Εάν κάποιος που δεν γνώριζε τη σημερινή επιδεινούμενη κατάσταση της πανδημίας στην Ευρώπη έστρεφε το βλέμμα του στις τράπεζες, θα θεωρούσε πως όλα βαίνουν καλώς. Οι μεγαλύτερες από αυτές έθεσαν κατά μέρος για την αντιμετώπιση επισφαλειών το τρίτο τρίμηνο τα μικρότερα ποσά από το ξέσπασμα της πανδημίας, τα οποία ανήλθαν σε 8,6 δισ. δολ. εν συγκρίσει με τα σχεδόν 40 δισ. δολ. το πρώτο εξάμηνο. Ταυτοχρόνως, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα του μεγέθους της γαλλικής ΒΝΡ Paribas και της ισπανικής Banco Santander χρησιμοποιούν όση επιρροή έχουν για να πιέσουν τις ρυθμιστικές αρχές στις Βρυξέλλες να επανεκκινήσουν τη διανομή μερισμάτων. Αντιστοίχως, η γερμανική τράπεζα Deutsche Bank ζητεί υψηλότερα μπόνους για τους διαπραγματευτές ομολόγων. Και όλο αυτό συμβαίνει ενώ αυξάνονται τα νέα κρούσματα και οι νέοι περιορισμοί απειλούν την οικονομία με πολύ βαρύτερα πλήγματα. Εν τω μεταξύ, αυτή η κινητικότητα των τραπεζών παρατηρείται ενώ τα χρήματα των φορολογουμένων χρησιμοποιούνται για να αμβλύνουν τις επιπτώσεις του εγκλεισμού, ο οποίος ίσως προκαλέσει χιλιάδες πτωχεύσεις και μαζικές απώλειες θέσεων εργασίας. Οπότε, η παραφωνία αυτή ίσως φέρει αντιμέτωπα τα διοικητικά στελέχη των τραπεζών με τους αρμόδιους Ευρωπαίους αξιωματούχους.
«Βρισκόμαστε σε μια πολύ αρνητική κατάσταση γεμάτη αβεβαιότητα και δεν είναι αυτή η στιγμή να αρθεί η απαγόρευση που ισχύει στη χορήγηση μερισμάτων», παρατηρεί η Αντονέλα Σκιαρόνε-Αλιμπράντι, καθηγήτρια της Σχολής Χρηματοπιστωτικών, Τραπεζικής και Ασφαλιστικής στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Ιερής Καρδιάς στο Μιλάνο.
«Διακρίνουμε ένα είδος αντιπαράθεσης στο πώς οι τράπεζες ζητούν ευελιξία στο ρυθμιστικό πλαίσιο και στις προβλέψεις έναντι επισφαλειών, ενώ, παραλλήλως, ζητούν να τους επιτρέπεται η εκ νέου αποδέσμευση μερισμάτων και μπόνους». Στις Ηνωμένες Πολιτείες, επίσης, οι δέκα ισχυρότερες τράπεζες αναθεώρησαν προς τα κάτω τις συνολικές τους προβλέψεις για τα ανεξόφλητα δάνεια στα 6,5 δισ. δολ. κατά το τρίτο τρίμηνο εν συγκρίσει με τα 76,3 δισ. δολ. το πρώτο εξάμηνο. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα λόγω της αδηφαγίας τους ενοχοποιήθηκαν για τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και τώρα οι τραπεζίτες επιθυμούν να μην επαναληφθεί το σενάριο αυτό δίνοντας δάνεια στις πληττόμενες εταιρείες, παρά δίνοντας έμφαση στις αποδόσεις τους. Οι τράπεζες έλαβαν πρωτοφανή βοήθεια από τις Αρχές, εφαρμόζοντας μέτρα που αποδεσμεύουν κεφάλαια, ώστε να μπορέσουν να απορροφήσουν ζημίες ή να χρηματοδοτήσουν δάνεια.
Από μέρους της η πρόεδρος της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ δήλωσε ότι οι τράπεζες πρέπει να συμβάλουν στη χρηματοδότηση όλων των κλάδων της οικονομικής δραστηριότητας και όχι μόνο των κολοσσών, υπογραμμίζοντας την επιδείνωση της οικονομίας της Ευρωζώνης. Προειδοποίησε δε ότι ορισμένες τράπεζες χορηγούν δάνεια σε εταιρείες με λιγότερο ευνοϊκούς όρους και ότι η αίσθηση που έχουν περί ρίσκου τις κάνει απρόθυμες να διαθέσουν πιστώσεις. Αναφορικά τώρα με τα μπόνους, αν και καλύπτουν μικρότερο μέρος από ό,τι τα μερίσματα στις κεφαλαιακές εκροές, παραμένουν ακανθώδες θέμα ήδη από το 2008, ενώ τον Μάρτιο η Τράπεζα της Αγγλίας ζήτησε από τις τράπεζες να μη δώσουν μπόνους σε ρευστό στα υψηλόβαθμα στελέχη τους.
