Τριαντάφυλλος Λιλόγλου
«Είμαστε ένας λαός του οποίου η συνείδηση εξαγοράστηκε με ΕΟΚικά
πακέτα»
Tης Αννας Γριμανη
EIKONOΓPAΦHΣH: Τιτινα Χαλματζη
Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Δεν είναι το ίδιο για όλους. Για κάποιους σημαίνει να ασπαστείς και
να θαυμάσεις τον Αριστοτέλη και τον Πλάτωνα, τον Φεραίο και τον
Κοραή, τον Παλαμά και τον Καζαντζάκη ή τον Παπανικολάου και τον
Νανόπουλο. Για άλλους πάλι, που δυστυχώς είναι πολλοί, η
ελληνικότητα μεταφράζεται στη νοοτροπία να παρκάρεις στο πεζοδρόμιο
το αδήλωτο 4Χ4, για να πιεις φραπέ στο παράνομο παραλιακό μαγαζί
του εξαδέλφου σου.
Πώς φτάνει σε εσάς η κρίση της Ελλάδας;
Από τους δικούς μας ανθρώπους που ανελέητα βιώνουν στο πετσί τους
την παραφροσύνη των λογικοφανών πολιτικών επιχειρημάτων.
Ποιος φταίει;
Ητανε στραβό το κλήμα, το ’φαγε κι ο γάιδαρος, όπως λέει η
παροιμία. Είμαστε ένας λαός του οποίου η συνείδηση εξαγοράστηκε με
ΕΟΚικά πακέτα, που έχασε τις αξίες και τα ιδανικά του στο όνομα του
ψευδοσοσιαλισμού και έγινε σχεδόν λούμπεν πολιτικά – σε έκδοση
καμπριολέ. Ετσι κατέληξε βορά στα καπιταλιστικά ροτβάιλερ που
κερδίζουν ανεβοκατεβάζοντας τους οικονομικούς ρυθμούς και αγοράζουν
φθηνά για να πουλάνε ακριβά. Και η μεγάλη πληγή: η τηλεόραση, αυτό
το «γκαιμπελικό» κατασκεύασμα που γαλούχησε γενιές απολιτικών
ατόμων, προσκολλημένων σε ιδεολογήματα ανείπωτης βλακείας, με
ατσαλένια κομματική συνείδηση.
Πώς φαντάζεστε τον Ελληνα της μετά την κρίση εποχής;
Ελπίζω ότι αυτή η καταστροφή θα ταρακουνήσει εκείνους τους
εγκεφάλους που έχουν δυνατότητες μιας κοινωνικής επανεκκίνησης –
είναι αρκετοί, αλλά θα πρέπει να σηκώσουν τις γροθιές τους ενάντια
στη μετριότητα που κυβερνά την Ελλάδα εδώ και 30 χρόνια.
Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Τη θέα, από το Πήλιο, των γρι-γρι που επιστρέφουν το ξημέρωμα –
απόλυτη γαλήνη. Σκέφτομαι: βάλε κι έναν ελληνικό καφέ και άσε με να
πεθάνω εδώ…
Η υπέροχη εκδοχή των Ελλήνων.
Οι χιλιάδες σκληρά εργαζόμενοι οικογενειάρχες, που στύβουν την
πέτρα για να δώσουν στα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον.
Ο,τι με απογοητεύει.
Οι άλλοι τόσοι λουφαδόροι, μίζεροι, κουτοπόνηροι δικτατορίσκοι, που
με κάθε τρόπο κατορθώνουν πάντοτε να γίνονται «το σύστημα».
Με ποια ταυτότητα οι Ελληνες περιέρχονται τον σύγχρονο
κόσμο;
Με περηφάνια για το παρελθόν, ντροπή για το παρόν και ελπίδα για το
μέλλον.
Παράγει πολιτισμό ο σημερινός Ελληνας ή είναι προσκολλημένος
σε μια ρητορική ελληνικότητα;
Είναι πολλοί οι σημερινοί υπέροχοι Ελληνες που παράγουν πολιτισμό.
Το κακό είναι ότι, εάν δεν πρωταγωνιστείς σε σίριαλ ή δεν τραγουδάς
σε ριάλιτι, δύσκολα «υπάρχεις». Πάντως, όσοι νομίζουν ότι έχουμε
εξοφλήσει το πολιτισμικό μας χρέος λόγω Σοφοκλή και Ηράκλειτου και
τώρα θα έπρεπε να λαμβάνουμε τους τόκους, πλανώνται πλάνην
οικτράν.
Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου.
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Η Οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη – ορίστε την.
Και ξανά προς τη δόξα τραβά! Αλλά ας επιδιώξουμε τη δόξα που
ονειρεύονταν ο Καποδίστριας και ο Βενιζέλος, όχι αυτή των σύγχρονων
πολιτικών. Εάν ο Ελληνας βρει ξανά το χαμένο του φιλότιμο, τότε όλα
θα πάνε καλά.
* O Τριαντάφυλλος Λιλόγλου είναι επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας
Μοριακών Βιοδεικτών και λέκτορας Μοριακής Ογκολογίας στην Ιατρική
Σχολή του Πανεπιστημίου του Λίβερπουλ στη Μεγάλη Βρετανία.
