Στις αίθουσες του Συμβουλίου της Επικρατείας οδηγούνται και πάλι ο Δήμος Φιλοθέης-Ψυχικού και η «Κέκροψ Α.Ε». Αιτία, το γεγονός ότι η εταιρεία πέτυχε να λάβει όρους δόμησης για το ένα από τα τέσσερα διαφιλονικούμενα αλσύλλια στο Παλαιό Ψυχικό. Πρόκειται για οικοδομικά τετράγωνα που επί τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες χρησιμοποιούνται ως κοινόχρηστοι χώροι πρασίνου.
Η εισηγμένη στις 6 Αυγούστου φέτος με δημοσίευση απόφασης των αρμοδίων υπηρεσιών του ΥΠΕΝ στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 505/06-08-2024) έλαβε όρους δόμησης για το επίμαχο αλσύλλιο (Ο.Τ. 145), το οποίο βρίσκεται στην καρδιά του Αλσους Αμαδρυάδων, απέναντι από το Πολιτιστικό Κέντρο Μπενετάτου του Ψυχικού. Το ζήτημα ήρθε στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Φιλοθέης-Ψυχικού στις αρχές Σεπτεμβρίου και αναμένεται το επόμενο διάστημα να ψηφιστεί η ανάθεση της υπόθεσης σε δικηγόρο προκειμένου να κατατεθεί προσφυγή κατά της εν λόγω απόφασης.
Στην απόπειρα αυτή της «Κέκροψ» αντιδρούν κάτοικοι και ενώσεις κατοίκων που γνωρίζουν εδώ και τουλάχιστον τέσσερις δεκαετίες τα τέσσερα αυτά οικοδομικά τετράγωνα ως κοινόχρηστους χώρους πρασίνου.
Σύμφωνα με νομικές πηγές, ο δήμος θα πρέπει να προσβάλει άμεσα το εν λόγω ΦΕΚ, όπως είχε κάνει και με το οικοδομικό τετράγωνο 161, επίσης αλσύλλιο, το οποίο είχε λάβει όρους δόμησης με ΦΕΚ αλλά με την απόφαση με αρ. 1608/2023 του ΣτΕ ακυρώθηκαν. Το τρέχον επεισόδιο αφορά το οικοδομικό τετράγωνο (Ο.Τ.) 145, ενώ ορισμένες πληροφορίες θέλουν την «Κέκροψ» να ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο και για το Ο.Τ. 137, ενώ διαφιλονικούμενο είναι και το Ο.Τ. 169.
Πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που ρωτήθηκαν σχετικά, αναφέρουν στην «Καθημερινή» πως για να γίνει αποδεκτή η πρόταση του δήμου για την απένταξη του Ο.Τ. 145 από το ρυμοτομικό σχέδιο, «θα πρέπει να υπάρξει η σχετική αποζημίωση δεδομένου ότι δεν υπάγεται σε προστατευτικές διατάξεις (ρέμα, δάσος κ.λπ.) και είχε ενταχθεί στο σχέδιο ως οικοδομήσιμο».
Ο δήμος και όσοι κάτοικοι ασχολούνται με την υπόθεση λένε πως το κομμάτι αυτό αποτελεί δασική έκταση.
Ως προς τις χρήσεις γης, σημειώνουν από το υπουργείο, «είναι προτιμότερο να καθοριστεί η χρήση κατοικίας στο Ο.Τ., όπως ισχύει γενικότερα στο Ψυχικό και προκειμένου να μη διαταραχθεί το πολεοδομικό κεκτημένο της περιοχής». «Δεν μπορεί να παραβλεφθεί άλλωστε το γεγονός ότι η περιοχή είναι πλήρως δομημένη εδώ και πολλά χρόνια αποκλειστικά με κατοικίες, πλην συγκεκριμένων θέσεων όπου λειτουργούν διαφορετικές χρήσεις. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, στα γύρω Ο.Τ. και την πέριξ αυτών περιοχή, δεν υφίστανται άλλες χρήσεις πλην κατοικίας και επομένως, οι ενστάσεις περί ανατροπής του πολεοδομικού κεκτημένου, θεωρούμε πως βρίσκουν εύλογο έρεισμα για τη θεσμοθέτηση κατοικίας».
Το Ψυχικό ιδρύθηκε το 1923 από την «Κέκροψ», η οποία έκανε ιδιωτική πολεοδόμηση, παραχωρώντας το 1924 δωρεάν εκτάσεις που προορίζονταν για τη δημιουργία κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων και των αναγκαίων υποδομών. Το 1936 για πρώτη φορά εμφανίζεται στο σχέδιο του Ψυχικού Ο.Τ. με αριθμό 145 αλλά με την ένδειξη κοινωφελής χώρος μικρής αγοράς περιβαλλόμενος από κοινόχρηστο πράσινο, ο οποίος αποτελεί αδιάσπαστη ζώνη πρασίνου που αρχίζει από την οδό Νιρβάνα και τελειώνει στην οδό Μουσών για να διαχωρίζει το εντός σχεδίου Ψυχικό από τα Τουρκοβούνια και την εκτός σχεδίου περιοχή.
Το 1990 με απόφαση τότε της νομαρχίας χαρακτηρίστηκε «χώρος πρασίνου και αθλοπαιδιών». Επιπλέον, ο δήμος και όσοι κάτοικοι ασχολούνται με την υπόθεση ισχυρίζονται πως το κομμάτι αυτό αποτελεί δασική έκταση, μια και τα ίδια τα Τουρκοβούνια έχουν κηρυχθεί επανειλημμένως αναδασωτέα.
Το πρόβλημα με τη δόμηση αυτού, όπως και των υπολοίπων τριών άλλων αλσυλλίων, είναι ότι αποτελούν ζωτικούς χώρους πρασίνου σε μία περιοχή όπου αυξάνονται οι πιέσεις από μεγάλες οικοδομές χωρίς κήπους που αντικαθιστούν παλιές μονοκατοικίες. Επιπλέον, κάτοικοι επισημαίνουν ότι η έκταση έχει μήκος 100 και βάθος 11 μέτρα, άρα υπολείπεται κατά πολύ του ελαχίστου κανόνα βάθους 25 μέτρων που ισχύει για το Ψυχικό ως παράγοντας αρτιότητας.
Το 2020 όμως έπειτα από αίτηση της «Κέκροψ» κινήθηκε από το ΥΠΕΝ διαδικασία τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου στο Ο.Τ. 145 ώστε ο χώρος να μετατραπεί σε οικοδομήσιμο, συνοδευόμενη και με γνωμοδότηση του ΚΕΣΥΠΟΘΑ (Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων). Η τότε δημοτική αρχή (Δ. Γαλάνη) έφερε το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο και οργανώθηκε κινητοποίηση με 300 κατοίκους να υποβάλλουν ισάριθμες ενστάσεις. Το δημοτικό συμβούλιο απέρριψε ομόφωνα την τροποποίηση του ρυμοτομικού και συνέταξε φάκελο απένταξης του Ο.Τ. 145 από το ρυμοτομικό.
Ωστόσο στις 18 Αυγούστου φέτος κοινοποιήθηκε στον δήμο το ΦΕΚ 505/06-08-2024 που δίνει όρους δόμησης στον χώρο, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι υπάρχει και εκκρεμής δίκη στα πολιτικά δικαστήρια για την κυριότητα της έκτασης. Το θέμα εμπίπτει στις αρμοδιότητες του γενικού γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθηγητή Ευθύμιου Μπακογιάννη. Η συνέχεια της υπόθεσης αναμένεται να κριθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
