Ημέρα που θα κρίνει πολλά για το μέλλον της Avramar είναι η ερχόμενη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου, καθώς, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα που έχει τεθεί, τότε πρέπει να κατατεθούν οι δεσμευτικές προσφορές από τα τρία επιχειρηματικά σχήματα που πέρασαν στην τελική φάση, ήτοι το ισπανικό fund Atitlan, την ελληνική εταιρεία ιχθυοκαλλιεργειών Philosofish και τον αραβικό όμιλο Aqua Bridge.
Αν και τη Δευτέρα θα γνωρίζουν οι τράπεζες καθώς και η Avramar τι ακριβώς προσφέρουν οι ενδιαφερόμενοι, πηγές της αγοράς με γνώση των διαπραγματεύσεων εκτιμούν ότι το ισπανικό fund έχει προβάδισμα.
Σε κάθε περίπτωση, βεβαίως, η εν Ελλάδι δραστηριότητα της Avramar δεν θα είναι η ίδια με αυτή όταν έγινε η τριπλή συγχώνευση των εταιρειών «Νηρεύς», «Σελόντα» και «Ανδρομέδα», αλλά αρκετά μικρότερη.
Πολλώ δε μάλλον θα απέχει από τα φιλόδοξα σχέδια για τη δημιουργία του πανίσχυρου «εθνικού πρωταθλητή», μέχρι τουλάχιστον να εφαρμοστεί πλήρως και με επιτυχία το επιχειρηματικό σχέδιο του νέου ιδιοκτήτη.
Να σημειωθεί εδώ ότι αν και μέχρι στιγμής δεν έχει ζητηθεί από κάποιον εκ των εμπλεκομένων παράταση της διαδικασίας, δεν αποκλείεται να αποφασισθεί ολιγοήμερη παράταση μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου για την κατάθεση των δεσμευτικών προσφορών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ισπανικό fund Atitlan φέρεται να έχει δεσμευθεί για την παραγωγή 50.000 τόνων, ποσότητα που θεωρείται αρκετά ικανοποιητική. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;
Δεδομένου ότι η Αvramar διαθέτει άδειες για παραγωγή περίπου 60.000-70.000 τόνων, κάποιες από τις μονάδες πιθανόν μετά την εξαγορά να πουληθούν σε άλλους, έτσι ώστε να υπάρχει και μια καλύτερη αποπληρωμή των χρεών.
Υπενθυμίζεται βεβαίως ότι, για λόγους μείωσης κόστους, ήδη αρκετές μονάδες της Avramar έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας, και δη στην Κάλυμνο, στην Αστυπάλαια, στη Λέσβο, στη Δυτική Ελλάδα. Το σενάριο της εκ των προτέρων «σαλαμοποίησης» και εν συνεχεία πώλησης της Avramar έχει αποκλειστεί.
Ενδεικτικό τού πόσο σοβαρή θεωρούν την περίπτωση του ισπανικού fund οι σημερινοί ιδιοκτήτες της Avramar, καθώς και οι πιστώτριες τράπεζες, φάνηκε από το γεγονός ότι κατά τις συναντήσεις που έγιναν στη φάση του due diligence συμμετείχε σύσσωμη η διοίκηση της υπό πώληση εταιρείας. Κάτι που δεν συνέβη, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, σε αυτόν τον βαθμό κατά τις συναντήσεις με τους άλλους δύο «μνηστήρες», τη Philosofish και την Aqua Bridge.
Μειονέκτημα, πάντως, θεωρείται από την άλλη το γεγονός ότι το Atitlan δεν έχει εμπειρία στην παραγωγή και δη στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας. Ωστόσο, ειδικοί του κλάδου επισημαίνουν ότι η αχίλλειος πτέρνα των ελληνικών εταιρειών δεν είναι η παραγωγή, αλλά οι πωλήσεις, και μάλιστα αυτές που φέρνουν κέρδη.
Αν και η παραγόμενη ποσότητα της ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας είναι σταθερή τα τελευταία χρόνια, χάνει αγορές, διαθέτει τα ψάρια σε τιμές κάτω του κόστους, ενώ πλέον οι ποσότητες τουρκικών ψαριών που εξάγονται στην Ε.Ε. μέσω Ελλάδας (εκτελωνίζονται εδώ και στη συνέχεια επαναπροωθούνται στην Ε.Ε., και μάλιστα στους βασικούς πελάτες της Ελλάδας) εκτιμάται ότι φτάνουν τις 20.000 τόνους, από 12.614 τόνους το 2022.
Κρίσιμο σημείο, τέλος, για την επιλογή του προτιμητέου επενδυτή και των διαπραγματεύσεων που θα ακολουθήσουν θα είναι το ύψος του «κουρέματος» των δανείων.
Οι υποψήφιοι επενδυτές φέρεται να έχουν ζητήσει «κούρεμα» πάνω από 70%, με κάποιους να υποστηρίζουν ότι στη συμφωνία εξυγίανσης της εταιρείας «Ελληνικές Ιχθυοκαλλιέργειες» προβλεπόταν υψηλότερο ποσοστό διαγραφής χρεών. Τα δάνεια της Avramar υπολογίζονται αυτή τη στιγμή σε πάνω από 350 εκατ. ευρώ.
