Το θέμα της ισότητας των φύλων είναι πάντα επίκαιρο και στο κέντρο των συζητήσεων, ειδικά στις επιχειρήσεις. Η συζήτηση θα μπορούσε να ξεκινήσει από την παιδική ηλικία και συγκεκριμένα από τον τρόπο που ο οικογενειακός περίγυρος αντιμετωπίζει ένα αγόρι και ένα κορίτσι που, π.χ. εκδηλώνουν ενδιαφέρον για να παρακολουθήσουν μαθήματα STEM. Στην περίπτωση του αγοριού, η οικογένεια ευχαριστημένη, προβλέπει το μέλλον του μικρού αγοριού, κρίνοντας πως ίσως ακολουθήσει καριέρα μηχανικού ή επιστήμονα. Στην περίπτωση του κοριτσιού, η πρώτη σκέψη δεν περιλαμβάνει την ενθάρρυνση, αλλά αμφιβολίες, τοποθετημένες σε ερωτήσεις τύπου «Είσαι σίγουρη;», «Το σκέφτηκες καλά;». Πρόκειται για ένα ξεκάθαρο δείγμα ανισότητας, το οποίο οφείλεται στα στερεότυπα.
Στην αγορά εργασίας, αυτός ο κύκλος ανισότητας διατηρεί την φαυλότητα του, αλλά με πιο εκκωφαντικό τρόπο. Το φαινόμενο της γυάλινης οροφής (glass ceiling) που περιγράφει τη δυσκολία των γυναικών να αναρριχηθούν στην κορυφή της ηγετικής πυραμίδας στον εταιρικό κόσμο εμφανίζεται ολοένα και πιο δυναμικά. Γι’ αυτό το λόγο οι ειδικοί αντικατέστησαν τον παραπάνω όρο με τη φράση «σπασμένο σκαλί (broken glass)», καθώς η έλλειψη ισότητας και τα στερεότυπα που συνοδεύουν τις γυναίκες στον εργασιακό τους χώρο τις δυσκολεύουν ως προς το να διεκδικούν και να κατακτούν κορυφαίες διοικητικές θέσεις.
Όπως μαρτυράει η παγκόσμια έρευνα του LinkedIn πάνω στην εργασιακή ανισότητα των δύο φύλων, σε αντίθεση με το στάδιο εισόδου σε ένα νέο εργασιακό περιβάλλον, όπου εμφανίζεται μια σχετική αντιστοιχία μεταξύ γυναικών και ανδρών (46% έναντι 54%), στην ανάβαση της ιεραρχίας, η ψαλίδα ανοίγει τρομακτικά επικίνδυνα (25% έναντι 75%).
Πολλές μελέτες και εκθέσεις διεθνών οργανισμών αναδεικνύουν το πρόβλημα και συνηγορούν πως αν και η συζήτηση έχει ανοίξει, οι ρυθμοί προόδου στο θέμα της ισότητας είναι ιδιαίτερα αργοί. Σε πρόσφατη έκθεσή του, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών υποστηρίζουν πως θα χρειαστούν 131 χρόνια για να επιτευχθεί η ισότητα των δύο φύλων στην ηγεσία του εργασιακού τοπίου.
Σε μια περίοδο που οι επιχειρήσεις αναζητούν διαρκώς έμψυχο δυναμικό υλικό με ταλέντα και δεξιότητες, στοιχεία του ΟΟΣΑ επιβεβαιώνουν την έλλειψη γυναικείας εκπροσώπησης, ενώ ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας υπογραμμίζει τις υποβαθμισμένες συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στον εργασιακό τομέα.
H συζήτηση τώρα στρέφεται γύρω από τον ρόλο των επιχειρήσεων απέναντι σε αυτά τα δεδομένα. Τι ενέργειες μπορούν να υλοποιήσουν, προκειμένου να καταστήσουν αυτό το «σκαλί» στερεό για κάθε γυναίκα; Τι τακτικές θα ήταν χρήσιμο να ακολουθηθούν, ούτως ώστε να αναδείξουν τις ικανότητες των γυναικών του εταιρικού κόσμου και να στραφούν προς την ισότητα; Και το πιο σημαντικό: πως θα μπορέσουν να αναδείξουν όλα αυτά τα ζητήματα, για να τα αντιμετωπίσουν;
Τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, καθώς και την επισήμανση των απαραίτητων παρεμβάσεων που πρέπει να εφαρμοστούν, συζήτησαν η Charlotte Foucteau, CEO της Teleperformance Greece, και η Dekyi Boorsma, Director of Customer Service EMEA της Netflix.
Οι εξαιρετικές στρατηγικές recruitment της Teleperformance Greece, καθώς και το συμπεριληπτικό περιβάλλον της εταιρείας που επιτρέπει στις γυναίκες με διαφορετικά στιλ και προσωπικότητες να προβάλουν τις ικανότητες τους με εναλλακτικούς τρόπους, αναδεικνύουν το μονοπάτι που πρέπει να ακολουθηθεί για την ενίσχυση της γυναικείας ηγεσίας.
Η Teleperformance Greece και η Netflix ως εταιρείες, έχουν κινηθεί έμπρακτα στο δρόμο για τη δημιουργία ενός εργασιακού περιβάλλοντος που υποστηρίζει την ανάπτυξη της καριέρας των γυναικών, έχοντας ως εργαλεία την επίγνωση των προβλημάτων. Με αυτόν τον τρόπο, οι γυναίκες δεν πέφτουν σε παγίδες που υποβαθμίζουν την θέση τους, ενώ ταυτόχρονα, χτίζεται ένα σύστημα υποστήριξης και αλληλεγγύης απέναντι στις γυναίκες, το οποίο επιτρέπει και την καλύτερη ανάγνωση και ανάδειξη των στερεοτύπων ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες.
«Οι έπαινοι που λαμβάνουν οι άντρες σχετίζονται με την συναισθηματική τους διαθεσιμότητα, τη συνεργασία και την αυταπάρνηση τους», παρατηρεί η Dekyi Boorsma του Netflix. «Οι γυναίκες δέχονται επαίνους για την έξω απ’τα δόντια αποφασιστικότητα τους, τη στρατηγική τους σκέψη και την ανταγωνιστικότητα τους». Αυτό που έχει όμως σημασία είναι να κατανοήσουν οι άντρες και οι γυναίκες αυτές τις διαφορές για την επίτευξη της ισότητας, σημειώνει στη διάρκεια της συζήτησης.
Το θέμα της αντιμετώπισης των γυναικών όταν αποφασίσουν να γίνουν μητέρες αναδείχθηκε από τη Charlotte Foucteau, η οποία ανέφερε ότι δεν αρκεί η υποστήριξη από την εταιρεία προς τη γυναίκα, αλλά θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που υποστηρίζεται μια γυναίκα από τα κράτη, το νόμο και τις κοινωνίες. Γιατί αν δεν υπάρχουν οι δομές και η υποστήριξη, η γυναίκα θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στη μητρότητα και την καριέρα, ενώ οι άντρες δεν έχουν τέτοια διλήμματα.
Τόσο η Charlotte Foucteau όσο και η Dekyi Boorsma ολοκλήρωσαν τη συζήτηση με μια συγκλίνουσα άποψη: Μόνο αν καταφέρουμε ως κοινωνίες να εξαλείψουμε τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα, οι εταιρείες θα μπορέσουν να απελευθερώσουν στο μέγιστο τις δυνατότητές τους και η κοινωνία μπορεί να προχωρήσει χωρίς όρια.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη τη συζήτηση εδώ:
