«Ο τραπεζικός υπάλληλος που δημιουργείται θα είναι αυτός που θα κερδίσει με τη δική του καθοριστική συνεισφορά το μεγάλο στοίχημα, όχι μόνον της επιστροφής του εγχώριου τραπεζικού συστήματος στην κανονικότητα, αλλά και της μεγάλης αλλαγής που συντελείται στη δομή του τραπεζικού συστήματος», αναφέρει στην «Κ» στέλεχος με μακρά εμπειρία στον τομέα ανθρώπινου δυναμικού χρηματοοικονομικών ομίλων.
Μέχρι πρόσφατα, κάθε τραπεζικός υπάλληλος είχε έναν συγκεκριμένο τομέα δραστηριοποίησης, σε αρκετές περιπτώσεις ακόμη και για όλη τη διάρκεια της επαγγελματικής του ζωής. Το μοντέλο αυτό ανήκει πλέον οριστικά στο παρελθόν. Ο τραπεζικός υπάλληλος, σε οποιοδήποτε πόστο και εάν βρίσκεται, εκπαιδεύεται ώστε να διαθέτει μια πλήρη αντίληψη όλης της δομής μιας τράπεζας, των αρχών της οικονομίας, των νέων τεχνολογιών και προπάντων μια εικόνα των αρχών της ανθρώπινης επικοινωνίας, ώστε να μπορεί να έχει τον ρόλο του συμβούλου για ένα νοικοκυριό ή μια επιχείρηση. Αυτό, γιατί στρατηγική των τραπεζών αποτελεί η μετατροπή των καταστημάτων σε συμβουλευτικά κέντρα, με τις συναλλαγές να παραμένουν είτε εντός των καταστημάτων, αλλά σε ειδικές διαμορφωμένες τεχνολογικές γωνιές, είτε να γίνονται από απόσταση μέσω ψηφιακών εναλλακτικών δικτύων.
Χαρακτηριστικό της αναβάθμισης του ρόλου των τραπεζικών υπαλλήλων αποτελούν και οι τίτλοι νέων σεμιναρίων του Ελληνικού Τραπεζικού Ινστιτούτου (ΕΤΙ) της Ελληνικής Ενωσης Τραπεζών, όπως «Σεμινάριο προσωπικής ανάπτυξης – Βασικές αρχές αποτελεσματικής επικοινωνίας», καθώς σε έρευνα του LinkedIn στις Ηνωμένες Πολιτείες η επικοινωνία αναδείχθηκε πρώτη στον κατάλογο των 10 πιο περιζήτητων δεξιοτήτων μεταξύ των εργοδοτών, με ποσοστό 57,9%.
Κοινή συνισταμένη των επιμέρους στρατηγικών των 4 συστημικών τραπεζών είναι πλέον η διά βίου εκπαίδευση και γενικότερα ανάπτυξη του συνόλου ανθρωπίνου δυναμικού προκειμένου να είναι σε θέση να αποδίδει σε πιο υψηλά επίπεδα και σε περισσότερα του ενός αντικειμένου. H εκπαιδευτική πολιτική των τραπεζικών ομίλων υλοποιείται εσωτερικά, με τη λειτουργία τραπεζικών κέντρων, ακαδημιών, με συνεργασίες με εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού.
Σε μια εποχή όμως που ο αριθμός των τραπεζικών υπαλλήλων στην Ελλάδα έχει μειωθεί δραματικά, από τις 66.000 το 2008 σε περίπου 35.000 σήμερα, με τάσεις περαιτέρω συρρίκνωσης, πολλοί είναι οι νέοι που αναρωτιούνται για τις προοπτικές στον συγκεκριμένο επαγγελματικό κλάδο.
Οπως αναφέρει στην «Κ» ο Γιώργος Σκιαδόπουλος, καθηγητής Χρηματοοικονομικής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και στο Queen Mary University of London, και διευθυντής του Institute of Finance and Financial Regulation (www.iffr.gr), ο μετασχηματισμός των επιχειρηματικών μοντέλων των τραπεζών είναι αυτός που δημιουργεί και τις νέες ανάγκες για στελέχη με υψηλή κατάρτιση σε καινούργια γνωστικά πεδία, όπως για παράδειγμα η εφαρμογή της χρηματοοικονομικής τεχνολογίας, η ανάλυση δεδομένων, η μηχανική μάθηση και ο ψηφιακός μετασχηματισμός, διατηρώντας παράλληλα τη θέση των παραδοσιακών πεδίων και των θεμελιωδών αρχών της τραπεζικής πρακτικής. Επιπρόσθετα όμως, εκτός από τον τραπεζικό τομέα, ενισχύεται η ανάγκη για ανθρώπινο δυναμικό εκπαιδευμένο στις σύγχρονες τάσεις στα τραπεζικά και χρηματοοικονομικά, προκειμένου να αναπτυχθούν περαιτέρω οι βασικοί πυλώνες της ελληνικής οικονομίας, όπως ο τουρισμός και η ναυτιλία, αλλά και να αναπτυχθούν η βιομηχανία και οι νεοφυείς επιχειρήσεις.
