EIKONOΓPAΦHΣH: Τιτινα Χαλματζη
Tης Αννας Γριμανη
Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Είναι αλληλένδετα. Ενα αίσθημα που γίνεται συνείδηση και
τούμπαλιν. Εξάλλου, πότε αυτά τα διαχωρίσαμε ως Ελληνες;
Πώς φτάνει σ’ εσάς η κρίση της Ελλάδας;
Η κρίση είναι μια φυσική, μαθηματική συνέπεια του να δανείζεσαι
και να σπαταλάς αντί να επενδύεις στο μέλλον. Η έκπληξη ήταν ότι
καθυστέρησε τόσο να φανεί. H κρίση εμπεριέχει την έννοια του
κινδύνου, όμως προτιμώ να βλέπω τις καταστάσεις υπό το πρίσμα των
ευκαιριών για την κάποτε καλυτέρευση του τόπου μας.
Ποιος φταίει;
Οι κακουχίες από την πυκνή σύγχρονη ιστορία μας, η αναζήτηση της
γρήγορης και εύκολης λύσης για μια πλουσιοπάροχη ζωή, οι εκλογές
που δωροδόκησαν με αυτό το όνειρο τους ψηφοφόρους και οι ψηφοφόροι
που δέχτηκαν τη δωροδοκία χωρίς να ερωτούν για την πηγή των
παροχών. Η συστηματική κατάργηση αξιών, σημαντικών για τη
λειτουργία του κράτους. Και η ατιμωρησία.
Πώς φαντάζεστε τον Ελληνα της μετά την κρίση εποχής;
Φαντάζομαι έναν Ελληνα αναγεννημένο, με πιο κριτική σκέψη και με
όρεξη να δημιουργήσει, χωρίς να εναποθέτει τη ζωή του στην εκάστοτε
κυβέρνηση. Εναν Ελληνα που, κατά τον Κένεντι, θα ρωτάει «τι έχει να
κάνει αυτός για την πατρίδα του;» και δεν θα νοιάζεται μόνο για τις
παροχές από το κράτος. Εναν Ελληνα ηθικό, που θα επιλέγει για
πολιτικούς εκπροσώπους του όχι εκείνους που τον εξυπηρετούν
ατομικά, αλλά συλλογικά, που δεν θα σκέφτονται μόνο την επόμενη
ημέρα ή τετραετία, αλλά τη δυνατότητα να χτίσουν ένα δυνατό
μέλλον.
Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Το κουτί με τις σοκολάτες ΙΟΝ που συστηματικά έφερνε ο παππούς
στο σπίτι, σαν απόλυτο δείγμα αγάπης και φροντίδας προς τα εγγόνια
του.
Η υπέροχη εκδοχή των Ελλήνων.
Ο υπέροχος Ελληνας είναι λάτρης της ζωής, του ήλιου και της
θάλασσάς του, της οικογένειας και του συνανθρώπου. Είναι, ακόμη,
ένας ικανός δημιουργός, ένας ασύλληπτος ταξιδευτής, ένας
Οδυσσέας.
Ο,τι με απογοητεύει.
Να γινόμαστε φτωχοί σε μια πλούσια και πανέμορφη χώρα, να
μοιρολατρούμε, να στέκουμε αποπροσανατολισμένοι, δίχως αξίες, δίχως
να συμφωνούμε για το πώς θα πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας.
Εμείς, που με μια πεποίθηση κοινού σκοπού, θα ήμαστε πρότυπο
ευμάρειας – γιατί με οργάνωση θα ήταν εύκολο να ευημερούμε.
Με ποια ταυτότητα οι Ελληνες περιέρχονται τον σύγχρονο
κόσμο;
Κάθε σύγχρονη ελληνική ταυτότητα αλλάζει διαρκώς με την εποχή
και την κατάσταση του κράτους που την «εκδίδει». Οπως όλα τα
στερεότυπα, δεν είναι δυνατόν να αντικατοπτρίσει την ολότητα ενός
ιστορικά σύνθετου έθνους σαν το δικό μας. Ο φιλόξενος και έξω
καρδιά Ελληνας, από θύμα του οικονομικού συστήματος μετατρέπεται,
στις αντιλήψεις των καιρών, σε καταχραστή ευρωπαϊκών πόρων.
Παράγει πολιτισμό ο σημερινός Ελληνας ή είναι προσκολλημένος
σε μια ρητορική ελληνικότητα;
Η έννοια της «ανθρωπιάς» δεν υπάρχει σε πολλά λεξιλόγια και
θεωρώ ότι αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά του
πολιτισμού μας, μας διαφοροποιεί. Και πρέπει πάση θυσία να τη
διατηρήσουμε, υποστηρίζοντάς τη με άλλα παραδοσιακά στοιχεία
πολιτισμού.
Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου.
Η οικογένειά μου, οι φίλοι μου και το ελληνικό καλοκαίρι
μου.
Η Οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη – ορίστε την.
Σε ποια εποχή; Σήμερα η σημαία μας «κυματίζει» καθημερινά στον
διεθνή Τύπο σαν παράδειγμα προς αποφυγή – σε κάποιο χρόνο ευελπιστώ
να είναι το παράδειγμα προς μίμηση. Περιμένω τον τίτλο που θα λέει:
«Crisis is Greek word; the world should now learn one more:
«Anagenesis»».
*Ο Βασίλης Ντζιαχρήστος είναι επικεφαλής του Ινστιτούτου
Βιολογικής και Ιατρικής Απεικόνισης του Τεχνικού Πανεπιστημίου του
Μονάχου και του Ερευνητικού Κέντρου Χέλμχολτς στη Γερμανία.
