Νέα επιδείνωση των συνθηκών στην αγορά κατοικίας αναμένεται να σηματοδοτήσει ο νέος κύκλος ανακεφαλαιοποίησης και ανακατατάξεων στον τραπεζικό κλάδο, ως αποτέλεσμα των κεφαλαιακών ελέγχων και της έλλειψης ρευστότητας. Οπως σημειώνουν στελέχη της αγοράς ακινήτων, η εκ νέου ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών, σε συνδυασμό με τον αυξανόμενο όγκο «κόκκινων» στεγαστικών δανείων, αλλά και το ζήτημα των πλειστηριασμών, έχουν συνθέσει ένα ακόμα λίαν δυσμενές σκηνικό στην κτηματαγορά.
Οι εν λόγω εξελίξεις θα σημάνουν την περαιτέρω αποστασιοποίηση των τραπεζών από τη χρηματοδότηση αγοραπωλησιών ακινήτων, πλην όσων ενδιαφερόμενων αγοραστών διαθέτουν εξαιρετική πιστοληπτική ικανότητα. Αλλωστε, οι περισσότεροι αναμένουν την επιβολή ακόμα πιο αυστηρών κριτηρίων δανειοδότησης εντός των επόμενων μηνών και μέχρι να βελτιωθούν σημαντικά οι συνθήκες στον τραπεζικό κλάδο.
Σημειωτέον ότι ήδη η απουσία τραπεζικής χρηματοδότησης έχει σημάνει την επιστροφή των μετρητών στην κτηματαγορά τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος (ΤτΕ), το 2014, μόλις το 20% των συναλλαγών κατοικιών πραγματοποιήθηκαν με τραπεζική χρηματοδότηση. Το αντίστοιχο ποσοστό το 2009 ήταν 82%, δείγμα του ότι έχουν έρθει τα «πάνω-κάτω» στον κλάδο. Επιπλέον, το μέσο ποσοστό δανειοδότησης δεν ξεπέρασε το 35% της συνολικής αξίας του ακινήτου, έναντι 70% το 2009. Με βάση τα σημερινά δεδομένα, θα πρέπει να αναμένεται και νέα πτώση των παραπάνω ποσοστών, πιθανώς στο 15% για τις συναλλαγές που περιλαμβάνουν τραπεζική συμμετοχή και στο 25-30% για το ύψος του δανείου σε σχέση με τη συνολική αξία του ακινήτου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι πλέον η αγορά κατοικίας έχει συμπληρώσει έξι διαδοχικά χρόνια πτώσης, οδεύοντας ολοταχώς προς τον έβδομο χρόνο, καθώς ούτε φέτος θα πρέπει να αναμένεται κάποια βελτίωση. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό της ελληνικής αγοράς κατοικίας παραμένει η υπερπροσφορά και η αναιμική ζήτηση. Σύμφωνα μάλιστα με στελέχη της αγοράς, το 2014 ενισχύθηκε το απόθεμα των απούλητων κατοικιών που εκτιμάται ότι κινείται μεταξύ 200.000 και 250.000 πανελλαδικά, κυρίως λόγω της μεγάλης αύξησης της προσφοράς προς πώληση παλαιών κατοικιών για μια σειρά λόγων, όπως π.χ. αδυναμία ενοικίασής τους, υπέρμετρη φορολογική επιβάρυνση, ή ανάγκες ρευστότητας λόγω κρίσης. Ταυτόχρονα, οι συναλλαγές συνέχισαν να υποχωρούν. Με βάση τις εκτιμήσεις που πραγματοποιήθηκαν σε κατοικίες με τη διαμεσολάβηση του τραπεζικού συστήματος, η πτώση αγγίζει το 78,1% από το 2010 μέχρι το τέλος του 2014.
