Η Gen Z αλλάζει τις εργασιακές συνήθειες, αναγκάζοντας τους εργοδότες να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της. Τα μέλη της συγκεκριμένης δημογραφικής ομάδας, όσοι δηλαδή γεννήθηκαν στα μέσα με τέλη της δεκαετίας του 1990 έως τις αρχές της δεκαετίας του 2010, έχουν πλέον ενηλικιωθεί και εκτιμάται ότι θα είναι φέτος περισσότεροι από τους baby boomers (γεννήθηκαν ανάμεσα στο 1946 και στο 1964) στο εργατικό δυναμικό των ΗΠΑ.
Μέχρι το 2025 οι νέοι εργαζόμενοι θα αποτελούν περίπου το ένα τρίτο του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού, οι εργοδότες ωστόσο δυσκολεύονται να τους κατανοήσουν, όπως δείχνουν έρευνες.
Πλέον, όπως σημειώνει η Wall Street Journal, τα στελέχη καταβάλλουν προσπάθειες για να τους εντάξουν πιο αρμονικά στην ομάδα: Διοργανώνουν σεμινάρια για τους υπαλλήλους που εισήλθαν στο εργατικό δυναμικό εξ αποστάσεως εν μέσω πανδημίας. Δίνουν καθοδήγηση για την επικοινωνία στον εργασιακό χώρο. Και προσφέρουν νέα είδη προνομίων, όπως ψυχολόγους στο γραφείο.
Κάθε νέα γενιά που εισέρχεται στο εργατικό δυναμικό τείνει να συγχέει την εταιρική διαχείριση και τα εργασιακά πρότυπα, τουλάχιστον στην αρχή. Τα μέλη της Gen Ζ δεν αποτελούν εξαίρεση. Τον Ιούνιο, δεκάδες μέλη διοικητικών συμβουλίων από εισηγμένες εταιρείες συγκεντρώθηκαν στο Πάλο Αλτο της Καλιφόρνιας για να συζητήσουν το θέμα της ομαλής εργασιακής ένταξής τους.
«Οι νεότερες γενιές θέλουν νόημα, καθοδήγηση και αίσθηση σκοπού», τονίζει η Κριστίν Xέκαρτ, διευθύνουσα σύμβουλος της Xapa, μιας εφαρμογής επαγγελματικής ανάπτυξης για την Gen Z. Ορισμένοι διαφώνησαν λέγοντας ότι αυτό δεν είναι απαραίτητα εταιρική ευθύνη. Η ίδια επιμένει ότι οι εταιρείες ωφελούνται όταν ικανοποιούν τις ανάγκες των εργαζομένων. «Οταν δεν ακούγονται, όταν δεν έχουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν, όταν δεν τους εκτιμούν, τότε παραιτούνται γρήγορα», λέει.
Οι περισσότεροι εργοδότες αναγνωρίζουν πάντως ότι η Gen Z θα αποτελέσει τόσο τεράστιο μέρος της οικονομίας της εργασίας –ήδη είναι– που θα πρέπει να ανταποκριθούν. Η δυσαρέσκεια της Gen Z, άλλωστε, πηγάζει εν μέρει από το πώς εντάχθηκε στο εργατικό δυναμικό.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, πολλοί νεότεροι υπάλληλοι ολοκλήρωσαν την πρακτική τους εξ αποστάσεως. Εχασαν έτσι τη μάθηση εκ του σύνεγγυς που βοηθά τους υπαλλήλους να εγκλιματιστούν και να ευδοκιμήσουν σε νέες θέσεις εργασίας. Με τα υβριδικά προγράμματα και τα γραφεία μισοάδεια, πολλοί νεότεροι εργαζόμενοι διαπιστώνουν ότι δεν έχουν γνήσιες σχέσεις στις εταιρείες τους.
Πριν από 25-30 έτη, οι νέοι εργαζόμενοι θα ζητούσαν πιθανότατα γυμναστήριο. Τώρα, επενδύουν στην ψυχική ευεξία.
Στην Booking Holdings, η οποία διαχειρίζεται ταξιδιωτικές ιστοσελίδες όπως η Priceline, ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 37 έτη. Ο διευθύνων σύμβουλος Γκλεν Φόγκελ έχει παρατηρήσει ότι η νέα γενιά επαγγελματιών χρειάζεται πρόσθετη καθοδήγηση για τους κανόνες. «Αυτή είναι μια από τις πρώτες τους δουλειές. Και κανείς δεν τους καθοδήγησε», είπε.
Πρόσφατα η εταιρεία έκδοσης πιστωτικών καρτών Synchrony Financial ζήτησε από δεκάδες νεοπροσληφθέντες να πουν τι ήλπιζαν να βρουν σε έναν εργοδότη. Η απάντηση εξέπληξε τα στελέχη: Πολλοί απάντησαν ότι θα ήθελαν δωρεάν ψυχοθεραπεία στη δουλειά.
«Πριν από 25-30 χρόνια, θα ζητούσαν πιθανότατα γυμναστήριο. Τώρα, επενδύουν στην ψυχική ευεξία», δήλωσε ο Ντι Τζέι Κάστο, επικεφαλής ανθρώπινου δυναμικού της Synchrony.
Νωρίτερα φέτος, η εταιρεία άρχισε να προσφέρει δωρεάν συνεδρίες στο γραφείο, προνόμιο που απολαμβάνουν βέβαια όλες οι ηλικιακές ομάδες. H Λόρα Φουέντες, επικεφαλής ανθρώπινου δυναμικού της Hilton, λέει ότι η Gen Z και οι Millennials μπορεί να μη διαφέρουν τόσο από τους παλαιότερους, απλώς εκφράζουν πιο εύγλωττα τι θέλουν.
Πολλοί από τους πελάτες της ανησυχούν για την προσέλκυση και τη διατήρηση νεότερων εργαζομένων, λέει η Μαρία Αμάτο, ανώτερη συνεργάτης πελατών στην εταιρεία συμβούλων Korn Ferry. Και όμως, κάθε φορά που αναδύεται μια νέα γενιά στο εργατικό δυναμικό, οι εταιρείες ανησυχούν το ίδιο.
Γι’ αυτό λοιπόν συμβουλεύει τους υπευθύνους να μην εφαρμόζουν προσεγγίσεις που βασίζονται αποκλειστικά στις διαφορές γενεών. Κι αυτό γιατί οι μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι μπορεί να θέλουν τα ίδια πράγματα με τους νεότερους, δηλαδή περισσότερη ευελιξία και ευκαιρίες εξέλιξης, καταλήγει.
