Αμύθητα ποσά που μπορεί να ξεπερνούν και τα 800 δισ. δρχ., διαχειρίσθηκε επί δέκα περίπου χρόνια μία από τις πρώτες εταιρείες τυχερών παιγνίων συμφερόντων Σ. Κόκκαλη και θυγατρική της Intralot, η Στιγμιαίο Λαχείο. O πακτωλός αυτός, των εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δρχ., προέκυψε από το ακατάσχετο ξύσιμο των στιγμιαίων λαχνών που διακινήθηκαν και διακινούνται, εν μέσω συνθηκών που δύσκολα μπορούν να ελεγχθούν για να βεβαιωθεί (από ασφαλή μηχανισμό) ότι το Δημόσιο και οι παίχτες (νικητές) αντιμετωπίζονται δίκαια. Κι αυτό γιατί οι χαλαροί μηχανισμοί ελέγχου του «Ξυστό» και τα τρυκ της έκδοσης δελτίων αποστολής αντί τιμολογίων, για μακρό διάστημα κυρίως εξασφάλισαν στους διαχειριστές του «Ξυστό» τεράστια κεφάλαια κίνησης που θα ζήλευαν ακόμα πιστωτικά ιδρύματα! Με αυτό τον τρόπο όσοι κρατούσαν, τζιράριζαν ή τόκιζαν δεκάδες δισεκατομμύρια δρχ. που αργούσαν τεχνηέντως να εκκαθαρισθούν, έκαναν περιουσίες…
Χθες, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. N. Χριστοδουλάκης ανακοίνωσε με καμάρι ότι ο νέος ανάδοχος του νέου Κρατικού Στιγμιαίου Λαχείου, θα αναδειχθεί από διεθνή διαγωνισμό, ο οποίος θα προκηρυχθεί πριν λήξει η δεύτερη σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Κοινοπραξίας Intralot-Scientific Games – ΑΤΡΟΠΟΣ). Αυτή, βάσει των όσων σημειώνονται στο άρθρο 2 λήγει στις 8.9.2003.
Σύμφωνα με πληροφορίες από τον όμιλο του κ. Σ. Κόκκαλη, φαίνεται ότι από την πλευρά της Intralot δεν υπήρχε ενδιαφέρον για ανανέωση της σύμβασης για δεύτερη φορά μετά την κατακύρωση του 1993. Το Ξυστό θεωρείται ως φθίνον τυχερό παίγνιο, που με την παρούσα μορφή του δείχνει να διαγράφει την ίδια ελλειπτική τροχιά του ΠΡΟΠΟ.
Ως εκ τούτου, το think tank του τζόγου στην Intralot έχει ανοίξει πανιά για τον oline τζόγο, δίδει μάχες για την ένταξη και των ελληνικών ομάδων στο Στοίχημα και πιθανώς προετοιμάζεται για νέες αναβαθμίσεις στο δίκτυο του ΟΠΑΠ ή για ένα νέο Ολυμπιακό Ξυστό που θα αντικαταστήσει το «καταραμένο» Ολυμπιακό Βιντεολόττο.
Ως εκ τούτου η ανακοίνωση της διεξαγωγής διεθνούς διαγωνισμού για το νέο Ξυστό έχει να κάνει κυρίως με τις εντυπώσεις που επιζητεί η κυβέρνηση, ίσως και με την έξωθεν καλή μαρτυρία που επιθυμεί να αποκομίσει ο κ. N. Χριστοδουλάκης καταδεικνύοντας, εκ του ασφαλούς, προθέσεις ρήξης με τον άρχοντα του τζόγου.
Για την ιστορία αξίζει να αναφέρουμε τα εξής:
Η πρώτη σύμβαση του Ξυστό συνήφθη στις 8 Σεπτεμβρίου 1993, λίγο πριν πέσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αφού προηγήθηκε, το 1992, πλειοδοτικός διαγωνισμός για τον οποίο πολλά ακούσθηκαν περί προσυμφωνημένων όρων και φωτογραφικών προβλέψεων. H αρχική σύμβαση προέβλεπε την ανάθεση και αποκλειστικότητα στην Κοινοπραξία Στιγμιαίου Λαχείου για πέντε χρόνια, της παραγωγής, διαχείρισης, λειτουργίας και προβολής του Ξυστό με δυνατότητα παράτασής της και την υπέγραψαν ο τότε υφυπουργός Οικονομικών κ. Πέτρος Δούκας και ο κ. Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος της Ιntralot.
Σύντομα, με την αλλαγή της κυβέρνησης αλλά και με την αποκάλυψη ότι ο ανάδοχος τζιράρει με κόλπο και τα κεφάλαια που συμβατικά έπρεπε να αποδίδει σε προσδιορισμένο χρόνο στο Δημόσιο, άρχισαν οι προσφυγές στο Νομικό Συμβούλιο του κράτους, το οποίο δύο φορές γνωμοδότησε υποδεικνύοντας παρανομίες. Υποτίθεται ότι αυτές, στη συνέχεια διευθετήθηκαν, όμως το Ξυστό εξακολούθησε να δίδει την εντύπωση ενός ανεξέλεγκτου εργαλείου του τζόγου, με απαλλαγές από τον ΦΠΑ και με διαφημιστική δυναμική, πολλές φορές κατασταλτική στον έλεγχο που μπορεί να ασκείτο από τα MME. Τον Ιούλιο του 1998 όμως η σύμβαση μεταξύ της κοινοπραξίας Intralot και του Δημοσίου ανανεώθηκε για άλλα πέντε έτη και τροποποιήθηκε με τις υπογραφές του τότε υφυπουργού Οικονομικών Γ. Δρυ και πάλι του κ. K. Αντωνόπουλου.
Σήμερα η εταιρεία του «Ξυστό» Στιγμιαίο Λαχείο έχει ωστόσο διαφορετική από την πρώτη της σύνθεση, καθώς ελέγχεται κατά 50,1% από την Intralot, κατά 23,9% από την GoldeInvestment Trust, κατά 20% από την Intracom και κατά 6% από την Thunder Holding S.A.
