Aυξάνεται ο αριθμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που βλέπουν θετικά την προοπτική συνεργασιών με άλλες, σύμφωνα με έρευνα πεδίου της Εθνικής Τράπεζας. Ωστόσο, συχνά η πρόθεση δεν μετατρέπεται σε πράξη, ενώ σε μεγάλο ποσοστό η προϋπόθεση που θέτουν είναι να διατηρήσουν τον έλεγχο, πλήρη ή μερικό, των επιχειρήσεών τους.
Η επίτευξη οικονομιών κλίμακος είναι διαχρονικά ζητούμενο για το ελληνικό επιχειρείν, επισημαίνει η Διεύθυνση Οικονομικής Ανάλυσης της ΕΤΕ (επικεφαλής οικονομολόγος Νίκος Μαγγίνας), που πραγματοποίησε έρευνα πεδίου σε 800 ΜμΕ, προκειμένου να διερευνήσει την κουλτούρα και τις προοπτικές συνεργασιών.
Μάλιστα επισημαίνει ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που εμφανίζει αύξηση στις συμφωνίες εξαγορών και συγχωνεύσεων μετά την πανδημία, 22% μεταξύ 2019 και 2023, έναντι -7% κατά μέσον όρο στην Ευρώπη. Παρ’ όλα αυτά, το σχετικό μερίδιο στις ευρωπαϊκές εξαγορές και συγχωνεύσεις παραμένει πολύ χαμηλό (0,84% σε αριθμό συμφωνιών και 0,48% σε όρους αξίας συναλλαγών). Μικρότερου μεγέθους επιχειρήσεις και startups έχουν τη μεγαλύτερη συμμετοχή.
Η έρευνα επιβεβαίωσε ότι η διάθεση για συνεργασίες είναι αυξημένη, σε σύγκριση με το προ πανδημίας επίπεδο. Το 40% των επιχειρήσεων παρουσιάζεται θετικό έναντι της σύναψης συνεργασιών το 2023, έναντι 25% το 2019.
Ωστόσο το ποσοστό είχε φτάσει το 62% μετά την πανδημία, όταν οι περιορισμοί λειτουργίας καθιστούσαν τις συνεργασίες πιο επιτακτικές, επομένως έχει απολεσθεί μια δυναμική, όπως επισημαίνουν οι αναλυτές της τράπεζας. Ενα περαιτέρω ποσοστό 36% εμφανίζεται δυνητικά θετικό, έναντι 45% το 2019. Αδιάφορο είναι το 24% των επιχειρήσεων, έναντι 30% το 2019.
Εκτός από την απώλεια της μεταπανδημικής δυναμικής, σύμφωνα με τους μελετητές προβληματίζει το γεγονός ότι παρατηρείται έντονη διστακτικότητα ως προς την πρακτική υλοποίησης της διάθεσης για συνεργασία. Ενώ σε ποσοστό 40% δηλώνουν θετικές, μόνο το 10% προχώρησε τελικά σε κάποια συνεργασία.
Επιπλέον, μόνο το 22% των επιχειρήσεων με θετική διάθεση συνεργασίας θα ήταν πρόθυμο να παραχωρήσει πλειοψηφικό έλεγχο της επιχείρησης. Το 76% θα ήταν διατεθειμένο να συνεργαστεί παραχωρώντας μόνο μειοψηφικό μερίδιο (π.χ. με στρατηγικό επενδυτή). Ενα 2%, εξάλλου, θέλει να διατηρήσει πλήρη αυτοτέλεια.
Μεταξύ των δυνητικά θετικών για συνεργασίες ΜμΕ, το 42% θέτει ως προϋπόθεση τη διατήρηση του ελέγχου της επιχείρησης. Πρόκειται για ζήτημα επιχειρηματικής κουλτούρας, που πρέπει να αλλάξει, όπως επισημαίνουν και οι μελετητές.
Από την άλλη, το θετικό είναι ότι –σύμφωνα με την έρευνα– η συντριπτική πλειοψηφία των ΜμΕ δηλώνει ότι επιδιώκει συνεργασίες για στρατηγικούς λόγους, όπως επίτευξη οικονομιών κλίμακας, δικτύωση στο εξωτερικό ή πρόσβαση σε τεχνογνωσία, έναντι μόλις 14% που στοχεύει σε ευνοϊκότερη φορολογική μεταχείριση.
