Οι χώρες της Ε.Ε. θα πληρώνουν την ηλεκτρική ενέργεια πολύ πιο ακριβά από τις ΗΠΑ και την Κίνα για πολλά χρόνια ακόμη και αναπόφευκτα οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις θα βρίσκονται σε μειονεκτική θέση έναντι των ανταγωνιστριών τους. Και ο λόγος είναι η διαρκώς αυξανόμενη ζήτηση, αλλά και οι εγγενείς αδυναμίες της Γηραιάς Ηπείρου. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει έκθεση που εκπόνησε η ένωση ευρωπαϊκών επιχειρήσεων BusinessEurope για λογαριασμό της Ε.Ε. σε συνεργασία με τη συμβουλευτική εταιρεία για οικονομικά θέματα Compass Lexecon.
Στην εν λόγω έκθεση, η BusinessEurope υπογραμμίζει ότι το κόστος της παραγωγής ενέργειας θα είναι τουλάχιστον 50% ακριβότερο στην Ε.Ε. σε σύγκριση με τις άλλες δύο μεγάλες οικονομίες έως και το 2050. Μέλη της εν λόγω ένωσης επιχειρήσεων είναι οι κυριότερες επιχειρηματικές ενώσεις όλων των κρατών-μελών της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένων όμως και εκείνων της Βρετανίας. Τονίζει μάλιστα ότι αυτό θα συμβεί ακόμη και στην περίπτωση του «καλού σεναρίου», δηλαδή ακόμη κι αν η Ε.Ε. επιτύχει τους στόχους που έχει θέσει για το κλίμα χωρίς ουσιαστικές υπαναχωρήσεις. Αν, αντιθέτως, καθυστερήσει η επίτευξη των στόχων πέραν του 2050, το κόστος της ενέργειας στην Ε.Ε. ενδέχεται να είναι έως και τριπλάσιο από εκείνο που καταβάλλουν οι άλλες μεγάλες οικονομίες, οι ανταγωνίστριές της εν ολίγοις.
Αιτία είναι πρώτα απ’ όλα η μεγάλη εξάρτηση της Ευρώπης από τις εισαγωγές.
Παρουσιάζοντας τα πορίσματα της εν λόγω έρευνας, ο Μάρκους Μπέιρερ, γενικός διευθυντής της BusinessEurope, επισήμανε πως «αυτή η διαφορά ανάμεσα στη Γηραιά Ηπειρο και στις άλλες μεγάλες οικονομίες θα θέτει μονίμως τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις σε πραγματικά μειονεκτική θέση έναντι των ανταγωνιστών τους γι’ αυτό και πρέπει να υπάρξει άμεση δράση σε επίπεδο Ε.Ε.». Αιτία του υψηλού κόστους της ενέργειας στην Ε.Ε. είναι πρώτα απ’ όλα η μεγάλη εξάρτησή της από τις εισαγωγές. Είναι το πρόβλημα που επέτειναν στο έπακρο η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η διακοπή της προσφοράς ρωσικού αερίου από τη Μόσχα στις ευρωπαϊκές οικονομίες. Η κατάσταση έχει ενσπείρει έντονη ανησυχία σε οικονομικούς και επιχειρηματικούς κύκλους της Γηραιάς Ηπείρου, που εκφράζουν φόβους πως η Ευρώπη θα μείνει πίσω τόσο από την Ουάσιγκτον όσο και από το Πεκίνο σε ό,τι αφορά την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών παραδοσιακών βιομηχανιών της όπως οι χαλυβουργίες, αλλά και καινοτόμων νέων κλάδων όπως ο τομέας της καθαρής τεχνολογίας, της αιολικής ενέργειας και των μπαταριών.
Οι επικεφαλής των μεγαλύτερων βιομηχανικών εταιρειών της Ευρώπης έχουν θέσει σε άμεση προτεραιότητα τη μείωση του κόστους της ενέργειας. Για την επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή, άλλωστε, ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής της θα είναι η αναβάθμιση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών βιομηχανιών στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Την ίδια στιγμή, όμως, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις διαμαρτύρονται ότι προσκρούουν διαρκώς στην ατελείωτη γραφειοκρατία της Ε.Ε. Ενα από τα καίρια εργαλεία που χρησιμοποιεί η Ε.Ε. είναι ο φόρος κατανάλωσης άνθρακα που επιβάλλει στα σύνορά της με χώρες που δεν έχουν υιοθετήσει αυστηρά προγράμματα εμπορίας των εκπομπών καυσαερίων. Με το μέτρο αυτό, η Ε.Ε. προσδιορίζει την τιμή που χρεώνει στις εκπομπές καυσαερίων για τις οποίες ευθύνονται οι εισαγωγές από τις χώρες αυτές. Σύμφωνα με την BusinessEurope, αν το σύστημα αυτό αποδειχθεί αναποτελεσματικό και δεν βοηθήσει τις βιομηχανίες της Ε.Ε., τότε η Κομισιόν θα πρέπει να εξετάσει την προοπτική να καταργήσει τις άδειες που έχει εκχωρήσει σε βιομηχανίες της και με τις οποίες αυτές έχουν τη δυνατότητα να ρυπαίνουν χωρίς να καταβάλλουν τίμημα.
