EIKONOΓPAΦHΣH: Τιτινα Χαλματζη
Tης Αννας Γριμανη
H ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Αρχίζει ως αίσθημα, αλλά στην πορεία γίνεται συνείδηση και στάση
ζωής.
Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Τον ξεπερασμένο πια στη χώρα μας ελληνικό καφέ με ένα νόστιμο
σπιτικό γλυκό του κουταλιού.
Η υπέροχη εκδοχή του Ελληνα.
Εκείνος που δουλεύει με μεράκι, είναι φιλότιμος, σεμνός,
πειθαρχημένος και λίγο πεισματάρης, που μοχθεί για να δώσει στα
παιδιά του ό,τι αυτός στερήθηκε. Η εντελώς ανιδιοτελής αυτή
νοοτροπία θεωρώ ότι είναι στο DNA του Ελληνα και ως στοιχείο
σίγουρα μας διαφοροποιεί από άλλες κοινωνίες.
Αυτό που με χαλάει.
Η αδικαιολόγητη και εντελώς επικίνδυνη έλλειψη σεβασμού που
δείχνουμε στο περιβάλλον και στους φυσικούς πόρους. Στάση εντελώς
ασυμβίβαστη με την καθαριότητα και τη νοικοκυροσύνη που
χαρακτηρίζει συνήθως τα σπίτια μας. Επίσης, με ενοχλεί η υιοθέτηση
ενός ξενόφερτου τρόπου ζωής, καθ’ όλα έξω από την παράδοσή μας, στο
όνομα του εκμοντερνισμού.
Προσόν ή μειονέκτημα να είσαι Ελληνας σήμερα;
Αν δεχτούμε ότι όλοι κρινόμαστε, όχι για την καταγωγή μας ή για
το ποιοι είμαστε, αλλά για τις πράξεις και το δημιουργικό μας έργο,
το να είσαι Ελληνας δεν είναι ούτε πλεονέκτημα ούτε μειονέκτημα.
Εξαρτάται από το πώς επενδύουμε στην κληρονομιά αυτή και πώς την
αξιοποιούμε ευρύτερα στη ζωή μας.
Παράγει πολιτισμό ο Ελληνας της νέας εποχής ή μένει
προσκολλημένος σε μια ρητορική ελληνικότητα;
Στο πεδίο της επιστήμης και της τεχνολογίας, όπου και κινούμαι,
μπορώ να κρίνω ότι ο σύγχρονος Ελληνας δημιουργεί και παράγει έργο
εφάμιλλο με αυτό των Αμερικανών ή των Ευρωπαίων επιστημόνων και
συχνά υπό αντίξοες συνθήκες δομής και πόρων.
Με ποια ταυτότητα οι Ελληνες περιέρχονται τον σύγχρονο
κόσμο;
Με αυτήν του παγκόσμιου πολίτη, σ’ έναν κόσμο που γίνεται όλο
και πιο επίπεδος.
Το ελληνικό μου «γιατί» κι ένα «πρέπει» που πέταξα.
Γιατί αυτή η αδιαφορία για το φυσικό μας περιβάλλον; Γιατί η
νεομοδίτικη μανία να γίνουμε πλούσιοι κι ακόμη να επιδείξουμε τα
πλούτη μας; Αναφορικά με το «πρέπει», πέταξα ότι ως καθηγητής
«πρέπει» να ξέρω την απάντηση σε κάθε ερώτηση που μου κάνουν οι
μαθητές μου.
Ο Ελληνας ποιητής μου.
Ο Τίτος Πατρίκιος. Ο λυρισμός στην ποίησή του υπερβαίνει, κατά
την άποψή μου, τα «ηρωικά» χρόνια και τις καταστάσεις που
βίωσε.
Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου.
«Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία». Από την αρχή κατάλαβα την
απαίτηση για την τόλμη, αλλά μόνο πρόσφατα άρχισα να νιώθω την αξία
της αρετής.
Η Οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη – ορίστε την.
Ελπίζω να είναι ένας «μακρύς δρόμος, γεμάτος περιπέτειες,
γεμάτος γνώσεις» σε ένα χάρτη με λιγότερα σύνορα, σ’ έναν κόσμο με
λιγότερα τείχη. Ενας δρόμος χωρίς αποκλεισμούς και με ίσες
ευκαιρίες για όλους.
* Ο Μανόλης Γιαννέλης είναι διακεκριμένος καθηγητής (Chair
Professor) στο Πανεπιστήμιο Cornell, πρόεδρος του τμήματος
Επιστήμης και Μηχανικής των Υλικών και συνδιευθυντής του Κέντρου
για την Ενέργεια και την Αειφόρο Ανάπτυξη.
