Η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα ευαγγελίζεται πως τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει τη δεύτερη τετραετία είναι διαφορετικής φύσης από την πρώτη, όπου το βασικό ζητούμενο ήταν «η επιστροφή στην κανονικότητα». Στην αγορά εργασίας, που αποτελεί πάντα σημαντική μετοχή στο πολιτικό χρηματιστήριο, η πτώση της ανεργίας αποτελεί σημαντική κατάκτηση. Ομως δεν φτάνει, καθώς νέες προκλήσεις ξεπροβάλλουν σε μια εποχή που η αγορά εργασίας αλλάζει ραγδαία και έχουν δημιουργήσει νέες ανάγκες. Το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης, που είναι εποπτευόμενος φορέας του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης, η Αρχή του Ελληνικού Στατιστικού Συστήματος και ο Σύνδεσμος Εξαγωγέων (ΣΕΒΕ) πραγματοποίησαν πριν από έναν μήνα, τον Ιούλιο, συλλογή στοιχείων με στόχο την αποτύπωση και χαρτογράφηση των αναγκών των ελληνικών επιχειρήσεων σε ανθρώπινο δυναμικό για το 2024. Η έρευνα, που παρουσιάζει αποκλειστικά σήμερα η «Κ» και στην οποία συμμετείχαν συνολικά 1.600 επιχειρήσεις όλων των μεγεθών, αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο για την κυβέρνηση, καθώς παρέχει μια σαφή εικόνα των προκλήσεων και των τάσεων στην αγορά εργασίας στις ελληνικές επιχειρήσεις.
Τα συμπεράσματα
Από την έρευνα προκύπτουν οκτώ βασικά συμπεράσματα, ιδιαίτερα σημαντικά για το πώς διαμορφώνεται πλέον η αγορά εργασίας.
1. Αναζήτηση προσωπικού: το 63% των επιχειρήσεων της έρευνας βρίσκεται σε φάση αναζήτησης προσωπικού. Αυτό το υψηλό ποσοστό αναδεικνύει τη δυναμική που υπάρχει στην αγορά εργασίας.
2. Γιατί αναζητούν εργαζομένους: η πλειονότητα των επιχειρήσεων, συγκεκριμένα το 52,4%, αναζητεί προσωπικό λόγω ανάπτυξης της επιχείρησης είτε από την αύξηση των πωλήσεων είτε από την επέκτασή της, συχνά εξαιτίας της έγκρισης χρηματοδοτήσεων. Στον αντίποδα, μόνο το 11,3% των επιχειρήσεων αναζητεί προσωπικό για την κάλυψη προσωρινών ή εποχικών αναγκών, κάτι που υποδηλώνει μια σταθερότερη προσέγγιση στις προσλήψεις.
Εστιάζουν στην πρόσληψη προσωπικού με μικρή προϋπηρεσία, έως πέντε έτη, ενώ προσφέρουν μισθό έως 1.500 ευρώ.
3. Τι προσωπικό αναζητούν: ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι πως το 43,6% των επιχειρήσεων αναζητεί επαγγελματίες υψηλής εξειδίκευσης. Αυτή η κατηγορία περιλαμβάνει επιστήμονες πληροφορικής, οικονομολόγους, μηχανικούς και άλλους ειδικούς τομείς, ενώ το ποσοστό που αναζητεί ανειδίκευτους εργάτες ανέρχεται στο 29,6%. Τα ποσοστά δείχνουν την ανάγκη για εργατικό δυναμικό όλων των ταχυτήτων.
4. Ισότητα φύλων και μισθοί: οι περισσότερες επιχειρήσεις εστιάζουν στην πρόσληψη προσωπικού με μικρή προϋπηρεσία, έως πέντε έτη, και προσφέρουν μισθό έως 1.500 ευρώ. Ενδιαφέρον έχει πως τρεις στις τέσσερις επιχειρήσεις αναζητούν προσωπικό ανεξαρτήτως φύλου, ενώ στην αναζήτηση συμπεριλαμβάνεται κάποια μορφή πιστοποιημένων γνώσεων, υπογραμμίζοντας την αξία της κατάρτισης και της εκπαίδευσης.
5. Πρόσληψη Ελλήνων του εξωτερικού: το 14,9% των επιχειρήσεων δήλωσε ότι έχει προσλάβει άτομα που επαναπατρίστηκαν κατά την τελευταία τριετία, δείχνοντας μία μικρή αλλά υπαρκτή τάση για σταδιακή επιστροφή Ελλήνων από το εξωτερικό. Το ποσοστό μεγαλώνει ακόμη περισσότερο και φτάνει το 25% ανάμεσα στις εταιρείες που ζήτησαν συνεργάτες από τη γενιά του brain drain.
6. Δυσκολία εύρεσης προσωπικού: το 76,7% πάντως των επιχειρήσεων δήλωσε ότι αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εύρεση κατάλληλου προσωπικού, με κύριους παράγοντες την απουσία κατάλληλων δεξιοτήτων ή προϋπηρεσίας και την έλλειψη ενδιαφέροντος από τους υποψηφίους.
7. Τέλος, 56,7% των επιχειρήσεων εκτιμούν ότι χρειάζεται καλύτερη και αποτελεσματικότερη σύνδεση εκπαιδευτικών φορέων και επιχειρήσεων, υπογραμμίζοντας τη σημασία της συνάφειας μεταξύ των δεξιοτήτων που αναπτύσσονται στην εκπαίδευση και αυτών που ζητούνται στην αγορά εργασίας. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η Γερμανία αναδεικνύεται ως το πρότυπο εργασιακού πλαισίου στην Ε.Ε., με πρακτικές που θα πρέπει να υιοθετηθούν από τις ελληνικές επιχειρήσεις για την ενίσχυση της απασχόλησης.
Η χαρτογράφηση των αναγκών των επιχειρήσεων, όπως έγινε από το ΕΚΤ υπό τη διεύθυνση του Κυριάκου Τολιά σε συνεργασία με τον Συμεών Διαμαντίδη του ΣΕΒΕ, με πρωτοβουλία του υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης και του αρμόδιου υφυπουργού Κωνσταντίνου Κυρανάκη, αποκαλύπτει σημαντικές πτυχές της ελληνικής αγοράς εργασίας και ταυτόχρονα μπορεί να αποτελέσει οδηγό πολιτικών παρεμβάσεων, αφού για πρώτη φορά γίνεται τόσο αναλυτική καταγραφή των αναγκών των επιχειρήσεων.
