Της Αννας Γριμάνη
H ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Eχω δυσκολία να καταλάβω αυτές τις έννοιες. Ξέρω από τον εαυτό
μου ότι άλλοτε είμαι πολύ υπερήφανος που είμαι Eλληνας και άλλοτε
αισθάνομαι πολύ αμήχανα. Πιστεύω ότι είμαστε ικανοί, ικανότατοι για
πολύ μεγάλα πράγματα και σαν άτομα και όταν συσπειρωνόμαστε ως
έθνος. Και άλλες φορές ξεχνιόμαστε. Ακριβώς τότε είναι που
«τσούζει» πιο πολύ: έχοντας κάνει όλα αυτά τα υπέροχα, αναρωτιέσαι
«μα είναι δυνατόν να αλλάζουμε τόσο δραστικά συμπεριφορές, να
έρχονται τα πάνω-κάτω;» Ισως και αυτό, όμως, να βρίσκεται στο
κύτταρό μας.
Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Μια πολύ μικρή φράση που ακούω καμιά φορά στο τηλέφωνο από
αγαπημένα μου πρόσωπα: «Ελα μου, τι κάνεις;»
Η υπέροχη εκδοχή του Ελληνα.
Η προ και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας
περίοδος. Ελαμπαν οι Ελληνες, έλαμπε η Ελλάδα.
Αυτό που με χαλάει.
Η αμέσως μετέπειτα περίοδος. Αναρωτιέσαι «πού κρύφτηκαν αυτοί οι
υπέροχοι άνθρωποι;»
Προσόν ή μειονέκτημα να είσαι Ελληνας σήμερα;
Δυστυχώς ή ευτυχώς, τα πράγματα δεν είναι άσπρο ή μαύρο. Σίγουρα
οι Ελληνες έχουμε κάνει τεράστια βήματα μέσα σε 150 χρόνια. Καμιά
φορά, βλέποντας τις χρονολογίες σύνθεσης ορισμένων μοναδικών
μουσικών έργων, όπως το 1787, σκέφτομαι ότι ακριβώς τότε που ένας
Μότσαρτ έγραφε τον Ντον Τζιοβάνι, η Ελλάδα ήταν μια ξεχασμένη
επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…
Παράγει πολιτισμό ο Ελληνας της νέας εποχής ή μένει κολλημένος
σε μια ρητορική ελληνικότητα;
Αναμφισβήτητα παράγουμε έργο πολύ και μεγάλο. Πόσοι και πόσοι
επιστήμονες και διανοούμενοι διαπρέπουν στα πανεπιστήμια όλου του
κόσμου, πόσοι και πόσοι καλλιτέχνες θριαμβεύουν στις διεθνείς
σκηνές. Εχω την αίσθηση ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλοι αυτοί οι
Ελληνες, δεν μένουν καθόλου μα καθόλου κολλημένοι σε μια ρητορική
ελληνικότητα. Είναι οι άνθρωποι που κοιτάζουν το σήμερα και το
αύριο και όχι το χθες.
Με ποια ταυτότητα οι Ελληνες περιέρχονται στον σύγχρονο
κόσμο;
Με την ελληνική τους ταυτότητα που κάνει δύσκολη την ζωή των
τελωνειακών καθώς προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν τα Ελληνικά.
Ο Ελληνας ποιητής μου.
Ο Καβάφης.
Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου.
Δεν έχω.
Η Οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη – ορίστε την.
Οι θάλασσες. Αυτές είναι οι οδοί που πάντα ήξεραν άριστα οι
Ελληνες και που συνεχίζουν να τις γνωρίζουν σαν τη χούφτα τους.
* Ο διεθνούς φήμης πιανίστας Γιάννης Βακαρέλης, καλλιτεχνικός
διευθυντής του Μουσικού Φεστιβάλ Ναυπλίου, ζει μόνιμα στο
Παρίσι.
