Αίτημα για την υποχρεωτική ηλεκτρονική τιμολόγηση από το σύνολο των επιχειρήσεων έχει υποβάλει η ελληνική κυβέρνηση στην Κομισιόν μετά την ολοκλήρωση των συζητήσεων με αξιωματούχους των Βρυξελλών. Οι ελληνικές υπηρεσίες αναμένουν την απάντηση της Κομισιόν εντός του Σεπτεμβρίου και αμέσως μετά θα κατατεθούν στη Βουλή οι σχετικές διατάξεις προκειμένου από τον Ιανουάριο του 2025 να ξεκινήσει η εφαρμογή του μέτρου.
Η ηλεκτρονική τιμολόγηση είναι η ανταλλαγή ψηφιακών παραστατικών μεταξύ δύο ή περισσοτέρων οντοτήτων που συμμετέχουν σε μια εμπορική συναλλαγή (επιχείρηση, Δημόσιο, φυσικό πρόσωπο). Τα παραστατικά αυτά δεν είναι μόνο τιμολόγια, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν και άλλα «έγγραφα», όπως εντολές αγοράς, χρεωστικά/πιστωτικά σημειώματα, εμβάσματα, όρους πληρωμής κ.λπ.
Με τα ψηφιακά παραστατικά μπορούν να ελαχιστοποιηθούν οι απάτες στον ΦΠΑ και τα εικονικά στοιχεία, τονίζουν στελέχη της ΑΑΔΕ.
Για την ηλεκτρονική τιμολόγηση οι επιχειρήσεις θα πρέπει να επιλέξουν τον πάροχο που επιθυμούν και ήδη 16 έχουν πιστοποιηθεί από την ΑΑΔΕ. Οπως αναφέρουν από τη φορολογική διοίκηση, πάροχος θα γίνει και η ίδια όταν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και εφαρμοσθεί υποχρεωτικά στο σύνολο της αγοράς.
Με τη νέα διαδικασία, όπως σημειώνουν στελέχη της φορολογικής διοίκησης, θα ελαχιστοποιηθούν οι απάτες στον ΦΠΑ και τα εικονικά στοιχεία. Το οικονομικό επιτελείο και η ΑΑΔΕ ακολουθούν τον δρόμο που άνοιξαν Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, Δανία και Νορβηγία. Επί της ουσίας η ηλεκτρονική τιμολόγηση βάζει φραγμό στην έκδοση εικονικών τιμολογίων, προσφέροντας όλα τα δεδομένα στις φορολογικές αρχές σε πραγματικό χρόνο.
Σημειώνεται ότι αρκετές επιχειρήσεις στην Ελλάδα ήδη εφαρμόζουν την ηλεκτρονική τιμολόγηση, κερδίζοντας παράλληλα τα κίνητρα που έχουν θεσμοθετηθεί και είναι σε ισχύ μέχρι το τέλος του έτους. Συγκεκριμένα έχουν ταχύτερες επιστροφές φόρων, παραγραφή φορολογικών υποθέσεων στα τρία χρόνια και υπεραποσβέσεις για τεχνολογικό εξοπλισμό. Τα κίνητρα αφορούν όλες τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες που εκδίδουν αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο τα τιμολόγιά τους, τα οποία διαβιβάζονται στην ψηφιακή πλατφόρμα myDATA.
Για τις επιχειρήσεις που επιλέγουν την ηλεκτρονική τιμολόγηση μέσω παρόχου και υπό την προϋπόθεση ότι την εφαρμόζουν αποκλειστικά για την έκδοση των παραστατικών πωλήσεων κατά τη διάρκεια του φορολογικού έτους, προβλέπονται κατά περίπτωση τα εξής:
1. Η προθεσμία εντός της οποίας η φορολογική διοίκηση μπορεί να προβεί σε έκδοση πράξης διοικητικού, εκτιμώμενου ή διορθωτικού προσδιορισμού φόρου περιορίζεται κατά δύο έτη. Αυτό σημαίνει ότι ο χρόνος παραγραφής ανοιχτών φορολογικών υποθέσεων περιορίζεται στα τρία χρόνια για τον εκδότη του τιμολογίου, ενώ όφελος έχει και ο λήπτης, για τον οποίο ο χρόνος παραγραφής μειώνεται στα τέσσερα χρόνια.
2. Η δαπάνη για την αρχική προμήθεια τεχνικού εξοπλισμού και λογισμικού που απαιτείται για την εφαρμογή της ηλεκτρονικής τιμολόγησης αποσβένεται πλήρως στο έτος πραγματοποίησής της, προσαυξημένη κατά ποσοστό 100%.
3. Η δαπάνη για την παραγωγή, διαβίβαση και ηλεκτρονική αρχειοθέτηση ηλεκτρονικών τιμολογίων για το πρώτο έτος έκδοσης των παραστατικών πώλησης μέσω ηλεκτρονικής τιμολόγησης που αναγνωρίζεται προς έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα από επιχειρηματική δραστηριότητα προσαυξάνεται κατά ποσοστό 100%.
4. Η προθεσμία σχετικά με τα αιτήματα επιστροφής φόρου, τα οποία αφορούν το φορολογικό έτος ή τα φορολογικά έτη, για τα οποία οι εκδότες επιλέγουν και εφαρμόζουν αποκλειστικά την ηλεκτρονική τιμολόγηση ορίζεται σε 45 ημέρες (από 90 ημέρες).
Οσες επιχειρήσεις συναλλάσσονται με ένα τμήμα του ελληνικού Δημοσίου έχουν ενταχθεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο στο σύστημα ηλεκτρονικής τιμολόγησης, ενώ από τον Ιανουάριο του 2025 όλες οι δαπάνες θα περνούν από το νέο σύστημα. Με τις νέες διαδικασίες οι προμήθειες του ελληνικού Δημοσίου που ξεπερνούν τα 13 δισ. ευρώ ελέγχονται ηλεκτρονικά και αυτοματοποιημένα. Με το νέο σύστημα ηλεκτρονικής τιμολόγησης που σταδιακά θα καλύψει το σύνολο των φορέων του Δημοσίου όλες οι συμβάσεις και οι προμήθειες θα διέπονται από απόλυτη διαφάνεια, ενώ την ίδια στιγμή το κράτος θα γνωρίζει ακριβώς πού πηγαίνουν τα χρήματα τους προϋπολογισμού. Θα γνωρίζει επίσης εάν ένας φορέας έχει δαπανήσει το σύνολο του ποσού, για παράδειγμα, από το πρώτο τρίμηνο. Σε δεύτερη φάση –και ίσως η κυριότερη– το λογιστήριο του κράτους θα γνωρίζει εάν κάποιο νοσοκομείο αγοράζει ακριβότερα, για παράδειγμα, γάζες από κάποιο άλλο, βάζοντας τέλος σε διάφορες περίεργες συναλλαγές.
