Ενα σημαντικό στοιχείο παρουσιάζει σήμερα ύστερα από διεθνή έρευνα το Παγκόσμιο Ινστιτούτο McKinsey Global Institute, με το οποίο τεκμηριώνεται, αλλά και δικαιώνεται, η εμμονή που δείχνει μέσα από τις συχνές και πάντα έγκυρες εκθέσεις του, για την ανάγκη προώθησης της ισότητας των φύλων στην εργασία, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη συμμετοχή των γυναικών στα ανώτερα και στα ανώτατα διοικητικά κλιμάκια των οργανισμών. Με τον τίτλο «How advancing women’s equality can add 12 tril. dollars to Global Growth» η εκτενής αυτή έκθεση μας πληροφορεί ότι «με τη μείωση της παγκόσμιας ανισότητας μεταξύ των φύλων, η συμβολή των γυναικών θα μπορούσε να διπλασιάσει την αύξηση του παγκόσμιου ΑΕΠ ώς το 2025».
Σήμερα οι γυναίκες, είναι δεδομένο πλέον, ότι και μπορούν και θέλουν –κυρίως δικαιούνται– να διεκδικήσουν την ίση συμμετοχή τους στην επαγγελματική και διοικητική κορυφή. Η πορεία όμως είναι μακρύτερη για τις γυναίκες, οι παλιές «συνταγές» δεν επαληθεύονται, τις έχει άλλωστε απορρίψει σχετική έρευνα στο Harvard Business Review. Προτείνει μάλιστα την αναθεώρησή τους μέσα από μαρτυρίες έμπειρων επαγγελματιών συμβούλων του, αλλά καταγράφοντας και την πορεία γυναικών επικεφαλής εταιρειών Fortune 500.
Καταρχήν, οι περισσότερες γυναίκες που διοικούν εταιρείες Fortune 500 δεν ξεκίνησαν έχοντας κάποιο ανταγωνιστικό πλάνο καριέρας. Ενα σημαντικό ποσοστό από τις γυναίκες αυτές -άνω του 20%- εργάζονται στην ίδια την εταιρεία από τότε που τελείωσαν τις σπουδές τους. Οι περισσότερες –άνω του 70% αυτών γυναικών– εργάζοντο στην ίδια την εταιρεία περισσότερα από δέκα χρόνια και γνώριζαν πολύ καλά την εταιρεία που σήμερα τη διοικούν. Αλλά και εκείνες που δεν διέθεταν προϋπηρεσία στην ίδια την εταιρεία, ανέβαιναν την κλίμακα της ιεραρχίας, εργαζόμενες ανά μια δεκαετία σε διαφορετικές εταιρείες. Ωστόσο, ένα στοιχείο, που εμφανιζόταν μόνιμα στην ανάλυση, ήταν ότι η συνέπεια στον στόχο έφερνε τη νίκη. Ο μέσος όρος αρχαιότητας των γυναικών αυτών πριν αναλάβουν CEOs ήταν 23 χρόνια στην ίδια εταιρεία. Ωστόσο, για επιβεβαίωση μελετήθηκε και ένα τυχαίο δείγμα ανδρών CEOs των εταιρειών Fortune 500.
Προέκυψε λοιπόν ότι για τους άνδρες, ο μέσος όρος αρχαιότητας στην ίδια την εταιρεία είναι 15 χρόνια. Που σημαίνει ότι για τις γυναίκες ο δρόμος ανόδου είναι άνω του 50% μακρύτερος από ό,τι για τους άνδρες συναδέλφους τους. Επιπλέον, άνω του 71% των γυναικών, προήχθησαν στη θέση αυτή λόγω αρχαιότητας, έναντι 48% των ανδρών για τον ίδιο λόγο. Είναι μια διαφορά, που μειώνει τον χρόνο των γυναικών για job-hopping όταν βρίσκονται στην αρχή της σταδιοδρομίας τους. Αν και είναι δύσκολο να αποδοθεί αξιόπιστα το γιατί οι γυναίκες διαθέτουν μεγαλύτερο χρόνο προϋπηρεσίας, είτε κατά τι, οι εμπειρίες τους διαφέρουν από αυτές των ανδρών, ωστόσο, με μιαν αισιόδοξη ερμηνεία μπορεί να αποδοθεί στο ότι τις ενθάρρυναν οι ίδιες οι εταιρείες τους, ότι είχαν δυνατούς μέντορες, είτε ότι διέθεταν κάτι το έμφυτο και φυσικό, οι ίδιες αυτές οι γυναίκες.
Η αντίθετη ερμηνεία για τον μεγαλύτερο χρόνο που εμφανίζουν οι γυναίκες έναντι των ανδρών πριν φτάσουν στην κορυφή, θα μπορούσε να τον αποδώσει σε δομές λιγότερο ευνοϊκές για τις γυναίκες, στις προκαταλήψεις που καθυστερούν τις προαγωγές τους, ακόμη και σε τιμωρία τους, εξαιτίας της άδειας μητρότητας που λαμβάνουν. Ανεξάρτητα λοιπόν από το ποιες είναι οι γενεσιουργοί αιτίες, αυτό που πρέπει να αναγνωρίζεται είναι ότι για όλες τις γυναίκες ο δρόμος προς την κορυφή των εταιρειών Fortune 500 είναι μακρύς.
Οπως δείχνει σχετική έρευνα, οι γυναίκες στα πρώτα στάδια της σταδιοδρομίας τους, έχουν αυτοπεποίθηση και φιλοδοξίες να φθάσουν στη κορυφή της διοικητικής πυραμίδας, πολύ μεγαλύτερες από αυτές που έχουν οι άνδρες όταν έχουν ήδη φτάσει στη μεσαία φάση της σταδιοδρομίας τους. Ωστόσο, όταν η σταδιοδρομία των γυναικών προχωρήσει, οι φιλοδοξίες και η αυτοπεποίθηση μειώνονται δραματικά. Εκτός και αν η εταιρεία τους είναι σε θέση να διατηρήσει εκείνα τα κίνητρα που εμπνέουν με φιλοδοξία στις γυναίκες.
Οσο για την παραδοσιακή «συνταγή» για την κατάκτηση της κορυφής από τις γυναίκες, οι συγγραφείς αντιλέγουν ένα προς ένα τα «ζητούμενα» που θέτει, αφού με την έρευνά τους κατέγραψαν ότι μόνο δύο από τις γυναίκες CEO των Fortune 500 έχουν φοιτήσει σε υψηλού κύρους και πασίγνωστα πανεπιστήμια, όπως και 4% των ανδρών.
