ένας δανειολήπτης πτώχευσε και επιχειρεί να αποζημιωθεί κατάσχοντας περιουσιακά του στοιχεία, αντιμετωπίζει τον κίνδυνο μια θεωρητική ζημιά να μετατραπεί σε πραγματική ζημιά. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και όταν μια τράπεζα πουλάει ένα κόκκινο δάνειο με μεγάλη έκπτωση ως προς το ποσό που της οφείλουν ακόμα.
Τα προβλήματα των δανείων επαγγελματικής στέγης δεν έχουν φτάσει ακόμη στο σημείο να στοιχειοθετούν κρίση. Συνολικά τα κόκκινα δάνεια για την αγορά γραφείων μόλις που αγγίζουν σε αξία τα 37 δισ. δολ. και αντιπροσωπεύουν το 1,17% του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών. Σύμφωνα με την S&P Global Market Intelligence, μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια έφτασαν στο 105% του συνόλου στις αρχές του 2010. Ενας άλλος παράγοντας, όμως, είναι και η πίεση που υφίστανται οι τράπεζες από τις ρυθμιστικές αρχές και τους επενδυτές τους για να ελαφρύνουν το χαρτοφυλάκιό τους από στεγαστικά δάνεια ιδιαιτέρως από πέρυσι την άνοιξη, οπότε κατέρρευσε η First Republic και η Signature Bank. Οι δύο τράπεζες είχαν μεγάλη έκθεση σε δάνεια για την αγορά επαγγελματικών ακινήτων.
