Η εβδομάδα που διανύσαμε ήταν πυκνή σε εξελίξεις, με προεξάρχουσες εκείνες στη Μέση Ανατολή. Την Τρίτη 1η Οκτωβρίου το Ιράν προέβη στην εκτόξευση 200 πυραύλων προς το Ισραήλ, με τη στρατιωτική απάντηση του τελευταίου τις επόμενες ημέρες να αποτελεί βεβαιότητα διά στόματος του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου. Ως αναμενόταν, η κλιμάκωση ταρακούνησε τις αγορές πετρελαίου, με την τιμή του Brent να καταγράφει την Πέμπτη τη μεγαλύτερη ημερήσια άνοδο (+5%) από τις αρχές του έτους, μετά τις σχετικές δηλώσεις του προέδρου των ΗΠΑ για ενδεχόμενη επίθεση του Ισραήλ σε ιρανικές πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, και να διαμορφώνεται περί τα 78 δολ./βαρέλι την επόμενη ημέρα, σημειώνοντας άνοδο περίπου 9% σε εβδομαδιαία βάση.
Αν και τα τρέχοντα επίπεδα τιμών του Brent παραμένουν χαμηλότερα από τα υψηλά έτους (αυτά εντοπίζονται τον Απρίλιο του 2024 περί τα 92 δολ./βαρέλι σε αντίστοιχη σύρραξη στην περιοχή), η αντίδραση βασικών δεικτών που αντικατοπτρίζουν την αβεβαιότητα στις διεθνείς κεφαλαιαγορές ήταν ιδιαίτερα έντονη. Συγκεκριμένα, ο VIX, αποκαλούμενος συχνά ως δείκτης φόβου της χρηματιστηριακής αγοράς, καθώς και ο δείκτης DXY, που μετράει την αξία του αμερικανικού δολαρίου έναντι των νομισμάτων των βασικών εμπορικών εταίρων των ΗΠΑ, κινήθηκαν αμφότεροι ανοδικά (άνω του 18% και 15% αντίστοιχα από τις αρχές της εβδομάδας) ενώ η ανησυχία αποτυπώθηκε έντονα και στον δείκτη γεωπολιτικού κινδύνου.
Η ως άνω διαμορφούμενη κατάσταση ενισχύει την αβεβαιότητα για τις προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας το προσεχές διάστημα, σε μια περίοδο που οι κίνδυνοι για την οικονομία της Ευρωζώνης παραμένουν καθοδικοί, όπως άλλωστε δήλωσε σχετικά ο αντιπρόεδρος της ΕΚΤ Λουίς ντε Γκίντος εντός της εβδομάδας. Αντίστοιχο είναι το προφίλ κινδύνων και για την οικονομία της Κίνας, με τα ρίσκα ανάπτυξης να αξιολογούνται ως πιο ισορροπημένα για την οικονομία των ΗΠΑ, σε συνέχεια και των πιο πρόσφατων ενθαρρυντικών στοιχείων για την αγορά εργασίας. Η πηγή της αβεβαιότητας από την κρίση στη Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα από τα επικείμενα αντίποινα του Ισραήλ προς το Ιράν φύεται από τις διάχυτες υποψίες ότι το πλήγμα θα αφορά τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις του τελευταίου, με παρεπόμενες ανοδικές πιέσεις στις τιμές του πετρελαίου και κατ’ επέκταση σε ενδεχόμενο νέο κύκλο πληθωριστικών πιέσεων.
