Η Ευρωζώνη θυμίζει ενίοτε δάσος όπου συσσωρεύεται ξηρή βλάστηση. Οι ντόπιοι δεν κάνουν πολλά για να την καθαρίσουν, γνωρίζουν ωστόσο ότι θα ήταν ανόητο να πετάξουν αναμμένα σπίρτα. Εξάλλου υπάρχει πυροσβεστικό όχημα το οποίο πιθανότατα θα σπεύσει προς διάσωση. Με άλλα λόγια, ο κίνδυνος μιας νέας κρίσης χρέους στην Ευρωζώνη αυξάνεται. Οι συνθήκες όμως πιθανότατα δεν είναι ώριμες για να πυροδοτήσουν νέα φωτιά.
Ο κύριος φόβος υπό τις παρούσες συνθήκες είναι ότι η Γαλλία, όπου η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση επικράτησε στον πρώτο γύρο των εκλογών, μπορεί να εισέλθει σε μια περίοδο ακραίας πολιτικής αστάθειας και δημοσιονομικής ασυδοσίας. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε απότομη αύξηση των αποδόσεων των γαλλικών κρατικών ομολόγων. Αλλα υπερχρεωμένα μέλη της Ευρωζώνης, ειδικά η Ιταλία, θα μπορούσαν να επηρεαστούν. Το ενιαίο νόμισμα θα κλυδωνιζόταν σε μια τέτοια περίπτωση. Η Γαλλία και η Ιταλία είναι πολύ μεγαλύτερες οικονομίες από την Ελλάδα και τα άλλα μέλη της Ευρωζώνης που βρέθηκαν στο επίκεντρο στην τελευταία κρίση προ δεκαετίας. Αλλά αυτό το σενάριο δεν φαίνεται επικείμενο, επειδή ο Ζορντάν Μπαρντελά, ο ακροδεξιός υποψήφιος για την πρωθυπουργία, ψαλιδίζει τις δημοσιονομικές υποσχέσεις του κόμματός του. Η Εθνική Συσπείρωση εποφθαλμιά τη νίκη στις γαλλικές προεδρικές εκλογές το 2027 και θα ήταν ανόητο να υπονομεύσει την αξιοπιστία της μέχρι τότε. Οι επενδυτές δεν διαταράχθηκαν υπερβολικά. Από τότε που ο πρόεδρος Μακρόν προκήρυξε πρόωρες εκλογές, το spread 10ετούς διάρκειας των γερμανικών και των γαλλικών τίτλων ανήλθε από τις 49 στις 85 μονάδες βάσης. Ο κίνδυνος μετάδοσης της κρίσης στην Ιταλία έχει περιοριστεί: η διαφορά απόδοσης των ομολόγων της σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα έχει αυξηθεί στις 162 μονάδες βάσης, από 133 μονάδες βάσης. Το 2011, όταν ήταν πρωθυπουργός ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, η διαφορά είχε φτάσει στις 560 μονάδες βάσης. Οπως και να ‘χει, οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές για το ενιαίο νόμισμα είναι ανησυχητικές. Τα υψηλά χρέη, οι πιεστικές ανάγκες δαπανών και η χαμηλή ανάπτυξη σε πολλές χώρες δημιουργούν προβλήματα. Η Ευρωζώνη έχει τρόπους να προστατευθεί από μια νέα κρίση. Εάν μια χώρα ξεφύγει δημοσιονομικά, η ΕΚΤ θα μπορούσε να παρέμβει και να αγοράσει το χρέος της. Ακόμη και έτσι, το TPI δεν είναι λευκή επιταγή. Η ΕΚΤ λέει ότι θα βοηθήσει στη διάσωση μόνο εάν μια χώρα ακολουθήσει «υγιείς και βιώσιμες δημοσιονομικές και μακροοικονομικές πολιτικές». Το έργο εξισορρόπησης, πάντως, θα γίνει ακόμη πιο δύσκολο εάν η γεωπολιτική κατάσταση επιδεινωθεί. Ο υφέρπων ψυχρός πόλεμος μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ, και ο κατακερματισμός του παγκόσμιου εμπορικού συστήματος που προκύπτει, προκαλεί ήδη κλυδωνισμούς στην παγκόσμια οικονομία.
