• Το ΣτΕ έκρινε με απόφασή του ότι παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ για δαπάνες ανέγερσης, προσθήκης ή βελτίωσης σε μισθωμένο ακίνητο ανεξάρτητα από τη διάρκεια της μισθωτικής σχέσης. Ειδικότερα, η υπόθεση αναφέρεται στον ΦΠΑ που επιβαρύνει τα επενδυτικά αγαθά, στα οποία, σύμφωνα με ορισμό που δίδεται στον Κώδικα ΦΠΑ, περιλαμβάνονται και οι κατασκευές σε ακίνητα τρίτων υπό την προϋπόθεση χρήσης του ακινήτου βάσει οποιασδήποτε έννομης σχέσης για διάρκεια εννέα ετών. Το ΣτΕ βασίστηκε σε προηγούμενη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης (C-98/07), που διευκρίνισε ότι η δυνατότητα που παρέχεται στα κράτη-μέλη να ορίζουν την έννοια των επενδυτικών αγαθών αφορά αποκλειστικά και μόνο τον διακανονισμό των εκπτώσεων και, άρα, δεν θίγει τηνδιάταξη που προβλέπει το δικαίωμα έκπτωσης. Υπό το πρίσμα αυτό ερμήνευσε τις διατάξεις του ν. 1642/1986 (Πρώην Κώδικα ΦΠΑ) και έκρινε ότι εσφαλμένα το εφετείο είχε δεχθεί ότι δεν ήταν δυνατή η έκπτωση του φόρου δαπανών της προσφεύγουσας, επειδή τα μισθωτήρια που αφορούσαν τη χρήση του ακινήτου είχαν διάρκεια έξι και όχι εννέα ετών. Συνεπώς, το ΣτΕ αναίρεσε την απόφαση του εφετείου και έκανε δεκτό ότι η επιχείρηση έχει δικαίωμα έκπτωσης του φόρου που επιβαρύνθηκαν οι δαπάνες ανέγερσης, προσθήκης ή βελτίωσης υφιστάμενων κτιρίων που πραγματοποίησε σε μισθωμένο ακίνητο ανεξάρτητα από τη διάρκεια της μισθωτικής σχέσης, εφόσον το χρησιμοποιεί (ή κατά το μέρος που το χρησιμοποιεί) για πραγματοποίηση της οικονομικής της δραστηριότητας (ΣτΕ 1108/2021).
• Η δωρεάν διάθεση αγαθών, όπως τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα ή άλλα αγαθά, που θεωρούνται ακατάλληλα προς πώληση ή αξιοποίηση, σε ειδικούς φορείς προκειμένου να διανεμηθούν σε ευπαθείς ομάδες δεν αποτελεί φορολογητέα πράξη για σκοπούς ΦΠΑ και συνεπώς δεν υπόκειται σε ΦΠΑ. Η διάταξη αυτή θεσπίστηκε με σκοπό αφενός την πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων και την ενίσχυση της περιβαλλοντικής προστασίας, και αφετέρου την ανακούφιση των κοινωνικά ευπαθών και ευάλωτων ομάδων. Τα αγαθά αυτά, πλην εκείνων που υπόκεινται σε ειδικούς φόρους κατανάλωσης, θα πρέπει να διατίθενται σε ειδικούς φορείς που προβλέπει ο νόμος, όπως σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν συσταθεί νόμιμα στην Ελλάδα και έχουν αποδεδειγμένα φιλανθρωπικό ή κοινωφελή σκοπό, προκειμένου στη συνέχεια, εφόσον δεν θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία, να διανεμηθούν χωρίς αντάλλαγμα, αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Διευκρινίζεται ότι πρόκειται για αγαθά που θεωρούνται ότι δεν είναι κατάλληλα προς πώληση ή αξιοποίηση από την επιχείρηση, ιδίως λόγω λαθών ή ελαττωμάτων ή ελλείψεων στη συσκευασία, την επισήμανση ή το βάρος, ή λόγω απόσυρσης από την αγορά ή λόγω εγγύτητας προς την ημερομηνία λήξης ή λόγω αστοχιών σε σχέση με τις προδιαγραφές του παρασκευαστή ή του πελάτη, ιδίως διαφοροποίηση ως προς το χρώμα, το μέγεθος, το σχήμα και τη σύσταση.
• Παράλληλα προβλέπεται φορολογικό κίνητρο για το φυσικό πρόσωπο – δωρητή που επιθυμεί να δωρίσει τρόφιμα στους παραπάνω ειδικούς φορείς για να διανεμηθούν σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, εφόσον δεν τίθεται σε κίνδυνο η δημόσια υγεία. Ειδικότερα παρέχεται μείωση του ποσού του φόρου εισοδήματος του φυσικού προσώπου κατά ποσοστό είκοσι τοις εκατό (20%) επί των δωρεών τροφίμων. Η έκπτωση θα χορηγείται με την εκκαθάριση της ετήσιας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος του φυσικού προσώπου. Σε κάθε περίπτωση, το συνολικό ποσό της μείωσης του φόρου εισοδήματος δεν δύναται να υπερβαίνει το πέντε τοις εκατό (5%) του φορολογητέου εισοδήματος του δωρητή.
• Είναι νόμιμη η χορήγηση μόνιμης άδειας διαμονής επενδυτή («golden visa») σε φυσικά πρόσωπα που αγοράζουν ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα και καταβάλλουν το αντίστοιχο τίμημα σε πωλητές οι οποίοι δεν έχουν γίνει ακόμη κύριοι του ακινήτου κατά τον χρόνο της καταβολής του τιμήματος. Πιο συγκεκριμένα, το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έκρινε κατά πλειοψηφία με πρόσφατη γνωμοδότησή του ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση «golden visa» σε πολίτες τρίτων χωρών, αγοραστές ακινήτων στη χώρα μας, οι οποίοι προέβησαν στην καταβολή του (συνόλου ή μέρους) τιμήματος αγοράς στους πωλητές πριν από την κατάρτιση του αγοραπωλητηρίου συμβολαίου, σε χρόνο κατά τον οποίο οι τελευταίοι δεν είχαν ακόμη καταστεί κύριοι της μετέπειτα πωληθείσας από τους ιδίους ακίνητης περιουσίας.
Πηγή: Grant Thornton
