Οι βραχυπρόθεσμοι κίνδυνοι χρηματοπιστωτικής σταθερότητας παραμένουν συγκρατημένοι. Ποιος είναι ο λόγος; Οι πιθανότητες ήπιας προσγείωσης για την παγκόσμια οικονομία έχουν αυξηθεί σημαντικά. Κι ενώ ο πληθωρισμός βαίνει μειούμενος, οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν αρχίσει να περικόπτουν τα επιτόκια. Αυτό ενισχύει τις ήδη ανοδικές τιμές των περιουσιακών στοιχείων και περιορίζει την αστάθεια των διεθνών κεφαλαιαγορών. Ταυτόχρονα, η τελευταία μας Εκθεση Παγκόσμιας Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας καλεί τους αρμόδιους αξιωματούχους για τη χάραξη πολιτικής να παραμείνουν σε επαγρύπνηση σχετικά με τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές. Θέλουμε να επισημάνουμε δύο τομείς ανησυχίας.
Πρώτον, οι διευκολυντικές οικονομικές συνθήκες εξακολούθησαν να αυξάνουν τα τρωτά σημεία, όπως οι υψηλές αποτιμήσεις περιουσιακών στοιχείων σε όλο τον κόσμο, τα υψηλά επίπεδα χρέους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα και η ευρύτερη χρήση μόχλευσης από τα τραπεζικά ιδρύματα, μεταξύ άλλων. Τα ανωτέρω δυνητικά θα προκαλούσαν σοβαρότερους κραδασμούς στα χρηματοπιστωτικά συστήματα. Εχουμε δει τα τρωτά σημεία να αυξάνονται στο παρελθόν, κυρίως προτού ξεσπάσει η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Δεύτερον, είναι ανησυχητική η αποσύνδεση μεταξύ της αυξημένης αβεβαιότητας ως απόρροιας διογκούμενου γεωπολιτικού κινδύνου και της αστάθειας των κεφαλαιαγορών. Ενας τυποποιημένος δείκτης ευμεταβλησίας έχει υποχωρήσει πολύ κάτω από τα επίπεδα γεωπολιτικού κινδύνου. Αυτό δείχνει ότι οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων μπορεί να μην αποτυπώνουν τον πιθανό αντίκτυπο των πολέμων και των εμπορικών διαφορών. Μια τέτοια αποσύνδεση κάνει τα σοκ πιθανότερα, επειδή η σφοδρή γεωπολιτική ένταση θα μπορούσε να προκαλέσει αιφνίδιες μαζικές πωλήσεις στις αγορές. Σε αυτήν την περίπτωση, ορισμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα ενδέχεται να πωλήσουν περιουσιακά στοιχεία ή να κάνουν απομόχλευση ισολογισμών για να εκπληρώσουν τον στόχο των περιθωρίων κέρδους.
Οι βραχυπρόθεσμοι κίνδυνοι για την ανάπτυξη φαίνεται να περιορίζονται σε μέτρια επίπεδα. Και όμως, οι υπεύθυνοι χάραξης της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής πρέπει να είναι προσεκτικοί, δεδομένης της μεγάλης αποσύνδεσης μεταξύ της αβεβαιότητας, του γεωπολιτικού κινδύνου και της αστάθειας των διεθνών κεφαλαιαγορών.
* Οι κ. Τομπίας Αντριάν, Σεχεργιάρ Μαλίκ και Τζέισον Γου είναι στελέχη του ΔΝΤ. Το άρθρο δημοσιεύεται στο ιστολόγιο του Ταμείου.
