Μουσική, στίχοι, ερμηνεία: ΤΡΥΠΕΣ
ΑΝΟ ΚΑΤΟ 1985
Είναι ο πρώτος δίσκος ενός συγκροτήματος από τη Θεσσαλονίκη που
έμελλε να αλλάξει πολλά πράγματα στην ελληνική ηλεκτρική σκηνή και
να ανεβάσει πολύ τον πήχυ αλλά και την ακτίμηση σε ένα ιδίωμα του
τραγουδιού μας που μέχρι τότε δεν είχε την διεισδυτικότητα και την
εμπορικότητα που του άξιζε.
Γειά σας είμαστε οι Τρύπες από τη Θεσσαλονίκη, συστήθηκαν με τη
φωνή του Γιάννη Αγγελάκα στην πρώτη τους εμφάνιση στην Αθήνα, στο
RODEO.Μια δεμένη μπάντα με τα νεύρα, τις ευαισθησίες και τους
θυμούς τους πλήρεις και ένα λόγο στο στίχο που αλήτευε και στο
τρέχον και στο ποιητικό.
Ο Γιάννης Αγγελάκας θυμάται από εκείνη την εποχή:
«Πρωτοβρεθήκαμε το 1982. Από την αρχή παίζαμε δικά μας κομμάτια
και όχι διασκευές. Από τότε παίζαμε την Ασφάλεια και την Παράξενη
Πόλη.
Παίζαμε κυρίως σε φεστιβάλ νεολαιών που διοργανώνονταν στην
παραλία της Θεσσαλονίκης. Ήταν λίγο διαφορετική η σύνθεση του
συγκροτήματος εκείνη την εποχή. Κιθάρα έπαιζε ο Μιχάλης Κανατίδης –
είχε παίξει στο «Δε θέλουμε θλιμένους στη γιορτή μας”- που έφυγε
λίγο μετά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου και τον αντικατέστησε ο
Παπαδόπουλος. Στην αρχή έπαιζε μαζί μας και ο Χριστιανάκης, ενώ ο
Τόλιος προστέθηκε στο γκρουπ λίγο αργότερα. Τα πρώτα μας τραγούδια
τα πήγαμε στον Νίκο Παπάζογλου.Ο Νίκος μας σύστησε στον Τσακαλίδη
που είχε την ΑNO Kato Records.Του άρεσαν τα πρώτα τραγούδια και
συμφωνήσαμε να συμπληρώσουμε το υλικό και να μπούμε στο στούντιο
για τον πρώτο δίσκο.
Όμως ενώ έπρεπε να κάνουμε εντατικές πρόβες, το καλοκαίρι τρου
1984, έχοντας μεγάλα οικονομικά ζόρια έφυγα και πήγα στην Κρήτη να
μαζέψω σταφύλια. Γύρισα στη Θεσσαλονίκη τον Σεπτέμβριο και ο Καρράς
δεν μου μίλαγε, είχε τσαντιστεί που έφυγα.Τέλος πάντων,
ολοκληρώσαμε το υλικό και ηχογραφήσαμε τον δίσκο μέσα σε τρία μόλις
οχτάωρα. Πρώτα γράφτηκε η μπάντα σαν live και μετά τραγούδησα εγώ
από πάνω. Τα πρώτα μας live στη Θεσσαλονίκη τα κάναμε στη θρυλική
«Σελήνη». Δεν υπάρχει πια ως κλαμπ αλλά έχει γίνει πολύ καλό
τσιπουράδικο ονόματι «Μυρσίνη».
Ακόμη και τώρα εκεί μαζευόμαστε και πίνουμε τις ρακιές μας.
Ο.Ιωάννου.
ΠΗΓΗ:100 ΔΙΣΚΟΙ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ.
ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ -ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
