EIKONOΓPAΦHΣH: Τιτινα Χαλματζη
Tης Αννας Γριμανη
Η ελληνικότητα είναι αίσθημα ή συνείδηση;
Είναι η ψυχή μας, αυτή που γεννήθηκε και διαμορφώθηκε στη μάνα
γη, που σμιλεύτηκε μες στα αρχαία μάρμαρα και από τα διδάγματα των
πατέρων, αυτή που μας καθοδηγεί σαν φάρος στα πέρατα του κόσμου. Σε
ξένες πατρίδες η ελληνικότητα καθορίζει την ταυτότητά μας, ρέει,
νομίζεις, στο αίμα μας, δίνοντάς μας τη δύναμη να κρατήσουμε
ζωντανό το αίσθημα της ελπίδας.
Πώς φτάνει σ’ εσάς η κρίση της Ελλάδας;
Με αβάσταχτη πίκρα για τις τόσες χαμένες ευκαιρίες, για τα όσα
εκχωρήσαμε δίχως δεύτερες σκέψεις και για τις σβησμένες προσδοκίες
ενός περήφανου λαού που, αποκαμωμένος, δείχνει πια ότι απώλεσε τα
αντανακλαστικά αντίδρασης και δημιουργίας.
Ποιος φταίει;
Ο καθένας μας σηκώνει το μερτικό ευθύνης του σε αυτή την
ιστορία, καθώς ως νεοέλληνες κλειστήκαμε στο κέλυφος της
ατομικότητάς μας, ξεχάσαμε ότι η ευημερία μπορεί να έρθει μόνο μέσα
από μια συνολική δημιουργικότητα και εθνική ανέλιξη, και
εφησυχάσαμε σε δόξες και επιτεύγματα ενός ζηλευτού, μα συνάμα
μακρινού παρελθόντος.
Πώς φαντάζεστε τον Ελληνα της μετά την κρίση εποχής;
Πιο μυαλωμένο, ελπίζω, πιο συνετό και ώριμο, με καθαρή εθνική
συνείδηση και πολιτική σκέψη, για να χαράξει μια πορεία που η
ιστορική κληρονομιά του τόσο πλουσιοπάροχα την καθόρισε. Σε έναν
κόσμο που συνεχώς μεταβάλλεται, τον φαντάζομαι να δημιουργεί
κοιτίδες πολιτισμού για να βρει ερείσματα και πυξίδες για το
μέλλον.
Τι πιο μικρό ελληνικό αγάπησα.
Τα ονειρεμένα νησιά της άγονης γραμμής στα καλοκαίρια της νιότης
μου, αμμουδιές χαραγμένες από μνήμες, θάλασσες με εκτυφλωτικό
γαλάζιο, άνθρωποι γεμάτοι γλύκα – μια ζωή ατόφια! Ακόμη, τα βουνά
της Αρκαδίας, που τύλιξαν με άγρια ομορφιά τα παιδικά μου όνειρα
και την άσβεστη μνήμη του πατέρα μου.
Η υπέροχη εκδοχή των Ελλήνων.
Ο αθάνατος ελληνικός ψυχισμός που ποτέ δεν λύγισε, όπως και η
επίγνωση της ιστορικότητάς μας ως οδός έκφρασης στη λαίλαπα του
σύγχρονου κόσμου.
Ο,τι με απογοητεύει.
Η αέναη έλλειψη αισθήματος δικαιοσύνης, ακόμη και όταν το έθνος
παραπατάει στο χείλος της γκρεμισμένης αξιοπρέπειάς του, και κανείς
δεν τολμά να καταλογίσει ευθύνες, ώστε να αλλάξει πορεία.
Με ποια ταυτότητα οι Ελληνες περιέρχονται τον σύγχρονο
κόσμο;
Προσκολλημένοι, δυστυχώς, στο αρχαίο και βυζαντινό λαμπρό
πολιτισμικό παρελθόν τους, το μεγαλείο του οποίου είναι
πανανθρώπινο, ενώ η σύγχρονη πατρίδα μας σηματοδοτείται από τραγικά
λάθη.
Παράγει πολιτισμό ο σημερινός Ελληνας ή είναι προσκολλημένος
σε μια ρητορική ελληνικότητα;
Βγαίνοντας από την παρούσα κρίση αξιών, παιδείας κι εθνικής
ταυτότητας και στεκόμενοι γερά στα πόδια μας, έχουμε το δυναμικό
και την ιστορική ευθύνη να παραγάγουμε έναν καλύτερο σύγχρονο
ελληνικό πολιτισμό.
Η αδιαπραγμάτευτη ελληνική αλήθεια μου.
Η αγάπη στην πατρίδα, στη γαλανόλευκη σημαία με το σταυρό. Η
πίστη και ο σεβασμός στον άνθρωπο και, ακόμη, οι αρχές και τα
πιστεύω που με καθόρισαν από τα νεανικά χρόνια μου.
Η Οδός των Ελλήνων στον παγκόσμιο χάρτη – ορίστε την.
Ο Ελληνας στο παγκόσμιο στερέωμα βαδίζει με οδηγό την
οξυδέρκεια, την εργατικότητα και τη δημιουργικότητα που τον
χαρακτηρίζουν, όπως και το πείσμα να διακριθεί, αλλά με την Ελλάδα
ριζωμένη στην καρδιά του. Καθώς και τον αδιόρατο πόθο ότι κάποτε το
ομηρικό ταξίδι του θα τον φέρει πίσω στην πατρίδα που αγάπησε.
* O Θάνος Τσιρίκος είναι ορθοπεδικός χειρουργός και χειρουργός
σπονδυλικής στήλης, διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Σπονδυλικών
Παραμορφώσεων της Σκωτίας, στο Νοσοκομείο Παίδων και το
Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Εδιμβούργου.
